Είναι δικαίωμα των διοικητικών υπαλλήλων να κρατούν Πανεπιστήμια κλειστά, παρά τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης; Σέβεται κανείς το δικαίωμα των φοιτητών στη μόρφωση;
Είναι ώρα να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους!
- Την αγωνία των χιλιάδων φοιτητών, οι οικογένειες πολλών εκ των οποίων βρίσκονται στην περιφέρεια και δίνουν το υστέρημά τους ώστε τα παιδιά τους να πιάσουν ένα διαμέρισμα και να σπουδάσουν, ποιος τη σεβάστηκε;
Χιλιάδες φοιτητές -κυρίως- του Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου χάνουν τις... εξετάσεις και πλέον πιθανότατα και το εξάμηνο, ενώ άλλοι, νεοείσακτοι, δεν έχουν κατορθώσει καν να γραφτούν στις σχολές τους, οι οποίες παραμένουν επί έντεκα εβδομάδες τώρα κλειστές.
Τι και αν τα δικαστήρια κήρυξαν παράνομη την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων; Τι και αν το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την προσφυγή τους κατά του μέτρου της διαθεσιμότητας; Τι και αν έχασαν την υποστήριξη των ίδιων των πανεπιστημιακών και της Συγκλήτου του Καποδιστριακού, η οποία παραιτήθηκε χθες εν χορώ, αρνούμενη να διαδραματίσει για ακόμη μία φορά τον ρόλο του «μπροστάρη» στον αγώνα τους;
Οι ίδιοι παραμένουν απτόητοι και επιμένουν να ξεχνούν ότι, αν έχουν σήμερα μια θέση απασχόλησης στα ΑΕΙ, τούτο οφείλεται στο δικαίωμα των νέων ανθρώπων στη μόρφωση. Το ίδιο αυτό δικαίωμα που ποδοπατιέται με τη συνέχιση των κινητοποιήσεών τους και την απαγόρευση εισόδου που επιβάλλουν σε δύο από τα σπουδαιότερα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας.
Σε αυτήν την υπόθεση ουδείς έχει αναλάβει τις ευθύνες του.
Επί μήνες η πανεπιστημιακή κοινότητα αρνούνταν να δώσει στο υπουργείο Παιδείας τους καταλόγους με τα ονόματα και τις θέσεις των διοικητικών υπαλλήλων ώστε το ΑΣΕΠ να μπορέσει να βάλει μπρος μια έστω στοιχειώδη αξιολόγηση.
Όταν το υπουργείο τους έθεσε προ τελεσιγράφου, όμως, η συντριπτική πλειονότητα των υπαλλήλων έσπευσε να ανταποκριθεί, παρά τη συνέχιση της απεργίας τους.
Έκτοτε, και παρά την κήρυξη της απεργίας τους ως παράνομης, τη συνεχίζουν απτόητοι, ενώ πλέον διερευνώνται δικαστικά οι καταγγελίες περί ομαλής μισθοδότησής τους κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους.
Μόλις χθες, επικαλούμενη το ενδεχόμενο παρέμβασης της Αστυνομίας, η Σύγκλητος παραιτήθηκε σύσσωμη και ο αρμόδιος υπουργός περιορίστηκε σε εκκλήσεις αναστολής των κινητοποιήσεων των διοικητικών υπαλλήλων, για να εισπράξει λίγο αργότερα και νέα απόφαση συνέχισής τους.
Ποιος έχει φερθεί σοβαρά και υπεύθυνα στην υπόθεση αυτή;
Η Πολιτεία, που προωθεί ένα μέτρο αναγκαστικής λιτότητας κακήν κακώς, ή παρακολουθεί άπραγη τον νόμο να παραβιάζεται; Οι πανεπιστημιακοί, οι οποίοι ενεργά την εμπόδισαν να το φέρει ομαλά σε πέρας; Οι ίδιοι οι διοικητικοί υπάλληλοι; Ούτε λόγος… Ούτε καν τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης δεν σεβάστηκαν…
Την αγωνία των χιλιάδων φοιτητών, οι οικογένειες πολλών εκ των οποίων βρίσκονται στην περιφέρεια και δίνουν το υστέρημά τους ώστε τα παιδιά τους να πιάσουν ένα διαμέρισμα στην Αθήνα και να σπουδάσουν, ποιος τη σεβάστηκε;
Το χρήμα του κάθε φορολογούμενου πολίτη αυτής της χώρας, με το οποίο παρέχεται αυτή η περίφημη δωρεάν παιδεία, ποιος το σεβάστηκε;
Το γεγονός ότι δικαστικές αποφάσεις παραβιάζονται και ότι καταστρατηγείται έτσι το κράτος Δικαίου σε αυτήν τη χώρα ποιος το σεβάστηκε;
Πάρτε το χαμπάρι, κύριοι, αυτή η πλάκα με τα πανεπιστήμια δεν μπορεί να τραβήξει άλλο.
Όταν τα ίδια τα ιδρύματα, διαμέσου των αποφάσεων των εκλεγμένων οργάνων τους, αλλά και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των διοικητικών τους υπαλλήλων επιλέγουν να καταστρατηγούν τα θεμέλια επί των οποίων οφείλει να εδράζεται μια ευνομούμενη Πολιτεία, ποιο είναι το δικαίωμά τους στη λεγόμενη «αυτοδιοίκηση»;
Στους πολίτες αυτής της χώρας και στον συλλογικό φορέα έκφρασής τους, την Πολιτεία, ανήκουν τα δημόσια πανεπιστήμια και σε κανέναν άλλο.
Η πρωτοβουλία, εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα, ανήκει στην Πολιτεία, η οποία πλέον πρέπει να κάνει το καθήκον της, εντός των σαφώς προσδιορισμένων ορίων που της παρέχει ο νόμος.
Οτιδήποτε λιγότερο απλά δεν αρκεί…
Του κ.Ν.Γ.Δρόσου
