Το μεγαλείο και τα μυστήρια του μνημείου στον Τύμβο της Αμφίπολης, με την τεράστια απήχηση που έχει για τη φήμη της χώρας επαναφέρει στο διεθνές στερέωμα την Ελλάδα ως σημείο αναφοράς του αρχαίου κόσμου.
Η δύναμη και η δυναμική αυτής της επιρροής ενδεχομένως δεν μπορούν να εκτιμηθούν στην... παρούσα φάση. Είναι όμως βέβαιον πως πρόκειται για μοναδική ευκαιρία δωρεάν προβολής και μακροπρόθεσμης προστιθέμενης αξίας, που μπορεί να εισφέρει τα μέγιστα στην εθνική προσπάθεια για αναβάθμιση του τουριστικού ρεύματος προς τον τόπο μας. Φαίνεται όμως πως ο φθόνος και η μικρότητα περισσεύουν και σε αυτή την περίπτωση, για να επιβεβαιωθεί για μια ακόμη φορά πως ορισμένα πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ.
Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η χολή που εκτοξεύουν άκαπνοι και συχνά άσχετοι αρχαιολόγοι σε μια απίστευτη συγχορδία με πολιτικοσυνδικαλιστικές φατρίες. Οταν ο πλανήτης παραμιλά με όσα βγαίνουν στο φως εδώ, ξεφυτρώνουν διάφοροι και διακινούν τη μιζέρια τους για να μειώσουν το έργο της κυρίας Κατερίνας Περιστέρη και της ομάδας της. Πρόκειται για αθλιότητα χειρίστου είδους που δεν πρέπει να μένει αναπάντητη από τους γνωρίζοντες αλλά και τους πολίτες. Προκαλεί μάλιστα μεγάλη απορία το γεγονός ότι δέχεται επιθέσεις η κ. Περιστέρη, η οποία δεν έχει δώσει κανένα δικαίωμα. Αντιθέτως διαχειρίζεται το επίτευγμά της με ζηλευτή σεμνότητα και απλότητα δίνοντας έτσι μαθήματα ευπρέπειας προς όλους.
Αλλοι στη θέση της θα είχαν ιππεύσει καλάμι προ πολλού. Είναι ευτυχής συγκυρία που η πολύπειρη κ. Λίνα Μενδώνη (η ψυχή του υπουργείου Πολιτισμού πολλά χρόνια τώρα) βρίσκεται σε αυτή τη θέση και έχει τονώσει το ηθικό της ανασκαφικής ομάδας και τους έχει περιβάλει με την αρμόζουσα εμπιστοσύνη. Σε αυτό το πολυσύνθετο εγχείρημα που μετέχουν και άλλοι επιστήμονες υπήρξε πέραν των άλλων μια άριστη επικοινωνιακή διαχείριση χωρίς αποκλεισμούς και μεροληψίες που όμοιά της δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν.
Είναι προφανές ότι σε αυτό υπήρξε καθοριστικός ο ρόλος της κυρίας Αννας Παναγιωταρέα που ανιδιοτελώς ξημεροβραδιάζεται στον Τύμβο και δεν έχει να αποδείξει τίποτε σε κανέναν, κόντρα στις μικρότητες του κλάδου μας. Μέσα σε όλα αυτά, αντί να χαιρόμαστε για το σημαντικό και το μεγάλο, βρίσκουν χώρο και χρόνο όλοι αυτοί που δεν απολαμβάνουν τίποτε και ποτέ. Ας μείνουν στη μιζέρια τους.
Toυ κ.Π.Λάμψια
