Πολλά έχουν λεχθεί και έχουν γραφτεί τον τελευταίο καιρό για τον πόλεμο μεταξύ... Γερμανίας και ΔΝΤ με αποκορύφωμα το δημοσίευμα του γερμανικού «Spiegel» που αποκαλούσε τους επικεφαλής της τρόικας «πιόνια πολιτικών συμφερόντων. Στην πραγματικότητα όμως το ΔΝΤ επιθυμεί και επιδιώκει αυτήν την περίοδο κάτι που έχουμε κάθε λόγο να θέλουμε και εμείς: το να καταστεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο μακροπρόθεσμα ώστε οι προσπάθειες που γίνονται να μην μοιάζουν με άσφαιρες ντουφεκιές.
Ενώ όμως η στάση του Ταμείου είναι ξεκάθαρη, δεν μπορεί κανείς να πει το ίδιο και για τις επιλογές των ευρωπαϊκών οργανισμών. Ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Ντράγκι έσπευσε χθες να κλείσει για άλλη μια φορά την πόρτα σε πιθανές θετικές εξελίξεις για την Ελλάδα «καίγοντας» μεγαλοπρεπώς ένα ακόμη θετικό χαρτί το οποίο είχε πέσει στο τραπέζι των συζητήσεων σε ό,τι αφορά την τύχη του ελληνικού χρέους. Η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και όλοι όσοι βλέπουν ότι το ελληνικό χρέος δεν «αντέχει» είχαν θέσει το θέμα της μετακύλισης των λήξεων ελληνικών ομολόγων που έχει στην κατοχή της η ΕΚΤ.
Πρόκειται για ομόλογα τα οποία λήγουν τα επόμενα χρόνια και αν η αποπληρωμή τους μετατίθετο μετά το 2020 θα δινόταν μια ανάσα στην εξυπηρέτηση του χρέους και θα απελευθερώνονταν κεφάλαια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε εναλλακτικούς ενδεχομένως αναπτυξιακούς σκοπούς.
Η πρόταση συνάντησε την αντίρρηση του κ. Ντράγκι ο οποίος επικαλέστηκε τη «νομιμότητα» της ΕΚΤ για να την απορρίψει, ενώ λίγο καιρό νωρίτερα είχε θέσει επίσης «εκτός νόμου» μια ακόμη πιο ριζική λύση για το ελληνικό πρόβλημα, αυτή που πρότεινε «κούρεμα» αυτών των ομολόγων ή παραίτηση της ΕΚΤ από τα κέρδη της, κινήσεις που θα έλυναν αποφασιστικά το πρόβλημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.
Προφανώς ο κ. Ντράγκι δεν λειτουργεί με κάποιου είδους «ιδιοτελή ανθελληνικά κίνητρα» αλλά προσαρμόζεται στις επιλογές της κυρίαρχης ευρωπαϊκής πολιτικής. Και είναι σαφές ότι η στάση της Γερμανίας αυτήν την περίοδο κάθε άλλο παρά διαφανής είναι.
Τα φιλικά χαμόγελα προς την Ελλάδα που εμφανίστηκαν μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον κ. Σαμαρά δεν συνοδεύονται από ανάλογες πρακτικές κινήσεις γεγονός που πείθει ότι όσο πλησιάζουμε προς τις γερμανικές εκλογές, η στάση της Γερμανίας θα χαρακτηρίζεται από περισσότερους ελιγμούς και λιγότερη αποφασιστικότητα.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ
