Η φορολογική αυθαιρεσία και υπερφορολόγηση επί δικαίων και αδίκων της σημερινής κυβέρνησης, προσομοιάζει τις τελικές φάσεις παρακμής... κρατικών οντοτήτων πριν την καθολική κατάρρευση, όπως η Βυζαντινή, η Ρωμαϊκή, η Οθωμανική και η Βρετανική αυτοκρατορία.
Η άρνησή της να συντάξει ένα εύκολο και εφαρμόσιμο σύστημα φορολόγησης, με συντελεστές που θα βοηθούν την επιβίωση των νομίμων επιχειρήσεων, δείχνει ότι σκοπός δεν είναι η συλλογή εσόδων, αλλά ο ουσιαστικός αφανισμός της ελληνικής μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας που συνεχίζει να επιμένει στη νομιμότητα.
Από την άλλη πλευρά, συνεχίζει να αποτελεί ταμπού η μείωση του μυριοκέφαλου δημοσίου τομέα, των άνω του 1.000.000 υπαλλήλων στενού και ευρύτερου δημοσίου, με τους μισθούς 2.300 ευρώ για τετράωρη νυχτερινή εργασία οδηγού απορριμματοφόρου σε νησί στην περιφέρεια, τους δεκάδες χιλιάδες κηπουρούς στους δήμους ανά τη χώρα, τους φημολογούμενους εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους που εισπράττουν σύνταξη χωρίς καταχωρημένο τον ΑΦΜ τους, τους διπλάσιους τραπεζοκόμους από νοσηλευτές στα νοσοκομεία μας, και τους χιλιάδες ανενεργούς ή προσχηματικούς κρατικούς οργανισμούς και ΜΚΟ που χρηματοδοτεί το Ελληνικό κράτος με τα χρήματα που αποσπά εξοντώνοντας την Ελληνική μεσαία τάξη.
Ουσιαστικά εκείνα που απειλούσαν τα κόμματα της τρικομματικής κυβέρνησης ότι θα πράξει ο Τσίπρας αν έβγαινε πρώτος στις εκλογές, αυτά και χειρότερα έχουν κάνει στην πράξη μέχρι στιγμής.
Ίσως ποτέ δεν θα τολμούσε ο Τσίπρας να περάσει νόμο για φυλάκιση οποιουδήποτε φοροφειλέτη (προσοχή στο κενό ανάμεσα σε φοροφειλέτη και φοροφυγά) για ποσά άνω των 1.000 ευρώ οφειλής προς το κράτος, πιθανόν ποτέ δεν θα συζητούσε για φόρους που περισσότεροι των μισών φορολογουμένων ιδιοκτητών ακινήτων αδυνατούν να πληρώσουν, μεταξύ αυτών και κατά την προφορική δήλωσή του ο ΓΓ πληροφοριακών συστημάτων αλλά και ο κ. Πάγκαλος, πιθανότατα ποτέ δεν θα εξέταζε την δημιουργία ειδικών φυλακών για φοροφειλέτες, που εκ των πραγμάτων αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στην αυθαίρετη φορολόγηση που οδηγεί την κοινωνία σε πογκρόμ δικαίων.
Ταυτόχρονα που συμβαίνουν αυτά επί όσων αδυνατούν να ξεφύγουν από τη φορολογική βαριοπούλα του κ. Στουρνάρα, άνθρωποι που ζουν σε νησιά ή απομακρυσμένες περιοχές ξέρουν πολύ καλά ότι κανείς δεν κόβει απόδειξη για τίποτε, ενώ μεγάλο μέρος των φορολογικών εσόδων των αστικών κέντρων δρομολογείται για την χρηματοδότηση της περιφέρειας. Το σκεπτικό είναι ότι οι ντόπιοι “ντρέπονται” να ζητήσουν απόδειξη από τον γείτονα-γνωστό-συχωριανό τους, και οι τουρίστες δεν ενδιαφέρονται αν θα τους κοπεί απόδειξη ή όχι, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας της επαρχίας να βρίσκεται κάτω από το ραντάρ της φορολογικής αρχής που υπάγονται.
Το αποτέλεσμα της συνέχισης αυτής της φορολογικής γενοκτονίας ήδη έχει ξεκινήσει να διαφαίνεται. Άνθρωποι που ως και σήμερα στην κρίση ήσαν τίμιοι, εργατικοί, και ποτέ δεν παρέβαιναν το νόμο, σκέφτονται να κλείσουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις τους, ενώ κάποιοι ψάχνουν διέξοδο στη μετανάστευση ανεξαρτήτως ηλικίας, ενώ ταυτόχρονα οι δήμοι και οι προσχηματικές δημόσιες υπηρεσίες βρίθουν από αργόμισθους που πάνε στο μέσο του πρωϊνού στην υπηρεσία για καφεδάκι και κουβέντα, αντί καφενείου, και φεύγουν λίγες ώρες μετά χωρίς ουσιαστικά να έχουν παράγει τίποτε που να δικαιολογεί την μισθοδότησή τους, πέραν της ψήφου που βάζουν κάθε εκλογική αναμέτρηση στον “νονό” που τους διόρισε.
Η ανισότητα των Ελλήνων πλησιάζει τα όρια ανοχής και αντοχής της κοινωνίας.
Συντεχνίες ως αυτή των ΜΜΜ, και ειδικότερα του μετρό, φημολογείται ότι έχουν τόσους υπεράριθμους, που προσελήφθησαν με σκοτεινές διαδικασίες όπως αναδεικνύει ο Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης στην ετήσια έκθεσή του, που αν επαναξιολογηθεί η ανάγκη σε προσωπικό του κάθε φορέα, πιθανόν περισσότεροι από τους μισούς είναι μη απαραίτητοι. Αυτούς οι Έλληνες πολίτες τους πληρώνουμε όχι μόνο με τους φόρους μας, αλλά με το αυξημένο εισιτήριο, και με μισθούς που να ξεπερνούν εκείνους όχι μόνο των πιλότων της πολεμικής αεροπορίας, αλλά και εκείνον του Αρχηγού Γενικού Επιτελείου Στρατού!
Στις προηγούμενες εκλογές ο Τσίπρας απείλησε με φορολογικό αφανισμό τη μεσαία τάξη, με μέτρα για τη διατήρηση των αριθμών και των προνομίων των δημοσίων υπαλλήλων, και των συντεχνιών που δεκαετίες τώρα απομυζούν την Ελληνική κοινωνία από κάθε ικμάδα οικονομικής ζωτικότητας.
Η κυβέρνηση που τελικά εξελέγη, έκανε πράξη τις εξαγγελίες του Τσίπρα, κρατώντας τις μεταρρυθμίσεις στο ναδίρ, και υποκύπτοντας στη γνωστή παλιά καλή συνταγή του οικονομικού αφανισμού απάντων, πλην πελατών./Αγ.Βερούτης.