Θα υπάρξει ανάκαμψη στο τέλος του 2014;
Θα μπορέσει να ξαναβγεί στις αγορές η Ελλάδα το ίδιο έτος;
Ίσως.
Το βέβαιο, όμως, είναι ότι κάνει ό,τι μπορεί για μην πετύχει ούτε το ένα, αλλά ούτε και το άλλο…
Ούτε χρήματα για ανάπτυξη υπάρχουν, ούτε και οι προϋποθέσεις για να υπάρξει αυτή η ανάπτυξη ενώ ασφαλώς οι συνθήκες θα είναι ιδιαίτερα πρώιμες το 2014 για να... βγει η Ελλάδα στις αγορές.
Απλό δεν είναι;
Με τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, η Τράπεζα της Ελλάδος μας είπε, με την πρόσφατη έκθεσή της, απλά και ξεκάθαρα: λεφτά για ανάπτυξη δεν υπάρχουν.
Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται αλλά αυτά τα χρήματα αφορούν στην κεφαλαιακή τους επάρκεια και όχι στη δυνατότητά τους να παράσχουν νέα δάνεια.
Και αυτό απλό.
Όπως αντίστοιχα απλό είναι και ότι «...οι εγχώριες αποταμιεύσεις δεν επαρκούν για να χρηματοδοτήσουν, μέσω τραπεζικού δανεισμού, την ανάπτυξη...» και στο πλαίσιο αυτό «είναι σκόπιμο να διερευνηθούν και να αξιοποιηθούν εναλλακτικοί τρόποι χρηματοδότησης της οικονομίας, συμπληρωματικοί του τραπεζικού δανεισμού και των κοινοτικών πόρων»...
Μεταξύ αυτών των τρόπων, η ΤτΕ εντοπίζει την προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων μέσω ιδιωτικοποιήσεων και την αξιοποίηση της αγοράς εταιρικών ομολόγων.
Εδώ, όμως, αρχίζουν τα δύσκολα.
Στην Ελλάδα το 95% των επιχειρήσεων είναι μικρο-μεσαίες και άρα είναι ιδιαίτερα δυσχερές για αυτές να εκδώσουν εταιρικά ομόλογα ενώ σε ό,τι αφορά στις ιδιωτικοποιήσεις οι επενδυτές μάλλον δεν κάνουν «ουρά» μπροστά από το ΤΑΙΠΕΔ για να αγοράσουν την πραμάτεια μας...
Γιατί, άραγε, να έρθει κάποιος να επενδύσει σε μια χώρα, η οποία ενώ υποστηρίζει ότι στόχος της είναι η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων με «flat rate» 15%, αυξάνει από εφέτος τους φορολογικούς συντελεστές από 22% σε 26% και διπλασιάζει την προκαταβολή φόρου από 45% σε 90% για τις επιχειρήσεις;
Αντίστοιχα, γιατί να βάλει κανείς τα λεφτά του σε μια χώρα στην οποία δεν τηρείται, έστω στοιχειωδώς, η αρχή της «μη αναδρομικότητας» της φορολογίας και φορολογούνται αναδρομικά και με αυξημένους συντελεστές 33% όσοι επένδυσαν στην λεγόμενη «πράσινη ενέργεια» και στα φωτοβολταϊκά έργα;
Γιατί να βάλει κανείς τα λεφτά του, έστω ως κατάθεση, στο τραπεζικό σύστημα μιας χώρας η οποία αυξάνει το φόρο επί των καταθέσεων στο 15% και για την ακρίβεια στο 19% εάν συμπεριλάβουμε την έκτακτη εισφορά 4%;
Γιατί να βάλει τα λεφτά του στα ομόλογα, τα οποία ευελπιστεί να εκδώσει αυτή η χώρα από το 2014 οπότε της προκύπτει το περίφημο «χρηματοδοτικό κενό», όταν έχει υποστεί ήδη ένα «κούρεμα» μέσω PSI;
Αντίστοιχα, γιατί να τα βάλει όταν μετά από αυτό το «κούρεμα», βγαίνει και ένα φιρμάνι βάσει του οποίου τα κέρδη από συναλλαγές επί ομολόγων φορολογούνται με συντελεστές έως 40%, αλλά οι τυχόν ζημίες δεν μπορούν να συμψηφιστούν, με αποτέλεσμα να μην φορολογείται το τελικό αποτέλεσμα των συναλλαγών αυτών αλλά μόνον οι κερδοφόρες πράξεις;
Για να μην το κουράζουμε το θέμα, η ανάπτυξη απαιτεί λεφτά και λεφτά όχι μόνον δεν υπάρχουν στο εγχώριο πιστωτικό σύστημα, αλλά ούτε καν διοχετεύονται όσα ήδη υπάρχουν στον δημόσιο κορβανά και αφορούν σε ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του προς τον ιδιωτικό τομέα.
