Φρενίτιδα Grexit στον Διεθνή Τύπο - Greece-Salonika| Ενημέρωση και Άποψη

NEWSROOM

Post Top Ad

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

Φρενίτιδα Grexit στον Διεθνή Τύπο



  • Όλα τα σενάρια της επόμενης ημέρας


Το ενδιαφέρον του διεθνούς τύπου συγκεντρώνουν και σήμερα οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα με πολλά δημοσιεύματα να αναφέρονται στο...  ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη αλλά και τις προεκλογικές δεσμεύσεις Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ.

Την άποψη ότι το μόνο ελληνικό κόμμα που παρουσιάζει πειστικά την περίπτωση αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζει ο αρθρογράφος των Financial Times Βόλφγκανγκ Μίνχαου, ωστόσο ξεκαθαρίζει ότι μολονότι το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς έχει δίκιο για το κούρεμα του χρέους, δεν είναι ειλικρινές όταν δημοσίως αποκλείει μια έξοδο από την ευρωζώνη.
«Δυστυχώς, το μόνο κόμμα που παρουσιάζει πειστικά την περίπτωση αναδιάρθρωσης χρέους είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Μολονότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δίκιο για την αναδιάρθρωση χρέους, δεν είναι ειλικρινής που αποκλείει μια έξοδο από την ευρωζώνη. Όταν υποστηρίζεις την αναδιάρθρωση χρέους, πρέπει επίσης να απαντήσεις στην ερώτηση τι θα κάνεις αν οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν. Οι επιλογές σε αυτή την περίπτωση θα είναι είτε η επιστροφή στο status quo -οπότε και δεν έχει νόημα η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ- είτε η έξοδος από την ευρωζώνη και η μονομερής στάση πληρωμών έναντι των ξένων πιστωτών. Αυτό όμως ακριβώς το αποκλείει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο τελευταίος έχει σωστά ένστικτα, αλλά ίσως δεν έχει τις σωστές στρατηγικές», αναφέρει ο Μίνχαου, υποστηρίζοντας πως η πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης Σαμαρά για το χρέος που συνοψίζεται στο δόγμα «επέκτεινε τις λήξεις και προσποιήσου ότι είσαι φερέγγυος, απλά καθυστερεί το αναπόφευκτο και είναι μια αποτυχημένη στρατηγική. Εάν μάλιστα, όπως υποστηρίζει, προστεθεί στο βάρος του χρέους και ο αποπληθωρισμός που αυξάνει την πραγματική αξία του χρέους, η Ελλάδα σπρώχνεται στο χείλος του γκρεμού».
Καταλήγοντας ο Μίνχαου σημειώνει πως ο μόνος τρόπος για να αναδιαρθρώσει η Ελλάδα το χρέος της, θα είναι να εγκαταλείψει την ευρωζώνη.
«Δεν μπορώ να δω για την Ελλάδα άλλο τρόπο διαφυγής, από την αναδιάρθρωση χρέους. Και δεν μπορώ να δω αναδιάρθρωση χρέους εντός της ευρωζώνης» καταλήγει.

Εν τω μεταξύ, δηλώσεις στελεχών ερευνητικών ινστιτούτων σχετικά με το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, φιλοξενεί σε δημοσίευμά του το πρακτορείο Bloomberg.

«Πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι πιστεύουν ότι μία έξοδος της Ελλάδας θα ήταν διαχειρίσιμη και ότι, σε αντίθεση με το 2010-2011, δεν θα δούμε καταιγιστικές επιπτώσεις σε χώρες, όπως η Ισπανία ή η Ιρλανδία» δήλωσε ο Φρέντρικ Έριξον, διευθυντής του Ευρωπαικού Κέντρου για Διεθνή Πολιτική Οικονομία στις Βρυξέλλες. Ο Έριξον δήλωσε ότι είναι ρεαλιστικό να βλέπει κανείς μεγαλύτερη ευελιξία στη Γερμανία και άλλες χώρες - μέλη του ευρώ όσον αφορά την Ελλάδα, καθώς αυτές έχουν τώρα μεγαλύτερα περιθώρια, δεδομένου ότι η κρίση έχει χαλαρώσει.

