Αν το ξεχάσατε, η σημερινή κυβέρνηση και το τουλάχιστον δίμηνο κλείσιμο του «μαγαζιού» που λέγεται Ελλάδα πρόεκυψαν από ένα απλό θέμα: την τακτική εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, που σε όλες τις χώρες του πολιτισμένου κόσμου γίνεται με τρόπο και διαδικασία που ενώνει και δεν διχάζει.
Δυστυχώς φαίνεται ότι η κυβέρνηση και οι δυο κυβερνητικοί εταίροι (όπως και οι εσωκομματικοί συνεταίροι), ενώ συμφωνούσαν απόλυτα στον στόχο πρόκλησης εκλογών με αφορμή το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, καθόλου δεν συμφωνούν στο πώς θα πρέπει να... το διαχειριστούν τώρα που πήραν την εξουσία.
Δεν μπορεί να ευτελίζεται με τον τρόπο αυτόν η διαδικασία της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Δεν είναι δυνατόν να οδηγείται η χώρα σε περιπέτεια και να μην έχει υπάρξει εκ των πρότερων στοιχειώδης σχεδιασμός για τα επόμενα βήματα.
Εάν σχεδόν είκοσι ημέρες μετά τις εκλογές και ενώ το θέμα που θα πρόεκυπτε ήταν γνωστό από πέρυσι, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ, το Αριστερό Ρεύμα, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, η ΙΣΚΡΑ και οι λοιποί, δεν μπορούν να καταλήξουν αν θα είναι ο κ. Αβραμόπουλος, η κ. Γλύκατζη - Αρβελέρ, ο κ. Γαβράς, ο κ. Π. Παυλόπουλος, ο κ. Λ. Λαζόπουλος ή όποιος άλλος υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.
Υπάρχει φυσικά και ο ευρωπαϊκός παράγοντας.
Η Αθήνα γνωρίζει ότι εάν ο κ. Αβραμόπουλος εγκαταλείψει τη θέση του επιτρόπου, ο αντικαταστάτης του, είτε είναι ο κ. Μηλιός είτε ο κ. Παπαδημούλης, θα υποχρεωθεί να μετακομίσει σε ένα από τα αδιάφορα χαρτοφυλάκια, ενώ θα υπάρξει ένα άτυπο casus belli επειδή μια θέση στην Κομισιόν παραδόθηκε από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα στην Ευρωπαϊκή Αριστερά. Αλλά και αυτό το ξέραμε. Δεν πρόεκυψε χθες.
Ο κ. Τσίπρας πιθανότατα θα κατορθώσει να πείσει τους βουλευτές του να στηρίξουν τον Δ. Αβραμόπουλο. Αλλά το ανησυχητικό είναι άλλο: αν δεν μπορεί να βρεθεί κοινή γραμμή σε αυτό το απλό σχετικά ζήτημα, τότε πώς θα μπορέσει αυτή η κυβέρνηση να χειρισθεί σοβαρότερα θέματα;
Αν ο κ. Λαφαζάνης και ο κ. Καμμένος ζητούν ανταλλάγματα για να στηρίξουν Αβραμόπουλο, τι θα φτάσουν να ζητήσουν για να δεχθούν τον «έντιμο συμβιβασμό» με την τρόικα και τους δανειστές;
Είναι μια εξίσωση καθόλου εύκολη για τον κ. Τσίπρα.
Και δεν θα είναι η τελευταία...
Του κ.Ν.Μελέτη
