Η ελληνική οικονομία επέστρεψε σε ύφεση το α΄ τρίμηνο του 2015 και ίσως παραμείνει το και β΄ κόντρα στις προσδοκίες που υπήρχαν πέρυσι.
Όλα δείχνουν ότι οι καθηγητές C. Reinhart και K. Rogoff ίσως αποδειχθούν αισιόδοξοι...
Οι εκτιμήσεις για τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας το 2015 κυμαίνονταν από 2,5% και πάνω πέρυσι το φθινόπωρο.
Η επίσημη πρόβλεψη έκανε λόγο για... ανάπτυξη 2,9%, ενώ ανεπισήμως τότε κυβερνητικά στελέχη μιλούσαν για ρυθμό μεγαλύτερο του 3%.
Η μεγάλη πτώση της τιμής του πετρελαίου και η αποδυνάμωση του ευρώ, σε συνδυασμό με τις προσδοκίες που δημιουργούσε το QE (ποσοτική χαλάρωση) της ΕΚΤ για υποχώρηση του κόστους δανεισμού σε κράτη και επιχειρήσεις, συνηγορούσαν επίσης προς την ίδια κατεύθυνση.
Όμως, η πραγματικότητα διέψευσε τις προσδοκίες.
Με βάση τα προσωρινά, εποχικά διορθωμένα στοιχεία, το ΑΕΠ μειώθηκε 0,4% το τελευταίο τρίμηνο του 2014 σε σχέση με το αντίστοιχο το 2013.
Είναι κάτι που εν μέρει αποδίδεται στις επιπτώσεις της πολιτικής αβεβαιότητας που δημιούργησε η προεδρική εκλογή του περασμένου Δεκεμβρίου.
Σε λίγες μέρες, η ΕΛΣΤΑΤ αναμένεται να ανακοινώσει την πρώτη εκτίμηση για την πορεία της οικονομίας το α΄ τρίμηνο του 2015 και οι διαρροές μιλάνε για ύφεση της τάξεως του 0,5%.
Αν αυτό επιβεβαιωθεί, θα συνιστά αρνητική εξέλιξη που δυστυχώς θα έχει συνέχεια γιατί το β΄ τρίμηνο είναι πιο επιβαρυμένο σε σχέση με το α΄.
Με άλλα λόγια, το 2015 κινδυνεύει να αποδειχθεί χρονιά στασιμότητας ή και ύφεσης, αντί ανάπτυξης.
Από τη στιγμή που η ιδιωτική κατανάλωση δεν πρέπει να έχει επηρεαστεί πολύ, τη διαφορά θα πρέπει να την κάνουν οι επενδύσεις που πιθανόν θα εμφανίσουν πτώση το α΄ τρίμηνο μετά την ανάκαμψη του 2014.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη, αν επιβεβαιωθεί, θα σηματοδοτεί μία ακόμη χαμένη χρονιά για την ελληνική οικονομία.
Το τελευταίο μας φέρνει στο νου τη μελέτη που παρουσίασαν δύο γνωστοί καθηγητές οικονομικών, η Carmen Reinhart και ο Kenneth Rogoff, στη σύναξη της Αμερικανικής Οικονομικής Ενωσης (ΑΕΑ) στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ.
Οι δυο τους είχαν τονίσει τότε ότι η ύφεση την περίοδο μετά το 2007 μοιάζει περισσότερο με τον πανικό που προκλήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού, παρά με τις μεταπολεμικές (Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου) οικονομικές κρίσεις.
Στα επεισόδια πανικού χρειάζονται από 5 έως 10 χρόνια για να επανέλθει το κατά κεφαλήν εισόδημα των εργαζομένων στα επίπεδα όπου ήταν πριν.
Ο μέσος χρόνος είναι 8 χρόνια.
Ειδικότερα, η Πορτογαλία είναι πιθανόν να μην μπορέσει να επαναφέρει το βιοτικό της επίπεδο πριν από το 2018.
Οσον αφορά την Ελλάδα είναι πιθανόν να χρειασθεί 12 χρόνια!
Αν θεωρήσουμε ότι η ύφεση ξεκίνησε δειλά-δειλά το 2008 και η κ. Reinhart κι ο κ. Rogoff προβλέπουν 12 χρόνια φαγούρας, θα πρέπει να περιμένουμε το 2020 για να δούμε πραγματικά άσπρη μέρα.
Αν φυσικά λάβουμε ως αφετηρία τη χρονιά του μνημονίου, το 2010, ο πήχης ανεβαίνει στο 2022.
Κατά σύμπτωση, είναι η χρονιά που ο Β. Σόιμπλε ανέφερε χθες ως ορόσημο για την εφαρμογή της λιτότητας και των μεταρρυθμίσεων...
Του Dr. Money