Μία έκθεση των Κάρστεν Νίκελ και Γολφάνγκο Πίκολι της Teneo Intelligence διαπίστωσε ότι η Γερμανία είναι πιθανόν να υιοθετήσει «έναν πιο ελαστικό τρόπο» διαπραγμάτευσης με την ελληνική κυβέρνηση. «Η διατήρηση στο τραπέζι όλων των επιλογών είναι χαρακτηριστικό της προσέγγισης της καγκελαρίου Μέρκελ στην άσκηση της πολιτικής» σημειώνει η έκθεση.

Ο Νόρμπερτ Μπάρτλε, υπεύθυνος για τη δημοσιονομική πολιτική του χριστιανοδημοκρατικού συνασπισμού της κυρίας Μέρκελ, δήλωσε ότι η Ευρωζώνη είναι σε διαφορετική κατάσταση από ότι το 2010, επειδή τώρα έχει τείχος προστασίας. «Είναι στο δικό μας συμφέρον να κρατήσουμε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Αλλά, εάν ο κ. Τσίπρας κερδίσει και τηρήσει τις υποσχέσεις του - διώχνοντας την τρόικα και αθετώντας τις δεσμεύσεις για τη διάσωση (της Ελλάδας) - τότε βλέπω προβλήματα. Το κράτος θα χρεοκοπήσει» δήλωσε στο Bloomberg ο κ. Μπάρτλε.

Η κυβέρνηση της Μέρκελ θεωρεί μία ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνης ως διαχειρίσιμη, ανέφερε δημοσίευμα του περιοδικού Der Spiegel, επικαλούμενο μη κατονομαζόμενες πηγές στο Βερολίνο. Ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Μάρτιν Γέγκερ δήλωσε ότι δεν μπορεί να σχολιάσει «υποθετικά σενάρια». Το υπουργείο παρέπεμψε στη δήλωση που έκανε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στις 29 Δεκεμβρίου, στην οποία σημείωσε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή στις προσπάθειες για την αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας, οι οποίες «αποδίδουν καρπούς».

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Guardian τονίζει ότι τα σενάρια που ακούγονται για την επόμενη ημέρα των εκλογών στην Ελλάδα ρίχνουν το ευρώ στο 1,19, κάτι που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ πτώσης σχεδόν 9 ολόκληρων ετών. «Αφήστε τους να φύγουν», λένε οι αγορές, επισημαίνεται στο δημοσίευμα.
Όπως τονίζεται στο δημοσίευμα, «οι αγορές έχουν προεξοφλήσει την πιθανότητα εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη. Αν το αποτέλεσμα των εκλογών δείξει ότι οι Ελληνες είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν το ευρώ, εκτός και αν λάβουν ισχυρές παραχωρήσεις, τότε το μήνυμα των αγορών είναι σαφές: Αφήστε τους να φύγουν».
Η εφημερίδα, αναφερόμενη στις συνέπειες μιας ενδεχόμενης ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, υποστηρίζει πως μπορεί να θεωρηθεί, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, ένας θρίαμβος του λαού επί της ατέλειωτης λιτότητας και πολλοί στην Ευρώπη θα επευφημήσουν. Όμως, το λιγότερο που θα συμβεί είναι να αρχίσει άλλη μια περίοδος αβεβαιότητας, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει η προσδοκώμενη ανάκαμψη της οικονομίας της Ευρωζώνης.

Μπαράζ δημοσιευμάτων για Grexit και στον γερμανικό τύπο
Η συζήτηση περί πιθανής εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη συνεχίζει και σήμερα να απασχολεί το σύνολο του γερμανικού Τύπου, με αφορμή και το προχθεσινό δημοσίευμα του περιοδικού Der Spiegel, το οποίο, επικαλούμενο κύκλους της γερμανικής κυβέρνησης, υποστήριζε ότι το Βερολίνο θεωρεί πλέον διαχειρίσιμο το ενδεχόμενο «Grexit».

