Η Ρωσία ανακοίνωσε πριν λίγο, σύμφωνα με το BBC, πως θα προχωρήσει στην παράδοση των αντιαεροπορικών πυραύλων S300 στη Συρία με σκοπό να αντιμετωπίσει αυτή «ξένη επίθεση».
Ο υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριαμπκόφ είπε πως οι πύραυλοι είναι... «σταθεροποιητικός παράγοντας» ο οποίος δύναται να αποτρέψει κάποιους από την απόφαση να εισέλθουν στη διένεξη.
Η Ρωσία ακόμη άσκησε κριτική στην απόφαση της ΕΕ να μην ανανεώσει το εμπάργκο όπλων στη συριακή αντιπολίτευση. Ο Ριαμπκόφ πρόσθεσε τέλος πως η κίνηση αυτή έχει τη δυναμική να βλάψει τις προοπτικές της ειρηνευτικής συνδιάσκεψης την οποία έχουν θέσει υπό την αιγίδα τους ΗΠΑ και Ρωσία και προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί στις αρχές Ιουνίου στη Γενεύη της Ελβετίας.
Επίσης ο Ριαμπκόφ είπε πως η παράδοση των πυραύλων αποτελεί συμβατικό όρο συμφωνίας που έχει υπογραφεί εδώ και πολλά χρόνια.
Ο απεσταλμένος της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ, Αλεξάντρ Γκρόυσκο, δήλωσε από την πλευρά του πως η Μόσχα έδρασε σύμφωνα "και εντός του πλαισίου του Διεθνούς Δικαίου" αποφασίζοντας την παράδοση του οπλισμού. Επίσης, σύμφωνα πάντα με το βρετανικό πρακτορείο, ανέφερε πως «δεν κάνει η Ρωσία κάτι που θα αλλάξει την κατάσταση στη Συρία. Τα όπλα που αποστέλλει είναι αμυντικά όπλα».
Πάντως, ο ανταποκριτής του BBC στη Βηρυτό εκτιμά πως η ρωσική απόφαση μπορεί να θεωρηθεί κλιμάκωση της κατάστασης. Αναφέρει δε πως υπάρχουν δημοσιεύματα που φέρουν τη Μόσχα να μην παραδίδει τόσο καρό τα όπλα σε αντάλλαγμα για μια ισραηλινή δέσμευση να μην προβεί σε αεροπορικές επιδρομές στη Συρία.
Υπενθυμίζεται πως η Ρωσία μαζί με την Κίνα έχει μπλοκάρει τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση στον Σύριο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ. Επίσης, πως η Μεγάλη Βρετανία ήταν από τις ευρωπαϊκές χώρες που άσκησαν στο συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ μεγαλύτερη πίεση στην απόφαση να αρθεί το εμπάργκο των όπλων.
Αναφέρεται ακόμη πως η Συρία βιώνει από τον Μάρτιο του 2011 ένα σφοδρό εμφύλιο πόλεμο που έχει στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 80.000 άτομα και τον εκτοπισμό εκατομμυρίων. Επίσης, πως έχουν αποτύχει δυο προσπάθειες ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων οι οποίες έγιναν από κοινού από τον ΟΗΕ και τον Αραβικό Σύνδεσμο και έχει αποδειχθεί ως το πιο ματωμένο κεφάλαιο της Αραβικής Άνοιξης η οποία ξεκίνησε από την Τυνησία στις αρχές του 2011, άλλαξε τα καθεστώτα της Τυνησίας, της Αιγύπτου και της Λιβύης, ανέτρεψε ισορροπίες στη Μέση Ανατολή κι έδειξε πόσο διχασμένη είναι ακόμη η διεθνής κοινότητα και σε πολλά επίπεδα.