Ο ΦΠΑ δεν επιστρέφεται στις εξαγωγικές επιχειρήσεις, τα ληξιπρόθεσμα του δημοσίου προς τους ιδιώτες αποπληρώνονται με το ρυθμό κινέζικου βασανιστηρίου και αντί να μειωθούν αυξάνονται, (ορισμένα σχετικά θα μας πει σήμερα και ο φίλτατος Χ.Σταϊκούρας) και την ίδια ώρα το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων περικόπτεται κατά 1 δισ. ευρώ...
Αντίθετα, δεν έχει απολυθεί ούτε ένας δημόσιος υπάλληλος, ούτε καν επίορκος, η φοροδιαφυγή καλπάζει (ακόμη περιμένουμε το περίφημο φορολογικό νομοσχέδιο), η απελευθέρωση αγορών και επαγγελμάτων παραμένει κενό γράμμα και η γραφειοκρατία, παρέα με την αδιαφάνεια, κυριαρχούν....
Τόσο απλά.
Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, εάν η κυβέρνηση επιθυμεί όντως να γυρίσει ρότα στο καράβι οφείλει άμεσα να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις της έναντι εταίρων και δανειστών.
Επιπρόσθετα, αντί να δίνει μάχη για τη μείωση της φορολογίας επί της κατανάλωσης, όπως είναι ο ΦΠΑ στην εστίαση, τουλάχιστον να μην τιμωρεί όσους επενδύουν, είτε είναι επιχειρήσεις, είτε αγοραστές ομολόγων της...
Εάν δεν μπορεί να διαχειριστεί τα κονδύλια του ΕΣΠΑ κατά τρόπο αποτελεσματικό ώστε τα κεφάλαια αυτά να διοχετευτούν στην πραγματική οικονομία, ας δώσει τη διαχείρισή του στον τραπεζικό τομέα.
Εάν δεν μπορεί να πατάξει τη φοροδιαφυγή, ας προστρέξει στου 20 μεγαλύτερους φοροελεγκτικούς οίκους και ας τους αναθέσει το έργο αυτό, στη βάσει κινήτρων, ώστε να της είναι και ανέξοδο.
Εάν όντως επιθυμεί να βελτιωθεί η ρευστότητα στον ιδιωτικό τομέα ας τους επιστρέψει όσα του χρωστάει και ας μην τιμωρεί όσες εταιρίες ακόμη τολμούν να εξάγουν, παρακρατώντας τους το ΦΠΑ...
Τέλος, ας καθιερώσει επιτέλους ένα πάγιο φορολογικό σύστημα, το οποίο βεβαίως δεν θα έχει αναδρομική ισχύ, ώστε να ξέρει εκ των προτέρων τους κανόνες του παιχνιδιού ο καθένας που θέλει να βάλει τα λεφτά του σε αυτή τη χώρα...
Διότι, αλλιώς, όλα τα λοιπά περί ανάπτυξης το 2014 και περί εξόδου στις αγορές ηχούν μάλλον ως παραμύθια...
Toυ κ.Ν.Γ.Δρόσου
