- Αισίως η χώρα βαίνει προς την τελευταία πράξη του δράματος. Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα ευθύς εξ αρχής της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου έχει επιδοθεί σε ένα γαϊτανάκι δηλώσεων πως η ενδιάμεση συμφωνία ήταν και είναι θέμα ημερών, προβάλλοντας διάφορες σχετικές ημερομηνίες - ορόσημα.
Καμιά συμφωνία δεν έχει προκύψει μέχρι σήμερα και με βάση τα δεδομένα των διαφορών που χωρίζουν τις δυο... πλευρές, είναι απίθανο να υπάρξει.
Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι απίθανο να δεχτεί μια συμφωνία με χειρότερους όρους από εκείνους που περιληπτικά αποτυπωνόταν στο περίφημο e-mail Χαρδούβελη. Η «τρύπα» που δημιούργησε στην οικονομία η προεκλογική και μετεκλογική περίοδος είναι απίθανο να μη σημάνει νέα μέτρα, άρα χειρότερη συμφωνία...
Από την άλλη πλευρά αποδεικνύεται πως οι «Θεσμοί» είναι απίθανο να υποχωρήσουν σε οποιοδήποτε σημείο. Δύσκολα πλέον οποιαδήποτε συμφωνία καλύτερη (σε σχέση με τις επιδιώξεις της ελληνικής κυβέρνησης) θα μπορούσε να περάσει από τα περισσότερα από τα 18 Κοινοβούλια της Ευρωζώνης.
Η ελληνική κυβέρνηση για κάποιο διάστημα επεδίωξε να πάρει παράταση με μια ενδιάμεση συμφωνία για θέματα όπως αποκρατικοποιήσεις και ύψος πρωτογενούς πλεονάσματος, τα οποία θα μπορούσε να διαχειριστεί στην κοινή γνώμη, την κοινοβουλευτική ομάδα και την εσωκομματική αντιπολίτευση, αλλά αυτό δεν πέρασε στους «Θεσμούς» για λόγους οι οποίοι έχουν εξηγηθεί αναλυτικά σε προηγούμενα άρθρα.
Το σχέδιο...
Νομίζω πως το σημείο στο οποίο βρισκόμαστε αποτυπώνεται ευθαρσώς στην τελευταία συνέντευξη του Προέδρου του Κέντρου Ευρωπαϊκών Οικονομικών Ερευνών (ZEW) και μέλους του Συμβουλίου των οικονομολόγων του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, Κλέμενς Φούστ στο Κεφάλαιο του περασμένου Σαββάτου. Μεταξύ άλλων δηλώνει τα εξής:
«To Eurogroup και το ΔΝΤ έδωσαν πολύ χρόνο στην ελληνική κυβέρνηση για να συλλογιστεί-δυστυχώς δίχως αποτέλεσμα- σε ποιο δρόμο θα προχωρήσει.
Η ΕΚΤ απέτρεψε μέχρι τώρα, μέσω μιας ολοένα μεγαλύτερης παροχής ρευστότητας από τον ELA, ένα κραχ των ελληνικών τραπεζών, αν και αυτό το εργαλείο δεν προσφέρεται γι’ αυτό το σκοπό.
Η ΕΚΤ έπρεπε να απαιτήσει επειγόντως έλεγχο κυκλοφορίας κεφαλαίων.
Το Eurogroup και το ΔΝΤ θα πρέπει να δώσουν μια σύντομη προθεσμία στην ελληνική κυβέρνηση για να αποφασίσει αν θα ακολουθήσει τους συμφωνημένους όρους ή ένα αποδεκτό συνδυασμό από αυτούς.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να προετοιμαστεί ένα σχέδιο για μια συντονισμένη έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη...».
Ήτοι, η πόρτα της εξόδου από το ευρώ έχει μισανοίξει και κατά τα φαινόμενα θα δοθεί μια τελευταία ευκαιρία στον ελληνικό λαό να αποφασίσει αν θα παραμείνει εντός της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. ή θα αποχωρίσει εξ αυτών.
