Ο Πρωθυπουργός Τσίπρας την Παρασκευή το απόγευμα ευχαρίστησε τους Γερμανούς βουλευτές, οι οποίοι λίγες ώρες νωρίτερα είχαν ψηφίσει - με σφιγμένα τα δόντια, απ' ό,τι μαθαίνουμε - υπέρ της παράτασης του ελληνικού προγράμματος.
Συγγνώμη, της δανειακής σύμβασης...
ή μήπως της αφιλοκερδούς βοήθειας;
Λίγες ώρες νωρίτερα, όσο γινόταν η ψηφοφορία στο Βερολίνο δηλαδή, ο υπουργός Οικονομικών Βαρουφάκης, ούτε λίγο ούτε πολύ αποκαλούσε τα μέλη της γερμανικής βουλής, ανόητους!
Τι άλλο μπορεί να....εννοούσε όταν έλεγε πρωί, πρωί, στον ΑΝΤ1 ότι η ασάφεια του κειμένου με το οποίο συμφωνήθηκε η παράταση ήταν σκόπιμη, γιατί αλλιώς δεν θα περνούσε από τα ξένα κοινοβούλια;
Όσο συμβαίνουν αυτά, ο Τσίπρας και οι περί αυτόν επιμένουν ότι η συμφωνία την οποία τα ξένα κοινοβούλια ενέκριναν, δεν πρέπει να εγκριθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο, γιατί λέει δεν περιλαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα...
Όσοι γνωρίζουν καταλαβαίνουν. Η κυβέρνηση δεν θέλει να φέρει την συμφωνία στο κοινοβούλιο επειδή κινδυνεύει από το εξής σκηνικό: να την καταψηφίσει ή να απόσχει ή να ψηφίσει λευκό ένα μεγάλο μέρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και να την ψηφίσει όλη η υπόλοιπη Βουλή (ΝΔ, ΠαΣοΚ και Ποτάμι).
Σε μία τέτοια περίπτωση, ο Τσίπρας από πρωθυπουργός της Αριστεράς, θα μετατρεπόταν εν μία νυκτί σε πρωθυπουργό μίας οικουμενικής κυβέρνησης που προέκυψε κατά λάθος. Άντε μετά να ξεμπερδέψεις με τον Λαφαζάνη και την Κωνσταντοπούλου.
Όλα αυτά είναι προφανές ότι αποτελούν ένα φθηνό παιχνιδάκι, θεσμικό και πολιτικό, στο οποίο φαίνεται ότι η πρώτη αριστερή κυβέρνηση της χώρας έχει διάθεση να δώσει τα ρέστα της. Πλην όμως, το παιχνιδάκι κάποια στιγμή θα τελειώσει, καθώς αργά ή γρήγορα θα χρειαστούν κάποια δισ. - και πού θα τρέξει να τα βρει;...
Υπό αυτές τις συνθήκες, η συμπεριφορά της κυβέρνησης μπορεί να είναι μέχρι τώρα διασκεδαστική, έχει όμως πολλά στοιχεία σχιζοφρένειας. Ως γνωστόν, σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν πάντα παράπλευρες απώλειες. Ποιες θα είναι αυτές στην περίπτωσή μας;
Της κ.Κ.Αντωνίου
