- Οι επενδυτές θεωρούν ότι οι ισχυρισμοί Τσίπρα δεν ταιριάζουν με τις υποσχέσεις του κόμματος για δαπάνες και ιδιωτικοποιήσεις, λέει ο Simon Nixon της Wall Street Journal (WSJ).
- Ποια είναι τα περιθώρια κινήσεων του ΣΥΡΙΖΑ και που ποντάρουν οι αγορές.
Ακολουθεί το σχετικό άρθρο από την WSJ:
"Όλα τα βλέμματα στρέφονται για μια ακόμα φορά στην Ελλάδα. Όταν ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε την... περασμένη εβδομάδα να επισπεύσει την εκλογή για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, έχοντας αποτύχει να εξασφαλίσει συμφωνία για έξοδο από το πρόγραμμα διάσωσης της χώρας, η αντίδραση της αγοράς ήταν σκληρή: το Χρηματιστήριο της Αθήνας κατέγραψε πτώση 20% στη διάρκεια της εβδομάδας και η απόδοση του 10ετούς κρατικού ομολόγου ξεπέρασε το 9%.
Οι επενδυτές γνωρίζουν πως η αποτυχία της εκλογής Προέδρου θα πυροδοτήσει γενικές εκλογές που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι θα κερδίσει το ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Σαμαράς βρέθηκε σε μια σχεδόν απίθανη κατάσταση. Η τρόικα ήταν απρόθυμη να ολοκληρώσει τη συμφωνία που θα επέτρεπε στην Ελλάδα να βγει πρόωρα από το πρόγραμμα διάσωσης εν μέσω τέτοιας πολιτικής αβεβαιότητας. Ούτε ήθελε να χάσει το πάτημά της επί της ελληνικής πολιτικής σκηνής μέχρις ότου η χώρα υλοποιήσει πλήρως τις δεσμεύσεις τις για τις μεταρρυθμίσεις και σταθεροποιήσει τα μακροπρόθεσμα οικονομικά της.
Για να γίνει αυτό όμως, ο κ. Σαμαράς θα έπρεπε να δείξει περισσότερα από αυτά που θεωρούσε πολιτικά επιτεύξιμα εν μέσω ενός τόσο πυρετώδους κλίματος.
Ο κ. Σαμαράς ελπίζει πως η επιτάχυνση της ψηφοφορίας θα φέρει γρήγορο τέλος στην αβεβαιότητα, με τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών να πραγματοποιείται αυτήν την εβδομάδα και την όποια νέα εκλογή πιθανότατα να διεξάγεται τον Ιανουάριο.
Πολλά θα εξαρτηθούν τώρα από μια χούφτα βουλευτές, ορισμένοι εκ των οποίων αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να τερματιστεί η πολιτική τους καριέρα στην περίπτωση που διενεργηθούν νέες εκλογές. Η κυβέρνηση βασίζεται επίσης στις πιέσεις από τις αγορές ώστε να «συνετιστούν» ορισμένοι.
Έχει, όμως, υπεραντιδράσει η αγορά; Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει ότι έχει αλλάξει από τις εκλογές του 2012, όταν απείλησε με κήρυξη χρεοστασίου και έξοδο από το ευρώ. Τώρα ισχυρίζεται ότι είναι ένα πιο μετριοπαθές κόμμα που δεν θα εμφανίσει μεγάλα ελλείμματα στον προϋπολογισμό.
Παραμένει προσηλωμένο σε μια μείωση του χρέους, όμως λέει ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω διαπραγμάτευσης.
Οι επενδυτές θεωρούν ότι οι ισχυρισμοί αυτοί δεν ταιριάζουν με τη δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ να δαπανήσει επιπλέον 13,5 δισ. ευρώ και να πάρει πίσω ορισμένες από τις πρόσφατες ιδιωτικοποιήσεις.
