- Από το στρατηγικό βάθος του Νταβούτογλου, στο σκληρό στρατηγικό αδιέξοδο στη Μέση Ανατολή, κάπως έτσι εξελίσσεται η εμπλοκή της Τουρκίας στη Συρία.
Το κουρδικό κράτος του βορείου Ιράκ εύκολα χειραφετήθηκε από την Αγκυρα που μέχρι χθες ήταν ο προστάτης του που το διευκόλυνε να αγνοεί τη Βαγδάτη και να εξάγει το πετρέλαιό του μέσω Τουρκίας. Γίνεται το προπύργιο της Δύσης κατά...του Ισλαμικού Κράτους, ενισχυόμενο πλέον και επίσημα από Γαλλία, Βρετανία και Γερμανία, και έτσι κάνει ένα ακόμη βήμα προς την ντε γιούρε ανεξαρτησία.
Οι τζιχαντιστές απάντησαν με επίθεση κατά των Κούρδων στη βορειοανατολική Συρία, όχι μόνο γιατί η ηγεσία τους είναι στην ουσία σύμμαχος του Ασαντ, αλλά πρώτον για να μην προλάβει η κυβέρνηση Μπαρζανί να προσαρτήσει πλήρως την περιοχή στο κουρδικό κράτος του βορείου Ιράκ και δεύτερον για να διασφαλίσουν τον έλεγχο στη μεθόριο Ιράκ-Συρίας.
Ετσι η Αγκυρα, εκτός από τους δεκάδες χιλιάδες Κούρδους της Συρίας που συρρέουν στην επικράτειά της, χάνει κάθε περιθώριο ελιγμών ανάμεσα στους Κούρδους και τους τζιχαντιστές. Αν στηρίξει τον Μπαρζανί κατά του ISIS, τον βοηθά να προσαρτήσει το Κουρδιστάν της Συρίας, μπορεί να δει τους τζιχαντιστές να επιτίθενται εντός της Ν.Α. Τουρκίας, αν εισβάλει στη Συρία και εγκαθιδρύσει ενδιάμεση ζώνη κινδυνεύει να αντιμετωπίσει νέα ένοπλη εξέγερση των Κούρδων εντός συνόρων.
Αν αδρανήσει ή συνεχίσει να επιτρέπει τη ροή βοήθειας προς τους τζιχαντιστές η Τουρκία κινδυνεύει πλέον με ανοικτή μετωπική σύγκρουση με την Ουάσιγκτον αλλά και με τη Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα, ενώ η καιροσκοπική στάση του Ιράν, που θέλει να συνδέσει τη συνεργασία του με τις ΗΠΑ κατά του ISIS με τις διαπραγματεύσεις για τα πυρηνικά, δεν αφήνει στους Ερντογάν-Νταβούτογλου περιθώρια αναζήτησης προσέγγισης με την Τεχεράνη.
Δεν χρειάζεται να υιοθετηθούν θεωρίες συνωμοσίας καθώς οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών μιλούν από μόνες τους: την ώρα που οι Κούρδοι της Συρίας ζητούν βοήθεια από την κυβέρνηση Μπαρζανί και το PKK για να γλιτώσουν τη σφαγή από το ISIS, οι τζιχαντιστές παραδίδουν τους σαράντα και πλέον Τούρκους κυρίως ομήρους στην Υπηρεσία Πληροφοριών ΜΙΤ, χωρίς να γνωρίζουμε το αντίτιμο αλλά με τη βεβαιότητα ότι η συναλλαγή έγινε με το αζημίωτο για το «Χαλιφάτο». Οι νεοθωμανικές φαντασιώσεις προβάλλουν πλέον ως τυχοδιωκτισμός με κολοσσιαίο κόστος.
Του κ.Γ.Καπόπουλου
