«Εννέα μήνες μετά το PSI παραμένουν αμφιβολίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και η επιστροφή στις αγορές παραμένει πολύ μακριά» σημείωνε σε πρόσφατη έκθεση του το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Ινστιτούτο (ΙΙF).
Αν και η Ελλάδα πέτυχε στο διάστημα 2010-2012 δημοσιονομική προσαρμογή της τάξης του 5,2% σε ετήσια βάση και πλέον παρουσιάζει...
πρωτογενές πλεόνασμα στον προυπολογισμό, οι επενδυτές κρατούν ακόμη αποστάσεις από τη χώρα μας. Γιατί η ουσία βρίσκεται στην επισήμανση του IIF για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Μπορεί στην Ελλάδα να επικρατεί η αντίληψη ότι πουλάμε τα «ασημικά» και ότι δήθεν εξυφαίνονται συνομωσίες ποιος θα τα αποκτήσει, αλλά τα μέχρι στιγμής γεγονότα δεν επαληθεύουν αυτές τις θεωρίες. Από τις σημαντικές κινήσεις στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, η πώληση των Κρατικών Λαχείων έγινε με μια και μόνη προσφορά σε κοινοπραξία με βασικό μέτοχο τον ΟΠΑΠ και την ιταλική Lottomatica να «δραπετεύει» την τελευταία στιγμή. ΟΙ Αυστριακοί είχαν φύγει πολύ νωρίτερα. Στην περίπτωση του ΟΠΑΠ –από τους 7-8 που ενδιαφέρθηκαν- οι προσφορές ήρθαν τελικά από ένα hedge fund και έναν όμιλο που μετέχουν έλληνας επιχειρηματίας και Τσέχοι με εξειδίκευση να επενδύουν σε δύσκολες συγκυρίες. Η Γερμανική Gauselmann είδε και αποχώρησε.
Δεκαεπτά δήλωσαν αρχικό ενδιαφέρον για ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ και μεταξύ αυτών Ολλανδοί, Ιάπωνες κλπ. Τελικά στο διαγωνισμό συνεχίζουν δύο ρώσικες εταιρίες, μια αζέρικη και η σύμπραξη δύο ελληνικών ομίλων. Ενδιαφέρον για την Ελλάδα βλέπουμε μέχρι στιγμής κυρίως από Ρώσους, Κινέζους και Τσέχους. Που είναι οι γερμανικές και οι άλλες βορειο- ευρωπαικές επιχειρήσεις; Μόνο hedge fund και distress fund ασχολούνται με την Ελλάδα με στόχο πάντοτε εύκολα και γρήγορα κέρδη. Ολοι οι σοβαροί μακροπρόθεσμοι ξένοι επενδυτές απέχουν. Παρακολουθούν από μακριά.
Αν μετά τις γερμανικές εκλογές δεν αποφασίσει η Ευρωζώνη ένα νέο κούρεμα στο ελληνικό χρέος ώστε να γίνει βιώσιμο, τα πράγματα θα είναι σκούρα. Και η απόφαση πρέπει να ληφθεί από μια διχασμένη Ευρώπη. Διχασμένη όχι μόνον από το γερμανικό δημοσιονομικό δόγμα αλλά και από συμφέροντα.
Χθες ο επίτροπος Ολι Ρεν δήλωσε στο Ευρωκοινοβούλιο ότι «σίγουρα δεν μπορέσαμε να αποφύγουμε κάποια λάθη» αναφερόμενος στην περίπτωση της Κύπρου. Την ίδια ημέρα ο Πρόεδρος της Bundesbank Weidmann σε συνέντευξη του στη Wall Street Journal δήλωνε ότι ιδανικά δεν πρέπει να αγγίζονται οι καταθέσεις, αλλά οι Κύπριοι έπαιρναν πολύ υψηλότερα επιτόκια από ότι οι Γερμανοί αποταμιευτές.
Αν και η Ελλάδα πέτυχε στο διάστημα 2010-2012 δημοσιονομική προσαρμογή της τάξης του 5,2% σε ετήσια βάση και πλέον παρουσιάζει...
πρωτογενές πλεόνασμα στον προυπολογισμό, οι επενδυτές κρατούν ακόμη αποστάσεις από τη χώρα μας. Γιατί η ουσία βρίσκεται στην επισήμανση του IIF για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Μπορεί στην Ελλάδα να επικρατεί η αντίληψη ότι πουλάμε τα «ασημικά» και ότι δήθεν εξυφαίνονται συνομωσίες ποιος θα τα αποκτήσει, αλλά τα μέχρι στιγμής γεγονότα δεν επαληθεύουν αυτές τις θεωρίες. Από τις σημαντικές κινήσεις στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, η πώληση των Κρατικών Λαχείων έγινε με μια και μόνη προσφορά σε κοινοπραξία με βασικό μέτοχο τον ΟΠΑΠ και την ιταλική Lottomatica να «δραπετεύει» την τελευταία στιγμή. ΟΙ Αυστριακοί είχαν φύγει πολύ νωρίτερα. Στην περίπτωση του ΟΠΑΠ –από τους 7-8 που ενδιαφέρθηκαν- οι προσφορές ήρθαν τελικά από ένα hedge fund και έναν όμιλο που μετέχουν έλληνας επιχειρηματίας και Τσέχοι με εξειδίκευση να επενδύουν σε δύσκολες συγκυρίες. Η Γερμανική Gauselmann είδε και αποχώρησε.
Δεκαεπτά δήλωσαν αρχικό ενδιαφέρον για ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ και μεταξύ αυτών Ολλανδοί, Ιάπωνες κλπ. Τελικά στο διαγωνισμό συνεχίζουν δύο ρώσικες εταιρίες, μια αζέρικη και η σύμπραξη δύο ελληνικών ομίλων. Ενδιαφέρον για την Ελλάδα βλέπουμε μέχρι στιγμής κυρίως από Ρώσους, Κινέζους και Τσέχους. Που είναι οι γερμανικές και οι άλλες βορειο- ευρωπαικές επιχειρήσεις; Μόνο hedge fund και distress fund ασχολούνται με την Ελλάδα με στόχο πάντοτε εύκολα και γρήγορα κέρδη. Ολοι οι σοβαροί μακροπρόθεσμοι ξένοι επενδυτές απέχουν. Παρακολουθούν από μακριά.
Αν μετά τις γερμανικές εκλογές δεν αποφασίσει η Ευρωζώνη ένα νέο κούρεμα στο ελληνικό χρέος ώστε να γίνει βιώσιμο, τα πράγματα θα είναι σκούρα. Και η απόφαση πρέπει να ληφθεί από μια διχασμένη Ευρώπη. Διχασμένη όχι μόνον από το γερμανικό δημοσιονομικό δόγμα αλλά και από συμφέροντα.
Χθες ο επίτροπος Ολι Ρεν δήλωσε στο Ευρωκοινοβούλιο ότι «σίγουρα δεν μπορέσαμε να αποφύγουμε κάποια λάθη» αναφερόμενος στην περίπτωση της Κύπρου. Την ίδια ημέρα ο Πρόεδρος της Bundesbank Weidmann σε συνέντευξη του στη Wall Street Journal δήλωνε ότι ιδανικά δεν πρέπει να αγγίζονται οι καταθέσεις, αλλά οι Κύπριοι έπαιρναν πολύ υψηλότερα επιτόκια από ότι οι Γερμανοί αποταμιευτές.
