Συνεχίζονται οι διαφωνίες στους κόλπους της τρόικας για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και το πώς θα πρέπει να συνεχιστεί η χρηματοδότησή του, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Reuters .
«Η Ελλάδα έκανε ένα βήμα μακριά από τη χρεοκοπία με την ψήφιση χθες των νέων μέτρων», όμως οι εκπρόσωποι των δανειστών μας... τρόικα που βρίσκονται στην Αθήνα από τον Ιούλιο αδυνατούν να καταλάβουν αν η χώρα μας θα καταφέρει τελικά να αποπληρώσει όσα χρωστάει, αναφέρει το ειδησεογραφικό πρακτορείο.
Με το χρέος να εκτιμάται στο 175% του ΑΕΠ και προβλέψεις να φτάσει το 190% του χρόνου, είναι εξαιρετικό απίθανο το χρέος να φτάσει – όπως προβλέπεται – το 120% του ΑΕΠ το 2020, στα επίπεδα δηλαδή που ζητά το ΔΝΤ.
Το Reuters ανέφερε από τον Ιούλιο ότι το ελληνικό πρόγραμμα έχει εκτροχιαστεί και, όπως τονίζει, δεν υπάρχουν στοιχεία ότι εν τω μεταξύ η κατάσταση έχει βελτιωθεί.
Επικαλούμενο ευρωπαίο αξιωματούχο, αποκαλύπτει ότι η διαφορά ανάμεσα στις εκτιμήσεις του ΔΝΤ και της Κομισιόν για το χρέος είναι 20 ποσοστιαίες μονάδες, με την Κομισιόν να δίνει τις αισιόδοξες προβλέψεις.
Η διαφορά των 20 ποσοστιαίων μονάδων αντιστοιχεί σε 40 δισ. ευρώ και οι δανειστές απειλούν και πάλι με καθυστέρηση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα η χώρα να βρίσκεται για ακόμη μία φορά στο χείλος της χρεοκοπίας.
Επικαλούμενο αξιωματούχο που δεν κατονομάζει, το Reuters αναφέρει ότι το «το θέμα βρίσκεται πλέον στο εσωτερικό της τρόικας. Δεν μπορούν να συμφωνήσουν».
Μία νέα συμφωνία πρέπει να επιτευχθεί για τη μείωση του χρέους, όμως πρέπει να συμφωνηθεί πρώτα πόσο μεγάλο είναι το χρέος.
Η Αθήνα, από την πλευρά της, υποστηρίζει ότι χρειάζεται τη δόση πριν το τέλος της επόμενης εβδομάδας, όμως οι δανειστές θεωρούν ότι μπορεί να επιβιώσει για λίγο ακόμα, όχι όμως επ’ αόριστον.
Άλλες πηγές του πρακτορείου μιλούν για μικρότερη διαφορά στις εκτιμήσεις των δανειστών για το χρέος της τάξεως των δέκα ποσοστιαίων μονάδων.
Κάτι πολύ σημαντικό που προβλέπεται από το καταστατικό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι ότι το χρέος πρέπει το 2020 να είναι 120% του ΑΕΠ για να θεωρείται βιώσιμο, διαφορετικά το Ταμείο μπορεί, βάσει καταστατικού, να αποσύρει τη στήριξή του.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μελετώνται διάφορες επιθετικές λύσεις, χωρίς όμως να έχει υπάρξει συμφωνία.
Ανάμεσά τους είναι η μείωση των επιτοκίων της Ελλάδας έως ότου η οικονομία είναι ξανά υγιής, άποψη με την οποία τείνουν να συμφωνούν όλοι, αλλά η οποία δεν επαρκεί για να επαναφέρει το χρέος σε βιώσιμα επίπεδα.
Ένα άλλο βήμα θα ήταν να παραιτηθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από τα κέρδη της από τα ελληνικά ομόλογα που έχει πάρει τα τελευταία τρία χρόνια – κάτι τέτοιο θα εξοικονομούσε για την Ελλάδα άλλα 12 δισ. ευρώ.
Μία ακόμη επιλογή θα ήταν να υπάρξει νέο κούρεμα, αυτή τη φορά του επίσημου τομέα (OSI), δηλαδή των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που έχουν αποφασίσει δάνεια συνολικού ύψους 127 δισ. ευρώ κατά τα δύο προηγούμενα προγράμματα.
Το ΔΝΤ έχει ζητήσει το OSI, όμως αυτό θα σήμαινε νέα επιβάρυνση των ευρωπαίων φορολογούμενων, ενώ και ο Σόιμπλε δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι κάτι τέτοιο δεν είναι νομικά δυνατό για τις χώρες της ευρωζώνης.
Μία ακόμη πρόταση είναι η Ελλάδα να δανειστεί χρήματα με πολύ χαμηλά επιτόκια από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και να τα χρησιμοποιήσει για να επαναγοράσει μέρος του χρέους της, ομόλογα δηλαδή που υπάρχουν στην αγορά σε πολύ χαμηλές τιμές.
Αυτή την επιλογή είναι διατεθειμένη να τη συζητήσει και η Γερμανία, όμως μάλλον δε συμφωνεί το ΔΝΤ που υποστηρίζει ότι δε λύνει το πραγματικό πρόβλημα.
Το αποτέλεσμα είναι ότι η Ελλάδα έχει ένα μάλλον μη βιώσιμο και σίγουρα τεράστιο χρέος και, παράλληλα, λίγες επιλογές για να το αντιμετωπίσει.
