Μέχρι στιγμής, η στάση του Πεκίνου στην κρίση της Ουκρανίας είναι ιδιαιτέρως διακριτική.
Η κινεζική ηγεσία συνεχίζει, βεβαίως, να στέκεται στο πλευρό των Ρώσων, όμως σε καμία περίπτωση δεν έχει λόγο να εκτεθεί σε μια υπόθεση που δεν την... αφορά άμεσα, ούτε οικονομικά ούτε γεωπολιτικά. Πάνω από όλα, αυτό που ενδιαφέρει την αναδυόμενη υπερδύναμη είναι να βγάλει τα κατάλληλα συμπεράσματα γύρω από παρόμοιες κρίσεις, καθώς γνωρίζει ότι θα βρεθεί και η ίδια σε παρόμοια θέση - ίσως και σχετικά σύντομα.
Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι την περασμένη Τετάρτη, ανακοίνωσε τη μεγαλύτερη αύξηση των στρατιωτικών της δαπανών τα τελευταία χρόνια, κατά 12,2%. Έτσι, φέτος, θα διαθέσει πάνω από 130 δισ. δολάρια ετησίως (ή και ακόμη περισσότερα, σύμφωνα με τη CIA και το Πεντάγωνο) για να φτιάξει μια ισχυρή και αξιόπιστη πολεμική μηχανή, ποσό που υπολείπεται μόνο του αντίστοιχου των ΗΠΑ.
«Διαβάζοντας» τις διεθνείς εξελίξεις, οι Κινέζοι γνωρίζουν ότι, τελικά και την κρίσιμη στιγμή, όλα κρίνονται στον συσχετισμό δύναμης.
Η ιστορία έχει δείξει ότι καμία χώρα δεν μπορεί να αποκτήσει τον τίτλο της υπερδύναμης μόνο εξαιτίας της οικονομίας της, όσο ισχυρή και αν είναι αυτή. Θα έρθει μια στιγμή που θα αναγκαστεί να αποδείξει και ότι δεν είναι πολιτικός και στρατιωτικός νάνος. Ειδικά σε μια περιοχή όπως η Νοτιοανατολική Ασία, όπου σταδιακά μεταφέρεται το «κέντρο βάρους» του πλανήτη και οι ανακατατάξεις είναι πολύ μεγάλες.
Εκεί όπου οι πάντες φοβούνται τους Κινέζους, αλλά και ζητούν εκδίκηση από τους Ιάπωνες για το αυτοκρατορικό τους παρελθόν.
Υποψήφιες Ουκρανίες υπάρχουν και εκεί..
Toυ κ.Γ.Παυλόπουλου.
