Ο Ζακ Ρογκ έφυγε,
ο Τόμας Μπαχ ανέλαβε τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή..
Ο Τόμας Μπάχ, επιβεβαίωσε τα προγνωστικά και πήρε τον τίτλο του νέου προέδρου της ΔΟΕ την Τρίτη στο Μπουένος Αίρες επικρατώντας κατά κράτος στην ψηφοφορία, μεταξύ των...υπόλοιπων πέντε υποψηφίων.
Μάλιστα ο νέος πρόεδρος δείχνοντας και την γλωσσομάθειά του ευχαρίστηκε όλους σε αρκετές γλώσσες δυστυχώς όμως όχι στα Ελληνικά.
Ακλόνητο φαβορί για τον προεδρικό θώκο ο Γερμανός (που θα κάνει ντεμπούτο ως προεδρος στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς του Σότσι το 2014) ήταν άλλωστε από την αρχή ο «εκλεκτός» του Ζάκ Ρόγκ και δεν μπορούσε να χάσει. Είναι ο ένατος πρόεδρος στην ιστορία της ΔΟΕ, αλλά ο πρώτος που είναι χρυσός ολυμπιονίκης όπως θα ήταν φυσικά και ο Ουκρανός επικοντιστής Σεργκέι Μπούμπκα που είχε τη φιλοδοξία να ηγηθεί του μεγαλύτερου αθλητικού οργανισμού του κόσμου.
Ομως μπορεί ο Μπούμπκα να ήταν ανίκητος στους στίβους και στα κορυφαία άλματα, όμως στις μυστικές ψηφοφορίες, τις συμφωνίες και τις δημόσιες σχέσεις ο Γερμανός βετεράνος ξιφομάχος δεν είχε αντίπαλο.
Την Πέμπτη, στα γραφεία της ΔΟΕ στη Λοζάνη πλέον ο Ζάκ Ρόγκ, θα αποσυρθεί από την προεδρία και θα παραδώσει τη σκυτάλη στον μέχρι πρότινος αντιπρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
Αλλωστε από τα χείλη του Ζάκ Ρόγκ ανακοινώθηκε ο νέος πρόεδρος και αυτή ήταν η τελευταία αναγγελία του Βέλγου αθάνατου στον προεδρικό θώκο.
Ο οποίος ξεκινά με δυο μεγάλα «αγκάθια» τη θητεία του. Το πρώτο είναι εν’ όψει των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Σότσι το 2014, όπου ο νόμος του Βλάντιμιρ Πούτιν για τους ομοφυλόφιλους έχει προκαλέσει θύελλα διαμαρτυριών ανά την υφήλιο στους αθλητές, με πολλούς να απειλούν ακόμα και με μποϊκοτάν από τους αγώνες εάν οι διοργανωτές δεν σεβαστούν τα δικαιώματά τους.
Το δεύτερο ηψηλό εμπόδιο είναι η μεγάλη καθυστέρηση που έχουν τα έργα για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016.
Συνεπώς ο Γερμανός ξεκινάει με...τρέξιμο την οκταετή (τουλάχιστον) θητεία του, με δικαίωμα ανανέωσης για μια ακόμα τετραετία.
Η ψηφοφορία ξεκίνησε με ένα ασιατικό ντέρμπι, αφού με τους λιγότερους ψήφους ισοβάθμησαν στον πρώτο γύρο ο Σερ Μιάνγκ από τη Σιγκαπούρη και ο Τσινγκ Κούο Γου από την Κινεζική Ταϊπέι, με τον τελευταίο να αποχωρεί πρώτος από τη διαδικασία.
Αλλά στη συνέχεια όλα ξεκαθάρισαν, αφου ο Τόμας Μπάχ εξασφάλισε την πλειοψηφία από τον δεύτερο κιόλας γύρο.
Η ψηφοφορία είχε στοιχεία θρίλερ μόνο στην αρχή αφ΄ενός λόγω της ισοβαθμίας των δύο εκπροσώπων από την Ασία, αλλά και επειδή υπήρχε σοβαρό πρόβλημα με τα ηλεκτρονικά κουτιά της ψηφοφορίας, κάποια εκ των οποίων δεν εμφάνιζαν τα ονόματα των υποψηφίων και κάποια άλλα κόλλαγαν. Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες…
Θυμίζουμε ότι οι υπόλοιποι υποψήφιοι ήταν ο Ουκρανός Σεργκέι Μπούμπκα, ο Ελβετός Ντένις Οσβαλντ, ο Πορτορικανός Ρίτσαρντ Κάριον, ο Σερ Μιάνγκ από τη Σιγκαπούρη και ο Τσινγκ Κούο Γου από την Κινεζική Ταϊπέι.
Ο Τόμας Μπάχ που είναι μέλος της ΔΟΕ από το 1991, είναι γεννημένος στις 29 Δεκεμβρίου του 1953, στο Βούρσμπουργκ, την πόλη όπου τελείωσε και τις σπουδές του στην νομική και τις πολιτικές επιστήμες.
Εχοντας περάσει την πρώτη του νιότη ως πρόεδρος σε διοικητικά συμβούλια μεγάλων εταιριών, είχε παράλληλα ασχοληθεί και με τον αθλητισμό, κυρίως με την ξιφασκία (όπου αναδείχθηκε χρυσός ολυμπιονίκης το 1976 στο Μόντρεαλ και Παγκόσμιος πρωταθλητής στο ομαδικό το 1976 και το 1977) αλλά και με το τένις και το ποδόσφαιρο.
Στη συνέχεια άρχισε να εκλέγεται και σε θέσεις αθλητικών ομοσπονδιών, όπως εκπρόσωπος Τύπου των Γερμανών αθλητών, μέλος της διοικούσας επιτροπής για το Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου στη Γερμανία το 2006, πρόεδρος του συμβουλίου επιτροπών του Παγκοσμίου κυπέλλου γυναικών επίσης στη Γερμανία το 2011, ενώ είναι και ο ιδρυτής και πρόεδρος της γερμανικής ομοσπονδίας ολυμπιακών αθλημάτων.
Από το 2000-2004 και από το 2006 έως και σήμερα είχε εκλεγεί αντιπρόεδρος της ΔΟΕ, ενώ μην ξεχνάμε πως ήταν στην επιτροπή αξιολόγησης της ΔΟΕ την περίοδο (1994-97) που η Αθήνα πήρε τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τότε ο Τόμας Μπαχ, είχε κάνει ιδιαίτερα θετική εισήγηση για τη χώρα μας, μαζί με την υπόλοιπη επιτροπή, κάτι που δικαιολογεί και τη μεγάλη διαφορά με την οποία και πήραμε τους αγώνες νικώντας στον τελικό τη Ρώμη (66-41 ήταν οι ψήφοι).