«Το σοκ του Grexit», είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος της εφημερίδας Bild, η οποία στον υπότιτλο κάνει λόγο για «αγωνία για νέα κρίση στην Ελλάδα» και για «δραματική πτώση του ευρώ» στα χρηματιστήρια. «Το κοινό νόμισμα υποχώρησε στο χαμηλότερο σημείο των τελευταίων εννέα ετών. Στις πρώτες ώρες συναλλαγών της νέας εβδομάδας βρέθηκε μέχρι και στα 1,1864 δολάρια - τόσο χαμηλά όσο τον Μάρτιο του 2006. Οι χρηματιστές αποδίδουν την πτώση του ευρώ στην νομισματική πολιτική της ΕΚΤ και στην κατάσταση στην Ελλάδα. Τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές εκεί, η πιθανή έξοδος της χώρας υπό κρίση από την Ευρωζώνη προφανώς δεν αποτελεί πλέον ταμπού. Η αντιπαράθεση για το θέμα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη» επισημαίνει η εφημερίδα και παραθέτει το σχετικό δημοσίευμα του Spiegel, ενώ προσθέτει ότι «εάν οι Έλληνες στις εκλογές στις 25 Ιανουαρίου εκλέξουν μια αριστερή κυβέρνηση και μετά εγκαταλείψουν την πορεία λιτότητας, δεν θα λαμβάνουν πλέον ευρώ από την ΕΕ».

Το δημοσίευμα συνεχίζει παραθέτοντας δηλώσεις Γερμανών αξιωματούχων: Ο χριστιανοκοινωνιστής υπουργός Οικονομικών της Βαυαρίας, Μάρκους Σέντερ, με δηλώσεις του στην Sueddeutsche Zeitung προειδοποιεί κατά «υπερβολικών» και «βιαστικών» βημάτων και βλέπει μικρή χρησιμότητα στο «να απειλούμε τους Έλληνες». Αποκλείει ωστόσο κατηγορηματικά το ενδεχόμενο απομάκρυνσης της Ελλάδας από την πορεία εξυγίανσης. «Για μένα είναι ξεκάθαρο, δεν υπάρχει καμμία άφεση χρέους, καμμία έκπτωση, μόνο και μόνο επειδή έρχεται μια νέα κυβέρνηση» δηλώνει.

Ο αντιπρόεδρος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών(SPD) Ραλφ Στέγκνερ προειδοποιεί κατά των «ανθελληνικών υπονοούμενων» και της ανάμιξης στον προεκλογικό αγώνα στην Ελλάδα. Σε δηλώσεις του στην Bild σημειώνει: «Η Ελλάδα είναι μια πολύ παλιά δημοκρατία και πραγματικά δεν χρειάζεται τώρα καμμία γερμανική ανάμιξη στον ελληνικό προεκλογικό αγώνα. Ανεξαρτήτως του ποια κυβέρνηση εκλέξουν οι Έλληνες, θα συνεχίσουν να ισχύουν όλες οι συναφθείσες συμφωνίες, οπότε η διαμορφωθείσα συζήτηση με τα ανθελληνικά υπονοούμενα και το αν η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωζώνη είναι αλαζονική και υπερβολική».

Η εφημερίδα, θέτει ακόμη το ερώτημα «εάν μια έξοδος από το ευρώ θα ήταν εφικτή», για να σημειώσει ότι «σύμφωνα με την Συνθήκη της Λισαβόνας, η συμμετοχή μιας χώρας στην Ευρωζώνη είναι αμετάκλητη και δεν υπάρχει ρήτρα εξόδου, ως εκ τούτου το να εκδιωχθεί από την Ευρωζώνη η Ελλάδα είναι σχεδόν αδύνατο. Θεωρητικά θα μπορούσε η Ελλάδα να δηλώσει η ίδια την έξοδό της. Αυτό θα αποτελούσε ωστόσο κάτι καινούργιο για ολόκληρο το ευρωσύστημα».

