Όμως, η γήρανση του πληθυσμού αποτελεί εμπόδιο ...για το οποίο υπάρχει αντίδοτο!
Αν η πρόβλεψη του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής πολιτικής επιβεβαιωθεί, η αξία του ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές θα ανέλθει σε 184,5 δισ. ευρώ το 2013, πλησιάζοντας τα.. επίπεδα του 2004.
Θα χρειασθούν ικανοποιητικοί ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης επί σειρά ετών για να επανέλθει το ΑΕΠ στα 232-233 δισ. ευρώ που βρισκόταν το 2008.
Δεν θα είναι καθόλου εύκολο και σίγουρα προϋποθέτει το κλείσιμο του παραγωγικού κενού (output gap), δηλαδή του πραγματικού και του δυνητικού ΑΕΠ, μέσω της αύξησης των ιδιωτικών επενδύσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ στον ιστορικό μέσο όρο.
Όμως, υπάρχει άλλος ένας τρόπος να προσεγγίσει κανείς το ζήτημα της ανάπτυξης πέραν της κλασσικής συνταγής, κοινώς της ενίσχυσης των επενδύσεων και των εξαγωγών σε συνδυασμό με την σταθεροποίηση και εν συνεχεία αύξηση της καταναλωτικής δαπάνης.
Σύμφωνα μ ‘αυτή την προσέγγιση, η δυναμική της προσφοράς εργασίας επηρεάζει τον ρυθμό ανάπτυξης.
Η μεταβολή του πραγματικού ΑΕΠ μπορεί να διασπαστεί σε 3 επιμέρους τμήματα.
Το ρυθμό μεταβολής του πληθυσμού μεταξύ 15 και 64 ετών που μπορεί να εργασθεί, την παραγωγικότητα της εργασίας και την μεταβολή της απασχόλησης του εργατικού δυναμικού (labor utilization growth rate).
O πληθυσμός που βρίσκεται σε ηλικία εργασίας είχε θετική συμβολή στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας τις προηγούμενες δεκαετίες με εξαίρεση την περίοδο 2000-2011.
Από τους τρείς προαναφερθέντες παράγοντες, την μεγαλύτερη θετική συμβολή στην αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ είχε η αύξηση της παραγωγικότητας εργασίας.
Αντίθετα, αρνητικά επέδρασε η μεταβολή της απασχόλησης του εργατικού δυναμικού για την περίοδο 2000 μέχρι το 2011.
Επομένως, η αύξηση της παραγωγικότητας εργασίας θεωρείται κομβική στη προσπάθεια που γίνεται για επαναφορά της χώρας σε τροχιά ανάπτυξης.
Κι αυτό επειδή η αύξηση της παραγωγικότητας μπορεί επίσης να αντισταθμίσει την επίδραση από την μείωση του εργατικού δυναμικού στο ρυθμό αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ.
Όμως, η αύξηση της παραγωγικότητας εργασίας συνδέεται με την βελτίωση της εκπαίδευσης και των δεξιοτήτων του ατόμου.
Επίσης, η κυβέρνηση μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες για να πείσει συνταξιούχους που θα μπορούσαν να δουλέψουν αποδοτικά όπως επανέλθουν στην ενεργό δράση.
Όμως, θα ήταν πιο εύκολο για όλους αν το γκουβέρνο κατάφερνε να προσελκύσει γυναίκες στην αγορά εργασίας για να δουλέψουν.
Σ’ αυτή την περίπτωση, θα υπήρχε αφενός αύξηση της συνολικής παραγωγικότητας εργασίας και αφετέρου τόνωση του αριθμού των ατόμων ηλικίας 15-64 ετών που μπορούν να δουλέψουν.
Σημειώνεται ότι οι άνδρες έχουν συνήθως μεγαλύτερη συμμετοχή στη παραγωγική διαδικασία σε σχέση με τις γυναίκες.
Η διαφορά στη συμμετοχή μεταξύ ανδρών και γυναικών ανέρχεται σε 20% στην Ελλάδα έναντι 22% της Ιταλίας και 12% στη Πορτογαλία και είναι υψηλή.
Επομένως, θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι η αυξημένη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας είναι το αντίδοτο στις αρνητικές επιπτώσεις που έχει η γήρανση του πληθυσμού στις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας.
Dr. Money
