- Οι συνθήκες για μία ακόμη έξοδο της Ελλάδας στις αγορές ομολόγων είναι καλές. Όμως, εκείνο που μοιάζει καλό από μια πρώτη ματιά ίσως δεν είναι, για άλλη αιτία: λόγω ...της Ε.Ε.
Τα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας αναμένεται ότι θα αφιχθούν στην Αθήνα στα μέσα Ιουλίου και οι επικεφαλής τον Σεπτέμβριο για την 6η έκθεση προόδου του δεύτερου προγράμματος... οικονομικής προσαρμογής.
Μέχρι τότε θα πρέπει να έχουν υλοποιηθεί διάφορα προαπαιτούμενα και οι πιθανότητες καθυστέρησης στην αξιολόγηση είναι αυξημένες.
Θα είναι η τελευταία αξιολόγηση με την Ε.Ε. παρούσα στην τρόικα με τη σύνθεση που την έχουμε γνωρίσει και λογικά θα είναι αυστηρή.
Η χώρα μπορεί να προσδοκά ότι θα εισπράξει πάνω από 8 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ και την Ε.Ε. (EFSF) υπό φυσιολογικές συνθήκες μέχρι τα τέλη του 2014, αν όλα πάνε καλά.
Όμως, η καθυστέρηση δημιουργεί κενό ρευστότητας που θα πρέπει να καλυφθεί.
Σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση σκεφτόταν να μαζέψει 2,5 - 3 δισ. ευρώ από τις κεφαλαιαγορές πουλώντας ομόλογα.
Μαζί με τα 3 δισ. του Απριλίου θα έφτανε τα 5,5-6 δισ. ευρώ συνολικά.
Όμως, το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό.
Κι αυτό γιατί η άντληση ολοένα και μεγαλύτερων ποσών από τις αγορές αφενός δίνει μεγαλύτερα περιθώρια ελιγμών στην ελληνική πλευρά, αφετέρου της στερεί ένα δυνητικό όπλο που έχει ή τουλάχιστον θεωρεί ότι έχει.
Έχουμε αναφέρει ξανά στο παρελθόν ότι το χρηματοδοτικό κενό της χώρας για την περίοδο 2015-2016 προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από την εμπροσθοβαρή χρήση κεφαλαίων που είχαν προβλεφθεί για τη χρηματοδότηση του δεύτερου προγράμματος.
Πιο συγκεκριμένα, πάνω από 11 δισ. ευρώ χρησιμοποιήθηκαν για την επαναγορά των ελληνικών ομολόγων τον Δεκέμβριο του 2012 στο πλαίσιο της συμφωνίας της Ε.Ε. με το ΔΝΤ για συνέχιση της χρηματοδότησης του ελληνικού προγράμματος από το Ταμείο.
Αυτά τα λεφτά ήταν μέρος των δανείων που θα λάμβανε η Ελλάδα από το EFSF συνολικού ύψους 144 δισ. ευρώ για τη χρηματοδότηση του δεύτερου προγράμματος προσαρμογής.
Αυτά τα λεφτά λείπουν σήμερα, δημιουργώντας χρηματοδοτικό κενό από τον Μάιο του 2015 και μετά, που το ΔΝΤ υπολογίζει στα 12,5 δισ. ευρώ περίπου.
Όμως, οι Ευρωπαίοι ηγέτες είχαν δεσμευθεί απέναντι στην Ελλάδα τον Νοέμβριο του 2012 όπου λήφθηκε η απόφαση για την επαναγορά των ομολόγων ότι θα έβρισκαν τρόπο να αντικαταστήσουν τα 11 δισ. ευρώ.
Αυτό δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα, χωρίς να έχει προκαλέσει κανένα σοβαρό πρόβλημα στη χρηματοδότηση της χώρας.
Όμως, η μετάθεση της λύσης χρονικά προς τα πίσω συνιστά μπάλωμα.
Αν η κυβέρνηση βγει στις αγορές και δανεισθεί ένα μεγάλο μέρος από τα 11 δισ. ευρώ, δεν θα έχει μέσο πίεσης προς την Ε.Ε. για να τηρήσει τις δεσμεύσεις της και να αναπληρώσει το ανωτέρω ποσό με άλλον τρόπο.
Σε αυτήν την περίπτωση, η Ε.Ε. ίσως θεωρήσει ότι το χρηματοδοτικό κενό του 2015 καλύφθηκε και επομένως δεν συντρέχει λόγος να ψάξει να βρει τα λεφτά από αλλού.
Με άλλα λόγια, η ελληνική πλευρά βρίσκεται μπροστά σ' ένα δίλημμα:
Να βγει στις αγορές και να μαζέψει περισσότερα λεφτά ή να μην το κάνει και να πιέσει με αυτόν τον τρόπο την Ε.Ε. να αντικαταστήσει τα 11 δισ. που χρησιμοποιήθηκαν για την επαναγορά των ομολόγων.
Να βγει στις αγορές ή να μη βγει, λοιπόν;
Dr. Money
