- Τα πέντε λάθη των άπειρων κυβερνητικών στελεχών όπως τα περιγράφει ο αρθρογράφος Μοχάμεντ Ελ Εριάν.
Για λάθος χειρισμούς πέντε θεμάτων από κυβερνητικά στελέχη με μικρή ή καθόλου κυβερνητική εμπειρία που... βάζουν σε κίνδυνο τη διάβρωση της αξιοπιστίας τους κάνει λόγο ο αρθρογράφος των Financial Times Μοχάμεντ Ελ Εριάν. Ο Ελ Εριάν υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση υποχωρεί περαιτέρω στον στόχο της αποκατάστασης της οικονομικής δυναμικής, θέσεων εργασίας και δημοσιονομικής βιωσιμότητας.
Ως αποτέλεσμα τόσο η Ελλάδα όσο και οι ευρωπαίοι εταίροι ρισκάρουν να χάσουν τον έλεγχο για το ένα θέμα στο οποίο συμφωνούν ομόφωνα: την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη.
Το πρώτο λάθος κατά τον Ελ Εριάν είναι ότι επέλεξαν να διαπραγματευτούν με τους Ευρωπαίους εταίρους και ειδικά τη Γερμανία με έναν τρόπο υπερβολικά δημόσιο και συγκρουσιακό.
Δεύτερον, θυμωμένοι από την ευρωπαϊκή αδιαλλαξία, κατέληξαν να πολιτικοποιήσουν αυτό που θα έπρεπε να είναι έργο των τεχνοκρατών. Κάθε ελπίδα επίτευξης κατανόησης υπονομεύθηκε από τις ανταγωνιστικές πολιτικές αφηγήσεις και θορυβώδεις εθνικιστικές κατηγορίες. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν υπάρχει καμία ελπίδα επιβίωσης για καλά οικονομικά.
Τρίτον η Αθήνα έχει λίγους συμμάχους μέσα στην Ευρωζώνη. Άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας που οφείλουν χρήματα, όπως η Ιρλαδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία έχουν πάρει αποστάσεις από τους Έλληνες. Εν μέρει αυτό αποτελεί αντανάκλαση του δισταγμού τους να βλέπουν την οικονομική πρόοδο που πέτυχαν με δυσκολία να υπερφαλαγγίζεται από την Ελλάδα αν πετύχει καλύτερους όρους από τους πιστωτές.
Τέταρτον η Ελλάδα δεν έχει αξιόπιστο Plan B. Δεν θέλει να αποχωρήσει από την ευρωζώνη, δεν έχει βρει άλλες πηγές χρηματοδότησης και δεν μπορεί να επιζήσει για πολύ περισσότερο χωρίς εξωτερική βοήθεια.
Πέμπτον, αντί να επικεντρώνει την διαπραγμάτευση στον έναν στόχο που όλοι μοιράζονται - την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη - οι ΈΛληνες πολιτικοί έχουν κολλήσει στην κινούμενη άμμο ορισμένων αντιφατικών μικροοικονομικών μεγεθών. Εκτός από το να τροφοδοτεί συνεχώς άβολους τίτλους που τροφοδοτοπύν τον εθνικισμό στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αυτό έχει εμποδίσει τους διαπραγματευόμενους να επιλέξουν το φρούτο που βρίσκεται μπροστά τους.
Όσο όλα αυτά επικρατούν τόσο μεγαλώνει το ρίσκο η Ελλάδα και οι ευρωπαίοι εταίροι της να χάσουν τον έλεγχο της οικονομικής, δημοσιονομικής και καθεστωτικής της μοίρας.
Είναι ώρα, καταλήγει ο Ελ Εριάν για την ελληνική κυβέρνηση να ξανασκεφτεί λιγότερο την ουσία και περισσότεροι τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης με τους ευρωπαίους εταίρους. Πρέπει να ξεκινήσει με το να ρίξει τους τόνους της πολιτικής της ρητορικής και με την επανέναρξη των τεχνοκρατικών διαπραγματεύσεων.
