Ο κ. Νίμιτς θα φτάσει στην Αθήνα (8-9 Ιανουαρίου) από τα Σκόπια, σε μια... προσπάθεια για να επιτύχει πρόοδο, με διαπραγματευτικό μοχλό πίεσης την απόφαση του Συμβουλίου υπουργών της ΕΕ για την ευρωπαϊκή πορεία της ΠΓΔΜ.
Η απόφαση προβλέπει ότι εντός της άνοιξης θα υπάρξει έκθεση από τον (φιλικά διακείμενο προς τα Σκόπια) επίτροπο για τη διεύρυνση Σ. Φούλε, που θα καταγράφει και τα βήματα που έγιναν στη διαδικασία επίλυσης του θέματος της ονομασίας, ώστε να αποφασίσουν κατόπιν οι υπουργοί εάν μπορούν να αποφασίσουν την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τα Σκόπια έως τον Ιούνιο.
Η απόφαση αυτή, όμως, ουσιαστικά δίνει τη δυνατότητα στον κ. Νίμιτς να καθορίσει τις εξελίξεις, καθώς η υποβολή μιας πρότασης που η Αθήνα δεν μπορεί να αποδεχθεί θα έδινε την ευκαιρία για άσκηση ασφυκτικών πιέσεων προς τη χώρα μας από εκείνους τους εταίρους που εδώ και μήνες έχουν ταχθεί υπέρ της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων, χωρίς την προηγούμενη επίλυση της ονομασίας, με το προσωρινό όνομα FYROM.
Μηνύματα
Τα μηνύματα που έχει στείλει ο κ. Νίμιτς δεν είναι θετικά, καθώς είναι σαφής η προσπάθειά του να αναδιατυπώσει προτάσεις που στο παρελθόν έχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο απορριφθεί από τις δύο πλευρές.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η πρότασή του θα περιλαμβάνει έναν γεωγραφικό επιθετικό προσδιορισμό, χωρίς να είναι γνωστό εάν θα είναι το πρόθεμα της «Μακεδονίας» ή της «Δημοκρατίας» (το δεύτερο το απορρίπτει η Αθήνα) και συγχρόνως δεν θα ακουμπά καθόλου το θέμα της ταυτότητας και της γλώσσας.
Το «αντίβαρο» θα αφορά το εύρος χρήσης, καθώς ο κ. Νίμιτς προσανατολίζεται να προτείνει ονομασία για τις διμερείς σχέσεις και τους διεθνείς οργανισμούς και μη δεσμευτική σύσταση για χρήση και σε διμερείς σχέσεις, ενώ αποφεύγει πλέον κάθε συζήτηση για κατοχύρωση της όποιας λύσης στο σύνταγμα της ΠΓΔΜ.
Εάν ο κ. Νίμιτς δεν αλλάξει προσανατολισμό τις επόμενες δύο εβδομάδες (αν και γίνονται προσπάθειες σε αυτήν την κατεύθυνση), τότε η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά σε πολύ δύσκολη επιλογή, καθώς η απόρριψη μιας αρνητικής πρότασης θα μεταφέρει υπό δυσμενείς μάλιστα συνθήκες την αντιπαράθεση στο ευρωπαϊκό πεδίο, ενώ η αποδοχή της πέραν των δυσμενών για τα εθνικά συμφέροντα συνεπειών θα έστελνε και πολιτικά λάθος μηνύματα στο εσωτερικό, καθώς θα δινόταν η εντύπωση ότι υπό την πίεση των «δανειστών» η κυβέρνηση, ακόμη και ο Αντώνης Σαμαράς που ταύτισε μεγάλο μέρος της πολιτικής διαδρομής του με το Σκοπιανό, υποχώρησε στις αξιώσεις των Σκοπιανών για την επιβολή μιας παραλλαγής «διπλής ονομασίας».
Νίκος Μελέτης
