Μάλιστα. Ο Πολ Κρούγκμαν είχε κάνει λάθος για την Ελλάδα, αλλά περιμένει να δικαιωθεί για την Κύπρο.
Η περίπτωση του αμερικανού νομπελίστα οικονομολόγου - που τυγχάνει και προοδευτικός - είναι χαρακτηριστική της ανοησίας των προφητών.
Μια ολόκληρη κάστα προσώπων και οργανισμών μάς έχει ρημάξει πέντε χρόνια τώρα με τις προβλέψεις της, που είναι μονίμως εσφαλμένες, εκτός αν... είναι κατά τύχη ορθές.
Ποιος έχει επισημάνει ότι για τη μια φορά που ο Νουριέλ Ρουμπινί πέτυχε την κρίση των subprime το 2007-8 έχει πέσει έξω καμιά δεκαπενταριά φορές σε ενδιάμεσες ή άλλες προβλέψεις;
Αυτός έχει τουλάχιστον το ελαφρυντικό ότι η εταιρεία του συνδέεται με τη Γουόλ Στριτ, άρα τουλάχιστον έστω και με έμμεσο τρόπο κάνει παιχνίδι. Πολλοί από τους άλλους απλώς επιχειρηματολογούν στο κενό.
Ας πούμε ο Κρούγκμαν - όποιος τον διάβαζε προ πενταετίας το ξέρει - κοιμήθηκε εντελώς όρθιος στην τεράστια αμερικανική κρίση του 2008 μέχρις ότου την είχαν αντιληφθεί άπαντες - οπότε πλημμύρισε τη δημόσια αγορά με τις υπερ-ευφυείς αναλύσεις του. Και τι θα πει, όπως γράφει ο Κρούγκμαν στο μπλογκ του, ότι μέτρησε τα οικονομικά μεγέθη για τη χώρα μας, αλλά δεν εκτίμησε σωστά την πολιτική διάσταση του να βγει η Αθήνα από την ευρωζώνη; Πολιτική οικονομία λέγεται το σπορ. Πολιτικό εγχείρημα - και μάλιστα με τεράστια επένδυση από τις ευρωπαϊκές ελίτ - είναι η ευρωζώνη.
Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει την παραμικρή σχέση με την Αργεντινή.
Οχι ότι δεν μας έχει ρημάξει η ύφεση - αλλά εντός ευρώ!
Λίγο το Διαδίκτυο και τα διεθνή οικονομικά μπλογκ, λίγο η επικυριαρχία των αγορών και καμιά εικοσαριά τύποι - που όλοι κατέληξαν να γίνουν τζετ σέτερ -, μας έχουν κουράσει και ταλαιπωρήσει με τις αναλύσεις και τις προβλέψεις τους.
Ατυχώς και αφελώς ο διασημολάγνος Παπανδρέου καλούσε πολλούς από αυτούς στο Μαξίμου.
Αλλοι ανέβαζαν έτσι το κασέ τους. Και άλλοι έπαιρναν πληροφορίες για να ξέρουν πώς θα παίξουν Ελλάδα. Παρ' όλα αυτά, αυτό το παράξενο γαϊτανάκι επαφών δεν έχει σταματήσει.
Η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει ένα ερωτηματικό στην πλάτη της και να είναι ένα σημαντικό play για τις αγορές. Και μάλιστα πριν σκάσει σαν καρπούζι το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου.
Ολα όσα ακούγονται για τα πηγαινέλα του Σόρος και κυρίως των ανθρώπων του στην Ελλάδα, καθώς και για τις επαφές που κρατάει για λογαριασμό του με το ελληνικό πολιτικό σύστημα ο Στέλιος Ζαβός, εξακολουθούν να δημιουργούν ερωτηματικά. Από εκεί και πέρα οι προφήτες των αγορών δεν έχουν αναστολές. Τους ενδιαφέρει εξίσου να μιλάνε με κόμματα που είναι στην κυβέρνηση όσο και με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το ευτύχημα είναι ότι από τον Παπαδήμο και μετά έχουμε γλιτώσει κάπως από όλα αυτά. Κάπως - όχι εντελώς. Φαίνεται ότι ο Ματιέ Πιγκάς της Λαζάρ παρέσυρε το καλοκαίρι τον Βαγγέλη Βενιζέλο σε ακραία γραμμή στο θέμα της διαπραγμάτευσης με την τρόικα.
Στο Οικονομικών ο Γιάννης Στουρνάρας, κοσμοπολίτης οικονομολόγος ο ίδιος με απευθείας γραμμές στην Ευρώπη και την Ουάσιγκτον, δεν είχε κανέναν λόγο να μπλέξει με τους προφήτες.
Παρ' όλα αυτά, ο εσμός αυτός - με τις προγνώσεις, τις εξυπνάδες και τις πατάτες του - συνεχίζει να ασχολείται μαζί μας και μόνο κακό μας κάνει. Και κάποια στιγμή θα πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε εμείς με όλους αυτούς...
Άρθρο του Δ.Μητρόπουλου,
αναδημοσιεύεται από Τα Νέα.
