Η απόφαση του Λευκού Οίκου για «εμπλοκή» στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας θα αποδειχθεί λανθασμένη, υποστηρίζουν οι αναλυτές, και οι λόγοι είναι πολλοί.
Με βασικότερο την επιλογή του να περπατήσει τον «δρόμο» του Τζορτζ Μπους με την ανάμειξή του -μέσω αναιμικών στοιχείων- στο Ιράκ.
Άρθρο του κ.Μ.Ιγνατίου
Γεγονός είναι ότι όποτε εισήλθε σε πολεμικές περιπέτειες η Αμερική τα τελευταία 20-30 χρόνια, εξήλθε... λαβωμένη. Και είναι ορθό το συμπέρασμα των αναλυτών ότι η Συρία είναι πολύ δυσκολότερη υπόθεση, απ' ό,τι ήταν το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν, το καθεστώς του οποίου ήταν χτισμένο σε πήλινα πόδια.
Η αλήθεια είναι ότι ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα αντιστάθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στις πολεμικές ιαχές των «γερακιών» και των ομοίων τους στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών.
Είχε θέσει «κόκκινη γραμμή» τη χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς της Συρίας. Ηταν κάτι που προμήνυε πως κάποια στιγμή, όταν οι αντικαθεστωτικοί θα άρχιζαν να έχουν σοβαρές απώλειες στο μέτωπο, οι δυνάμεις που έχουν ταχθεί εναντίον του Ασαντ θα ανακάλυπταν πως χρησιμοποιήθηκαν χημικά.
Μπορεί να έχουν δίκιο οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και πιθανότατα να έχουν τη δυνατότητα να δώσουν πραγματικές αποδείξεις και στοιχεία αυτήν τη φορά.
Ομως επειδή το έργο το είδαμε το 2003, όταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ και ο τότε αρχηγός της CIA Τζορτζ Τένετ «πιστοποιούσαν» με φωτογραφίες, βίντεο και χάρτες την ύπαρξη χημικών στο Ιράκ, ο πρόεδρος Ομπάμα και οι συνεργάτες του πρέπει να είναι προσεκτικότεροι.
Μετά την εισβολή στο Ιράκ, αποδείχθηκε πως ο Σαντάμ δεν είχε χημικά. Ο Λευκός Οίκος ξόδεψε δισεκατομύρια χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων, πολλά νέα παιδιά και χιλιάδες Ιρακινοί σκοτώθηκαν, για ένα ψέμα, που προώθησε πειστικά η αμερικανική πολεμική μηχανή.
Πολλοί άνθρωποι αντιμετώπισαν την ανακοίνωση της Πέμπτης με καχυποψία. Παρακολουθώντας την ενημέρωση έπεφταν από έκπληξη σε έκπληξη. Οχι τόσο για τα στοιχεία, που δεν τα είδαμε ακόμα, όσο για το γεγονός ότι η ενημέρωση θύμιζε μέρες τους 2003, όταν ο Μπους, ο Τσέινι και η παρέα τους ήταν βέβαιοι για τα χημικά του Σαντάμ που ήταν τελικά βεγγαλικά!
Με βασικότερο την επιλογή του να περπατήσει τον «δρόμο» του Τζορτζ Μπους με την ανάμειξή του -μέσω αναιμικών στοιχείων- στο Ιράκ.
Άρθρο του κ.Μ.Ιγνατίου
Γεγονός είναι ότι όποτε εισήλθε σε πολεμικές περιπέτειες η Αμερική τα τελευταία 20-30 χρόνια, εξήλθε... λαβωμένη. Και είναι ορθό το συμπέρασμα των αναλυτών ότι η Συρία είναι πολύ δυσκολότερη υπόθεση, απ' ό,τι ήταν το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν, το καθεστώς του οποίου ήταν χτισμένο σε πήλινα πόδια.
Η αλήθεια είναι ότι ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα αντιστάθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στις πολεμικές ιαχές των «γερακιών» και των ομοίων τους στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών.
Είχε θέσει «κόκκινη γραμμή» τη χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς της Συρίας. Ηταν κάτι που προμήνυε πως κάποια στιγμή, όταν οι αντικαθεστωτικοί θα άρχιζαν να έχουν σοβαρές απώλειες στο μέτωπο, οι δυνάμεις που έχουν ταχθεί εναντίον του Ασαντ θα ανακάλυπταν πως χρησιμοποιήθηκαν χημικά.
Μπορεί να έχουν δίκιο οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και πιθανότατα να έχουν τη δυνατότητα να δώσουν πραγματικές αποδείξεις και στοιχεία αυτήν τη φορά.
Ομως επειδή το έργο το είδαμε το 2003, όταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ και ο τότε αρχηγός της CIA Τζορτζ Τένετ «πιστοποιούσαν» με φωτογραφίες, βίντεο και χάρτες την ύπαρξη χημικών στο Ιράκ, ο πρόεδρος Ομπάμα και οι συνεργάτες του πρέπει να είναι προσεκτικότεροι.
Μετά την εισβολή στο Ιράκ, αποδείχθηκε πως ο Σαντάμ δεν είχε χημικά. Ο Λευκός Οίκος ξόδεψε δισεκατομύρια χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων, πολλά νέα παιδιά και χιλιάδες Ιρακινοί σκοτώθηκαν, για ένα ψέμα, που προώθησε πειστικά η αμερικανική πολεμική μηχανή.
Πολλοί άνθρωποι αντιμετώπισαν την ανακοίνωση της Πέμπτης με καχυποψία. Παρακολουθώντας την ενημέρωση έπεφταν από έκπληξη σε έκπληξη. Οχι τόσο για τα στοιχεία, που δεν τα είδαμε ακόμα, όσο για το γεγονός ότι η ενημέρωση θύμιζε μέρες τους 2003, όταν ο Μπους, ο Τσέινι και η παρέα τους ήταν βέβαιοι για τα χημικά του Σαντάμ που ήταν τελικά βεγγαλικά!