Στη γερμανική Ραδιοφωνία, ο αντιπρόεδρος της ΚΟ Χριστιανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) Μίχαελ Φουκς παραδέχθηκε ότι ένα από τα σενάρια είναι και το να εγκαταλείψει η Ελλάδα την Ευρωζώνη. «Δεν θέλουμε και δεν μπορούμε να αποβάλουμε την Ελλάδα από την ευρωζώνη- δεν επιτρέπεται και νομικά. Θα πρέπει να το αποφασίσει μόνη της» δήλωσε ο κ. Φουκς και επισήμανε ότι ένα τέτοιο σενάριο είναι πολύ πιθανό, αν αναλάβει την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και προσπαθήσει να ανατρέψει τις συμφωνίες με τους πιστωτές και το μεταρρυθμιστικό έργο των τελευταίων ετών. Παραδέχθηκε δε ότι ένα πιθανό Grexit θα έπληττε πιθανότατα και τους δανειστές της Ελλάδας, αλλά υποστήριξε ότι το κοινό νόμισμα δεν θα κινδύνευε, καθώς υπάρχει πλέον ο ΕΜΣ και η Τραπεζική Ένωση.

Ο ίδιος πολιτικός, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Die Welt, τονίζει ότι εάν οι Έλληνες δεν είναι διατεθειμένοι να συνεχίσουν την πορεία λιτότητας και τις μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει να εγκαταλείψουν την Ευρωζώνη. «Συμμερίζομαι απόλυτα την άποψη της Καγκελαρίου και του υπουργού Οικονομικών» πρόσθεσε, αναφερόμενος στο δημοσίευμα του Spiegel, ωστόσο, όπως επισημαίνεται από την εφημερίδα, η γερμανική κυβέρνηση δεν επιβεβαίωσε το σχετικό δημοσίευμα, αλλά δήλωσε ότι θεωρεί πως η Ελλάδα θα συνεχίσει να τηρεί τις συμφωνίες.

«Όχι ακόμη Grexit», είναι ο τίτλος άρθρου γνώμης που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της εφημερίδας Die Zeit και αναφέρει: «Η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ευρωζώνη και μετά τις εκλογές. Όχι επειδή δεν υπάρχει εναλλακτική. Οι κίνδυνοι όμως από μια έξοδο από το ευρώ είναι υπερβολικά μεγάλοι».

Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι η γερμανική κυβέρνηση διέψευσε τις πληροφορίες που μετέδωσε το Spiegel «μόνο με μισή καρδιά» και προσθέτει: «Η δήλωση (ενν. την αρχική διαρροή) είναι πρώτα από όλα πολιτικώς υποκινούμενη: Δεν επιτρέπουμε να μας εκβιάζετε, αφήνει το Βερολίνο να καταλάβουν οι αριστεροί του Αλέξη Τσίπρα. Η τακτική της γερμανικής κυβέρνησης δεν είναι καινούργια. Ήδη τέλος του 2012, ο Β. Σόιμπλε είχε εκφραστεί με παρόμοιο τρόπο. Τότε η απειλή είχε δείξει επίδραση: μέχρι σήμερα οι Έλληνες δεν έχουν φύγει από τη νομισματική ένωση και τήρησαν, παρόλες τις διαμαρτυρίες, τις συμφωνημένες με την τρόικα επιταγές λιτότητας και μεταρρύθμισης. Δεν μπορεί λοιπόν να μιλάει κανείς για αλλαγή της στάσης της γερμανικής κυβέρνησης. Η συζήτηση ωστόσο έχει αλλάξει. Μεταξύ οικονομολόγων πληθαίνουν οι φωνές που θεωρούν μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ ως λιγότερο επικίνδυνη. Είναι όμως πράγματι έτσι; Τι ισχύει: η ευρωκρίση δεν είναι πλέον τόσο επικίνδυνη όσο ήταν ακόμη το 2012. Τα κράτη που βρίσκονται σε κρίση έχουν σταθεροποιηθεί: η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ισπανία έχουν εγκαταλείψει την ομπρέλα προστασίας. Στις χρηματαγορές δεν υπάρχει πια οξεία νευρικότητα. Χάρη στον ΕΜΣ και στην Τραπεζική Ένωση, η ΕΕ είναι θεσμικά καλύτερα τοποθετημένη. Η κρίση όμως δεν έχει τελειώσει με αυτό. Η ηρεμία στις αγορές είναι κυρίως επιτυχία της ΕΚΤ, με την υπόσχεση του Μ. Ντράγκι να κάνει τα πάντα για την ασφάλεια του κοινού νομίσματος. Αν κανείς κοιτάξει τα οικονομικά στοιχεία μεμονωμένων κρατών πιο προσεκτικά, δεν βλέπει και πολύ από τέλος της κρίσης».