Η ευκαιρία αυτή θα μπορούσε να υλοποιηθεί μέσω της κυβέρνησης ή μέσω ενός δημοψηφίσματος, με το δεύτερο να κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος μεταξύ των εταίρων.
Καθώς η πολιτική ζωή της χώρας αναλώνεται μεταξύ αντιφατικών και εκκωφαντικών δηλώσεων διάφορων απίθανων απολίτικων μετριοτήτων που το χαμόγελο και η μίμηση της φωνής του Ανδρέα Παπανδρέου από τον κ. Τσίπρα επέβαλαν στην πολιτική σκηνή, και μια «έντιμη» συμφωνία δεν φαίνεται πιθανή, κερδίζει έδαφος το σενάριο «Take it or leave it». Ήτοι, ή το παίρνεις όπως είναι ή το αφήνεις.
Από πολλές πλευρές ακούγεται πλέον πως οι εταίροι και δανειστές ετοιμάζουν ένα σχέδιο το οποίο θα προτείνουν στην ελληνική κυβέρνηση με το δίλημμα να το αποδεχτεί ως έχει ή να αποχωρίσει από την Ευρωζώνη.
Το πλέον πιθανό σε αυτήν την περίπτωση είναι η κυβέρνηση να αναγκαστεί να υποβάλει σε δημοψήφισμα το σχέδιο αυτό. Ερωτηματικό αποτελεί αν η ίδια θα υποστηρίξει την πάση θυσία παραμονή ή έξοδο από το ευρώ.
Ένα δημοψήφισμα απαιτεί περίπου ένα μήνα για να διεξαχθεί. Τα ερωτήματα είναι αν θα φτάσουμε στο δημοψήφισμα με τις τράπεζες ανοιχτές δηλ. δίχως ελέγχους κεφαλαίων και τις συντάξεις και τους μισθούς του δημοσίου να πληρώνονται.
Το πιο πιθανό είναι πως όχι...
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως η ψήφος υπέρ της πάσης θυσίας παραμονής στο ευρώ υπερτερεί στο ενδεχόμενο δημοψηφίσματος, αλλά αυτό σε μια κοινωνία με 3-4 εμφυλίους, 2-3 εθνικές καταστροφές και 5 χρεοκοπίες (τα περισσότερα από τα οποία θα μπορούσαν να αποφευχθούν) σε 200 χρόνια ύπαρξης του ελληνικού κράτους είναι δύσκολο να προβλεφθεί με βεβαιότητα.
Βέβαια ένα δημοψήφισμα υπέρ της πάση θυσίας παραμονής στο ευρώ βάζει και ζήτημα ποια κυβέρνηση θα υλοποιήσει αυτήν την απόφαση. Μοιάζει απίθανο ένα τέτοιο αποτέλεσμα να μην συνδυαστεί ή να μην εγείρει ζήτημα πρόωρων εκλογών.
Τα πιθανά σενάρια στη συνέχεια περιπλέκονται καθώς ο κ. Τσίπρας παρά την αστοχία του σε όλες τις εκτιμήσεις τους τελευταίους μήνες, δημοσκοπικά φαίνεται να παραμένει χωρίς αντίπαλο, καθώς η Νέα Δημοκρατία ελάχιστα έχει μετεξελιχθεί από το ένα κόμμα (μεταξύ των δυο της μεταπολίτευσης) που φέρει μεγάλη ευθύνη για την χρεοκοπία.
Ανακεφαλαιώνοντας, το καλοκαίρι φαίνεται να κρύβει δραματικές πολιτικές εξελίξεις αλλά και καταστάσεις σε σχέση με την κανονικότητα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Θα χρειαστεί να δείξουμε υπομονή και ψυχραιμία και κυρίως πνεύμα ενότητας και αλληλεγγύης για να ανταπεξέλθουμε με τις όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες.
Ο κύβος φαίνεται πως ερρίφθη...
Του κ.Κ.Στούπα
