Μπορεί να απέχουν επτά χρόνια από σήμερα, αλλά οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 2020 είναι ήδη εδώ, σε ρόλο ρυθμιστή των εξελίξεων, καθώς τρεις πόλεις -η Κωνσταντινούπολη, το Τόκιο και λίγο πιο πίσω η Μαδρίτη- δίνουν μάχη για την εξασφάλισή τους.
Ο νικητής πρόκειται να ανακοινωθεί τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Ωστόσο, η... Ολυμπιακή κούρσα τείνει να λάβει διαστάσεις πολέμου ανάμεσα στα δύο φαβορί: Ιαπωνία και Τουρκία.
Από την πλευρά του, το Τόκιο αφήνει να εννοηθεί, εμμέσως πλην σαφώς, πως η Τουρκία δεν πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις ασφαλείας, καθώς βρίσκεται μόλις μια ανάσα μακριά από την επονομαζόμενη «πυριτιδαποθήκη» της Μέσης Ανατολής (Ιράν, Ιράκ, Συρία, Ισραήλ κ.ά.).
Και λέμε «εμμέσως πλην σαφώς», επειδή οι κανονισμοί της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) απαγορεύουν σε κάθε υποψήφια πόλη να κριτικάρει τις υποψηφιότητες των ανταγωνιστών της. Ακόμη και έτσι, ωστόσο, ο κυβερνήτης του Τόκιο, Ναόκι Ινόσε, δεν κατάφερε να συγκρατηθεί και σημείωσε, μέσα από τις σελίδες των «New York Times», στους οποίους παραχώρησε συνέντευξη, πως ο ισλαμικός κόσμος αποτελεί πεδίο αλληλοσπαραγμού.
Η εν λόγω τοποθέτηση έμελλε να προκαλέσει την αντίδραση της Τουρκίας, η οποία από τη μεριά της διεκδικεί τους Ολυμπιακούς του 2020 προτάσσοντας ως αιχμή του δόρατος έναν... αστρονομικό Ολυμπιακό προϋπολογισμό ύψους 19,2 δισ. δολ. (συγκριτικά, το Τόκιο «κατεβαίνει» στη μάχη με 4,9 δισ. δολ. και η Μαδρίτη με μόλις 1,9 δισ.).
Κουρδικό
Μάλιστα, κάποιοι υποστηρίζουν πως ακόμη και η «συμφιλίωση» που επιχειρεί το τελευταίο διάστημα ο Ερντογάν με τους Κούρδους αντάρτες του PKK εντάσσεται στο ίδιο πλαίσιο, της εξασφάλισης της ασφάλειας και της σταθερότητας που αποτελούν προαπαιτούμενα κάθε Ολυμπιακής διοργάνωσης.
Να σημειωθεί πως εάν η Τουρκία τελικώς επικρατήσει, θα είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που οι Ολυμπιακοί θα διεξαχθούν σε μουσουλμανική χώρα. Υπενθυμίζεται πως το Τόκιο είχε φιλοξενήσει τους Αγώνες το 1964. ενώ και η Ισπανία έχει διοργανώσει Ολυμπιακούς (στη Βαρκελώνη το 1992).
Ο νικητής πρόκειται να ανακοινωθεί τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Ωστόσο, η... Ολυμπιακή κούρσα τείνει να λάβει διαστάσεις πολέμου ανάμεσα στα δύο φαβορί: Ιαπωνία και Τουρκία.
Από την πλευρά του, το Τόκιο αφήνει να εννοηθεί, εμμέσως πλην σαφώς, πως η Τουρκία δεν πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις ασφαλείας, καθώς βρίσκεται μόλις μια ανάσα μακριά από την επονομαζόμενη «πυριτιδαποθήκη» της Μέσης Ανατολής (Ιράν, Ιράκ, Συρία, Ισραήλ κ.ά.).
Και λέμε «εμμέσως πλην σαφώς», επειδή οι κανονισμοί της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) απαγορεύουν σε κάθε υποψήφια πόλη να κριτικάρει τις υποψηφιότητες των ανταγωνιστών της. Ακόμη και έτσι, ωστόσο, ο κυβερνήτης του Τόκιο, Ναόκι Ινόσε, δεν κατάφερε να συγκρατηθεί και σημείωσε, μέσα από τις σελίδες των «New York Times», στους οποίους παραχώρησε συνέντευξη, πως ο ισλαμικός κόσμος αποτελεί πεδίο αλληλοσπαραγμού.
Η εν λόγω τοποθέτηση έμελλε να προκαλέσει την αντίδραση της Τουρκίας, η οποία από τη μεριά της διεκδικεί τους Ολυμπιακούς του 2020 προτάσσοντας ως αιχμή του δόρατος έναν... αστρονομικό Ολυμπιακό προϋπολογισμό ύψους 19,2 δισ. δολ. (συγκριτικά, το Τόκιο «κατεβαίνει» στη μάχη με 4,9 δισ. δολ. και η Μαδρίτη με μόλις 1,9 δισ.).
Κουρδικό
Μάλιστα, κάποιοι υποστηρίζουν πως ακόμη και η «συμφιλίωση» που επιχειρεί το τελευταίο διάστημα ο Ερντογάν με τους Κούρδους αντάρτες του PKK εντάσσεται στο ίδιο πλαίσιο, της εξασφάλισης της ασφάλειας και της σταθερότητας που αποτελούν προαπαιτούμενα κάθε Ολυμπιακής διοργάνωσης.
Να σημειωθεί πως εάν η Τουρκία τελικώς επικρατήσει, θα είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που οι Ολυμπιακοί θα διεξαχθούν σε μουσουλμανική χώρα. Υπενθυμίζεται πως το Τόκιο είχε φιλοξενήσει τους Αγώνες το 1964. ενώ και η Ισπανία έχει διοργανώσει Ολυμπιακούς (στη Βαρκελώνη το 1992).