«Είναι εντελώς ασαφές το πώς η Ελλάδα θα εγκατέλειπε την Ευρωζώνη. Στις ευρωπαϊκές συνθήκες δεν προβλέπεται τέτοια περίπτωση. Εάν ο Α. Τσίπρας, ως νέος Έλληνας Πρωθυπουργός, σταματούσε τις πληρωμές τόκων και τερμάτιζε τη συνεργασία με την τρόικα, η χώρα γρήγορα θα χρεοκοπούσε, αλλά θα ήταν ακόμη μέλος της Νομισματικής Ένωσης και της ΕΕ. Και πάλι θα ακολουθούσαν μήνες γεμάτοι ανασφάλεια, κατά τους οποίους η Ελλάδα θα προσπαθούσε να εισαγάγει ένα δικό της εθνικό νόμισμα. Η χώρα θα έπεφτε έτσι σε βαθιά κρίση. Αυτό το γνωρίζει και η ριζοσπαστική αριστερά στην Ελλάδα. Πιθανόν να γίνεται και κάπως διαφορετικά - μαλακά και ηθελημένα: ήδη το 2011 φέρεται ο Β. Σόιμπλε να παρουσίασε με ελκυστικό τρόπο την επιστροφή στην δραχμή στον τότε ομόλογό του Ευ. Βενιζέλο. Μια "φιλική" έξοδος με αμοιβαία συμφωνία είχε τεθεί προς συζήτηση, δήλωσε ο Βενιζέλος σε ελληνική εφημερίδα. Οι εταίροι του ευρώ ήθελαν να βοηθήσουν την Αθήνα να καταφέρει την μετάβαση στο παλιό νόμισμα, ο Βενιζέλος όμως έπεισε τον Σόιμπλε ότι η Ελλάδα πρέπει να κρατήσει το ευρώ. Και σήμερα πώς να είναι μια μαλακή μετάβαση δυνατή, εάν οι Έλληνες, εν αναμονή μιας δραχμής μαλακής σαν κερί, τρέξουν στις τράπεζες για να βάλουν τις αποταμιεύσεις τους κάτω από το μαξιλάρι, σε συγκριτικά σκληρά ευρώ; Τα πρώτα δείγματα για αυτό υπάρχουν ήδη. Επιπλέον θα έπρεπε η Ευρώπη, σε περίπτωση μιας εξόδου από το ευρώ, να παραιτηθεί από ένα μεγάλο μέρος των δανείων. Από τα 322 δισεκ. χρέος, τα 260 ανήκουν σε δημόσιους δανειστές, πρώτα από όλα στο ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης. Η Ελλάδα, με μια αδύναμη δραχμή, θα ήταν ακόμη λιγότερο σε θέση να εξυπηρετήσει το χρέος. Ένα κούρεμα θα ήταν αναπόφευκτο - και λόγω του αδύναμου νομίσματος με σημαντικά υψηλότερες απώλειες για τους δανειστές, από ό,τι εάν γινόταν στην Ευρωζώνη. Την ευθύνη ώστε μια έξοδος της Ελλάδας να μην οδηγήσει σε μια αλυσιδωτή αντίδραση στην Ευρώπη θα είχε βραχυπρόθεσμα και πάλι η ΕΚΤ. Θα έπρεπε να ξεκινήσει με την αγορά κρατικών ομολόγων - θα αποφασίσει για το αντίστοιχο πρόγραμμα (Quantative Easing) μόλις τρεις μέρες πριν από τις εκλογές. Πιθανώς θα έπρεπε, σε περίπτωση μιας εξόδου, να παρέμβει στις αγορές πολύ πιο δυναμικά από ό,τι το σχεδιάζει ως τώρα. Είναι αυτό προς το γερμανικό συμφέρον; Όχι, η Ελλάδα μάλλον δεν θα εγκαταλείψει την Νομισματική Ένωση ούτε αυτή τη φορά. Όχι επειδή μια παραμονή είναι χωρίς εναλλακτική. Αυτό δεν ίσχυε ποτέ. Αλλά διότι μια Ελλάδα στο ευρώ είναι στο τέλος το μικρότερο κακό. Οι κίνδυνοι ενός Grexit για την Ευρωζώνη και για την ίδια την Ελλάδα θα ήταν ακόμη υψηλοί και δύσκολο να υπολογιστούν. Αυτό στο τέλος μάλλον θα το βλέπει έτσι και ο Αλ. Τσίπρας» καταλήγει ο αρθρογράφος.