Οι επενδυτές αμφιβάλλουν, επίσης, αν ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, θα πετύχει εκεί που απέτυχε ο κ. Σαμαράς, σε ό,τι αφορά την εξασφάλιση ελάφρυνσης του χρέους. Αυτό αντανακλά, εν μέρει, μια αυξανόμενη πλειοψηφούσα γνώμη, η οποία εκτιμά πως τα χρέη της Ελλάδας είναι βιώσιμα. Αν και το ονομαστικό χρέος είναι υψηλό, καθώς ξεπερνά το 170%, το μακροπρόθεσμο μέσο επιτόκιο είναι μόλις 2,3%, χαμηλότερο από αυτό πολλών άλλων χωρών της ευρωζώνης.
Αν η πολιτική σταθερότητα επιστρέψει και οι αποδόσεις των 10ετών ομολόγων υποχωρήσουν πάλι στο επίπεδο του 5,6% που είχε καταγραφεί το καλοκαίρι, τότε η Ελλάδα δεν θα έχει μεγάλη δυσκολία να μετακυλίσει ομόλογο το οποίο πρέπει να αποπληρωθεί του χρόνου, ενώ στη συνέχεια δεν υπάρχουν μεγάλες πληρωμές μέχρι το 2022. Και αν η οικονομία αναπτυχθεί σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες προβλέψεις, τότε το ονομαστικό χρέος θα μειωθεί γρήγορα.
Εξάλλου, είναι δύσκολο να δει κανείς την τρόικα να κάνει πίσω στις απαιτήσεις που έθεσε ως όρο για έξοδο από το μνημόνιο. Οι απαιτήσεις αυτές, που περιλαμβάνουν μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα και κατάργηση διαφόρων ειδικών καθεστώτων σε ό,τι αφορά τον ΦΠΑ, δεν μπορούν να θεωρηθούν παράλογες.
Δεδομένης αυτής της πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας, υπάρχουν τρεις σχολές σκέψης ως προς το τι μπορεί να συμβεί στην περίπτωση που ο κ. Τσίπρας γίνει πρωθυπουργός στις αρχές του επόμενου έτους.
-Ορισμένοι υποστηρίζουν πως δεν έχει πιθανότητα να κερδίσει στην αντιπαράθεση με την τρόικα και έτσι θα καταλήξει εσκεμμένα ή κατά λάθος να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης.
-Άλλοι πολιτικοί παρατηρητές λένε πως ο κ. Τσίπρας είναι πιθανότερο να ακολουθήσει τη μακρά και επαίσχυντη ελληνική παράδοση της απόρριψης των πιο ανόητων πολιτικών και ακραίων απαιτήσεων τη στιγμή που θα εκλεγεί - όπως έκανε και ο κ. Σαμαράς το 2012.
-Η τρίτη σχολή σκέψης λέει ότι ο κ. Τσίπρας πράγματι θα κάνει αναστροφή, όμως όχι γρήγορα.
Αυτή φαίνεται να είναι η άποψη των επενδυτών. Παρά τις αναταράξεις στην Ελλάδα την περασμένη εβδομάδα, δεν υπήρξαν πολλές ενδείξεις μετάδοσής τους στα κρατικά ομόλογα άλλων χωρών της ευρωπεριφέρειας. Οι επενδυτές φαίνεται να στοιχηματίζουν πως η Ελλάδα μόνη της θα επωμιστεί τις συνέπειες του κ. Τσίπρα με μια καθυστερημένη ανάκαμψη και βραδύτερη πτώση της ανεργίας.
Το αν αξίζει να καταβληθεί αυτό το τίμημα ώστε να ξεφορτωθεί η Ελλάδα τις πολιτικές ελίτ, τις οποίες πολλοί κατηγορούν για την κρίση -ή αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξαλείψει αντί να διαιωνίσει το πελατειακό σύστημα και τη διαφθορά που πολλοί σχετίζουν με αυτές τις ελίτ- είναι κάτι που μόνο οι Έλληνες μπορούν να κρίνουν.
*Tο άρθρο εδώ: wsj.com/articles/the-cconomic-consequences-of-syriza
