- Το κόστος των ανασκαφών είναι τεράστιο και εν μέσω κρίσης, η Ελλάδα θα πρέπει να επανεξετάσει την αποστροφή της προς την οικονομική ενίσχυση σε ζητήματα Πολιτισμού
- Κάντε το όπως οι Ιταλοί, επισημαίνει το πρακτορείο
Όταν οι Έλληνες αρχαιολόγοι σκούπισαν το χώμα και ανακάλυψαν δύο γυναικεία αγάλματα μέσα στον τάφο της Αμφίπολης, στην πραγματικότητα, βρήκαν κάτι... περισσότερο από μερικά αρχαία ηλικίας 2.300 ετών πόλης, σημειώνει το οικονομικό πρακτορείο Bloomberg σε σημερινό του άρθρο.
Έπειτα από έξι χρόνια λιτότητας και "σφίξιμο του ζωναριού", η Ελλάδα αναδύθηκε από τον τύμβο της Αμφίπολης και τουλάχιστον επανέφερε τα θέματα του πολιτισμού στην καθημερινή ατζέντα. Ακόμα και ο Αντώνης Σαμαράς, μέσα στη ζέστη του Αυγούστου επισκέφθηκε τον Τύμβο και πέρασε από τις Σφίγγες στην πρώτη είσοδο, ενώ από τότε ξεκίνησε να απασχολεί όλο τον κόσμο ένα ερώτημα: Σε ποιον ανήκει ο τάφος; Στον Μέγα Αλέξανδρο, στην γυναίκα του Ρωξάνη ή ίσως στον Κάσσανδρο;
Για τους αξιωματούχους του υπουργείου πολιτισμού η απάντηση δεν έχει και τόση σημασία, αφού το ενδιαφέρον του κοινού, που διατηρείται αμείωτο μέσω των καθημερινών δελτίων τύπου και φωτογραφιών είναι που μετράει περισσότερο.
Η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη σημειώνει χαρακτηριστικά: «Δεν έχει σημασία ποιος είναι μέσα στον τύμβο. Η Αμφίπολη έχει ήδη νικήσει, καθώς είναι ένα πολύ σημαντικό μνημείο. Η κρίση άφησε τα χνάρια της στον τομέα του πολιτισμού, αλλά ο ελληνικός πολιτισμός πάντα τραβάει το ενδιαφέρον του κόσμου».
Η λιτότητα στην Ευρώπη οδήγησε σε περικοπές στα Μουσεία, από τις εκθέσεις έως και τους φύλακες. Στην Ελλάδα, το επίκεντρο της κρίσης, τα μέτρα λιτότητας πάρθηκαν σε ανταλλαγή με τα 240 δισεκατομμύρια ευρώ δάνεια, κι έτσι τώρα η κ. Μενδώνη ελπίζει σε περισσότερα χρήματα για αναρκαφές και έργα πολιτισμού. «Τα χρήματα για τον πολιτισμό δεν είναι πολυτέλεια, αλλά μια αναγκαιότητα», αναφέρει η κ. Μενδώνη για να συμπληρώσει: «η επένδυση στον πολιτισμό είναι το όχημα για την οικονομία, καθώς δημιουργεί δουλειές και προσελκύει ιδιωτικές επενδύσεις».
Φυσικά δεν είναι μόνο η Ελλάδα που περιορίζει τους πόρους προς τον πολιτισμό, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει στη Γαλλία και στην Ιταλία. Ο Επαμεινώνδας Φαρμάκης, πρόεδρος της εταιρείας συμβούλων φιλανθρωπίας Elpis, σημειώνει: «Το πρώτο πράγμα σε μια κρίση που υφίσταται πίεση και περιορισμό είναι ο πολιτισμός».
Ο Αντώνης Σαμαράς, ως πρώην υπουργός πολιτισμού, ξέρει πολύ καλά το κόστος που έχει η μείωση του προϋπολογισμού του πολιτισμού, σημειώνει το Bloomberg και προσθέτει πως η Ελλάδα θα πρέπει τώρα να ξεπεράσει την αποστροφή και άρνησή της απέναντι στις χορηγίες προς τον πολιτισμό, που έχουν υπάρξει ωστόσο σημαντική πηγή χρηματοδότησης.
Όπως τονίζει η κ. Μενδώνη, η Ελλάδα μπορεί να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ιταλίας - όπως η χρηματοδότηση που κάνει η εταιρεία υποδημάτων Tod's για την αναζωογόνηση του Κολοσσαίου - και να φέρει μεγάλες εταιρείες κοντά στον πολιτισμό. «Ωστόσο χρειάζεται προσοχή στην μετέπειτα προβολή του επενδυτή», υπογραμμίζει.
Ο Στίβεν Μίλερ, καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας στο Berkley, ο οποίος είχε εργαστεί στην ανασκαφή της Νεμέας το 1973 αλλά και στην Αμφίπολη το 1970, σημειώνει: «Πολλοί αρχαιολόγοι εντός του υπουργείου είναι αντίθετοι με το να έρχονται χρήματα μέσω των μνημείων. Το θεωρούν ντροπή».
Ο Επαμεινώνδας Φαρμάκης, πρόεδρος της εταιρείας συμβούλων φιλανθρωπίας Elpis, σημειώνει: «Το Μουσείο της Ακρόπολης έδειξε το δρόμο. Έγινε ένα από τα μεγαλύτερα «χαρτιά» της Ελλάδας, προσελκύοντας τουρίστες και ενισχύοντας την οικονομία. Όμως, δεν φαίνεται να υπάρχει ένα στρατηγικό πλάνο για την Αμφίπολη. Στην Ιταλία, ήδη θα είχαν καταστρώσει σχέδια και businees plans. Aυτό χρειάζεται η Ελλάδα και το timing είναι το πλέον κατάλληλο. Αυτό που λείπει στην Ελλάδα είναι η ελπίδα. Η λιτότητα μοιάζει ατέλειωτη. Στην Αμφίπολη είδαν την ελπίδα για κάτι καινούργιο και άφθαρτο που θα μπορούσε να αναγεννήσει την Ελλάδα», τονίζει κ. Φαρμάκης.