Die Presse: Το Βερολίνο απειλεί να παρατήσει τους Έλληνες
«Αλλαγή πλεύσης από το Βερολίνο, όπου η κυβέρνηση Μέρκελ θέλει, εάν χρειαστεί, θα αφήσει την Ελλάδα να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, κάτι που θα ήταν "σχεδόν αναπόφευκτο" σε περίπτωση εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ και αυτή η πίεση φέρνει αποτελέσματα» γράφει σε σημερινό της δημοσίευμα η αυστριακή εφημερίδα.

Παραπέμποντας στις δηλώσεις του αντιπροέδρου της ελληνικής κυβέρνησης, Ευάγγελου Βενιζέλου, ότι το 2011 ως υπουργός Οικονομικών είχε κατορθώσει σε «μία μακρά και δραματική συνομιλία» να πείσει τον Γερμανό ομόλογό του, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, για τους κινδύνους επιστροφής της Ελλάδας στη δραχμή, η εφημερίδα τονίζει πως η γερμανική κυβέρνηση τώρα άλλαξε ριζικά την πορεία πλεύσης και σε αντίθεση με τη μέχρι τώρα στάση τους, η καγκελάριος Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε είναι έτοιμοι, εάν χρειαστεί, να αφήσουν την Ελλάδα να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη.

Κατά την άποψή τους, αυτό το βήμα θα ήταν σχεδόν αναπόφευκτο εάν συμβεί αυτό που προβλέπουν οι δημοσκοπήσεις, δηλαδή εάν κερδίσει ο αριστερός συνασπισμός τις πρόωρες εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, σχηματίσει κυβέρνηση και πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις του: εγκατάλειψη της πολιτικής λιτότητας, αθέτηση των υποσχέσεων στους διεθνείς δανειστές και απαίτηση νέων διαπραγματεύσεων για διαγραφή χρέους.

Η εφημερίδα διερωτάται τι γίνεται με τους κινδύνους ενός Grexit, για τους οποίους είχε πειστεί πριν από τρία χρόνια ο κ. Σόιμπλε, προσθέτοντας πως ο ίδιος θεωρεί, πλέον, ότι από τότε η Ευρωζώνη έχει κάνει μεγάλη πρόοδο, ο φόβος μετάδοσης του κινδύνου σε άλλες χώρες έχει πλέον απαλειφθεί, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία θεωρείται πως έχουν, στο μεταξύ, εξυγιανθεί και επιπλέον με τον ESM είναι διαθέσιμος ένας ικανός μηχανισμός διάσωσης για το ευρώ.

Η «Ντι Πρέσε» παρατηρεί ότι επίσημα δεν έχει επιβεβαιωθεί η νέα γραμμή και οι εκπρόσωποι (των Γερμανών) χρησιμοποιούν μόνο τυπική διπλωματική φρασεολογία. Ωστόσο, ο Σόιμπλε, ήδη, είχε πει πριν από μία εβδομάδα πως εάν η Ελλάδα ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο τότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα, ενώ και ο υπαρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης, Μίχαελ Φουκς, είχε διαμηνύσει πως πέρασαν οι εποχές που έπρεπε η Ελλάδα να βοηθηθεί.

Παραθέτοντας τις καταγγελίες του αρχηγού του κόμματος «Η Αριστερά», Μπερντ Ρίξινγκερ, για «δημόσιο εκβιασμό» από το Βερολίνο που θα μπορούσε να προκαλέσει ένα «Bank Run», η εφημερίδα σημειώνει ότι το συμπέρασμα είναι πως «το Βερολίνο οξύνει την πίεση απέναντι στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρα και τους Έλληνες ψηφοφόρους, πιθανόν με επιτυχία, καθώς μειώνει το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις, ενώ τρία τέταρτα των πολιτών θέλουν να παραμείνουν, με κάθε αντίτιμο, στην Ευρωζώνη».

Σύμφωνα με τη «Ντι Πρέσε», ένα Grexit θα απέβαινε οπωσδήποτε ακριβό για την Ευρωζώνη, καθώς η Ελλάδα θα μπορούσε να επιστρέψει στην αδύναμη δραχμή αλλά το χρέος στο εξωτερικό θα παρέμεινε σε ευρώ, για τους Έλληνες θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να πληρώσουν τα επιτόκια και να μειώσουν τον όγκο χρέους που αντιστοιχεί στο 170% του ΑΕΠ, και μία νέα διαγραφή χρέους θα ήταν, πλέον, αναπόφευκτη.
Το δημοσίευμα καταλήγει πως σε αντίθεση με την πρώτη φορά, τώρα δεν θα ζημιώνονταν ιδιώτες πιστωτές αλλά δημόσιοι δανειστές και πως θα έπρεπε να υπάρξει διαπραγμάτευση ως προς το τι θα μπορούσε ακόμη να σωθεί για τους φορολογούμενους της Ευρώπης από τα 240 δισεκατομμύρια ευρώ των δύο πακέτων διάσωσης.

Liberation: «Άνοιξη της κόκκινης αριστεράς»
Με πρωτοσέλιδη φωτογραφία των Αλέξη Τσίπρα και Πάμπλο Ιγκλέσιας σε θριαμβευτικό χαιρετισμό και τίτλο «Η Άνοιξη της κόκκινης Αριστεράς, στην Ευρώπη του Νότου», η εφημερίδα Liberation τονίζει ότι «οι εναλλακτικές δυνάμεις σε Ελλάδα και Ισπανία θα μπορούσαν να κερδίσουν τις επόμενες βουλευτικές, «προς μεγάλη δυσαρέσκεια των Βρυξελλών».

Η εφημερίδα αφιερώνει έξι συνολικά σελίδες, με ρεπορτάζ και αναλύσεις, για τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, το Podemos στην Ισπανία, αλλά και το Αριστερό Μέτωπο του Ζαν Λiκ Μελανσόν στη Γαλλία.

Με τίτλο «Εργαστήριο», ο Λοράν Ζοφρέν, διευθυντής της Liberation, αναφέρει στο κύριο άρθρο ότι «καιρός ήταν να υπάρξει μια αντίδραση» και σημειώνοντας τις δυσκολίες που έχουν υποστεί οι λαοί της Ελλάδας και της Ισπανίας από τη λιτότητα, υπογραμμίζει: «Καλά να πάθουν! Εδώ και τόσο καιρό που διάφορα λαμπρά πνεύματα και ορισμένα βραβεία Νόμπελ ανάμεσά τους, εξηγούν ότι η λιτότητα στην Ευρώπη είναι υπερβολική και οδηγεί τους λαούς στην απογοήτευση, έπρεπε να υπάρξει μια αντίδραση. Ιδού: Δυο κόμματα, τα οποία κακώς αναφέρονται ως "λαϊκίστικα", διότι ουδεμία σχέση έχουν με τους εθνικιστές, απειλούν να ανέλθουν στην εξουσία, σε Ελλάδα και Ισπανία. Οι Ευρωπαίοι το προκάλεσαν. Έλληνες και Ισπανοί έχασαν το ένα τέταρτο της αγοραστικής τους δύναμης».

Ο Λ. Ζοφρέν τονίζει στη συνέχεια ότι είναι καιρός και «για αυτήν την εναλλακτική αριστερά να τριβεί με την πραγματικότητα μιας κυβέρνησης (...) καθότι δεν έχει έως τώρα επωμισθεί τις ευθύνες της διαχείρισης» και καταλήγει:

Η Ελλάδα και η Ισπανία, «μπορούν να είναι τα εργαστήρια όχι για μια μυθική βραδιά, αλλά για έναν νέο κοινωνικό συμβιβασμό. Μεταρρυθμιστές ή ριζοσπάστες, όλες οι αριστερές δυνάμεις στην Ευρώπη τους παρακολουθούν με προσοχή».

Σε άλλο άρθρο με τίτλο «Ένα μπουρίνι που έρχεται από το Νότο» οι ανταποκριτές σε Ελλάδα και Ισπανία, Μαρκ Σέμο και Λικ Πεγιόν, δίνουν παράλληλα ρεπορτάζ για τον ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos. Υπογραμμίζουν, μεταξύ άλλων, το γεγονός ότι και τα δύο αυτά κόμματα έχουν σταματήσει να μιλούν για έξοδο από το ευρώ ή μη αποπληρωμή του χρέους και εκτιμούν ότι αυτή η «άνοδος της ριζοσπαστικής αριστεράς, σε αντίδραση με τις πολιτικές λιτότητας, είναι μια ευκαιρία για μια εναλλακτική λύση στην Ευρώπη».

Με το τίτλο «Ο ΣΥΡΙΖΑ πρωτοπόρος της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Αριστεράς», η Μαρία Μαλαγαρδή αφιερώνει το άρθρο της στην προσωπικότητα του Αλέξη Τσίπρα, στην ρητορική του δεινότητα, αλλά και στην τέχνη των «ελιγμών που του επέτρεψαν να διατηρήσει την ενότητα ενός ετερόκλητου κινήματος».
Αναφέρεται στο πώς με τα ταξίδια του στο εξωτερικό, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να καλύψει τις ελλείψεις του στον διεθνή τομέα, στο «να αποδαιμονοποιηθεί» στα μάτια των μελλοντικών εταίρων του, αλλά και πώς «αναστάτωσαν τις πιο ριζοσπαστικές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ» και δημιούργησαν αντιδράσεις στους αντιπάλους του.

Η Μ. Μαλαγαρδή κάνει λόγο στη συνέχεια για «ένα συγκεχυμένο πολιτικό σκηνικό» στην Ελλάδα, με την «ολική κατάρρευση» του ΠΑΣΟΚ, την «απολίθωση» του ΚΚΕ, τη μη αναμενόμενη άνοδο του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, και για «στρατηγική φόβου» από τους συντηρητικούς, η οποία υποστηρίζεται από ορισμένους Ευρωπαίους ηγέτες.

Αναλογίζεται, «ποιος τελικά θα κερδίσει; Ο φόβος ή η οργή; Η ανασφάλεια για ένα νέο ξεκίνημα ή η μοιρολατρία της συνέχισης;» και καταλήγει: «Αλλά αυτή τη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το σύμβολο για όσους ελπίζουν για "μια άλλη Ευρώπη". Είναι μια πρώτη νίκη για ένα μικρό κόμμα που ήταν περιθωριακό πριν μόλις έξι χρόνια».
Bookmark and Share