Και μέσα σε δύο μέρες φτάνουμε την Παρασκευή 26 Ιουνίου και όσοι άνοιξαν την τηλεόραση, άκουσαν άναυδοι τον Πρωθυπουργό να απευθύνει διάγγελμα στον ελληνικό λαό εξαγγέλλοντας δημοψήφισμα σε 10 (!) ημέρες.
Η κυβέρνηση μέσα σε πέντε ημέρες κατόρθωσε να φέρει τη χώρα τουλάχιστον πέντε χρόνια πίσω σε αξιοπιστία, σταθερότητα και προοπτική. Ποδοπάτησε τις θυσίες του... ελληνικού λαού, καπηλεύτηκε την κόπωση και την ελπίδα του για ένα καλύτερο μέλλον. Διαπραγματεύτηκε με ανθρώπους που όπως φάνηκε και φαίνεται διαρκώς, είναι εγκλωβισμένοι στην εικόνα τους και στον προσωπικό τους φανταστικό κόσμο.
Δεκαπέντε μέρες πριν, άφησε να εννοηθεί ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά στη συμφωνία και ο λαός άρχισε κάπως να ηρεμεί και να αρχίσει να σκέφτεται πώς θα στρώσει τώρα τη ζωή του. Το Χρηματιστήριο -βαρόμετρο της ψυχολογίας της οικονομίας- κέρδισε μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα το χαμένο έδαφος δύο εβδομάδων (αλήθεια θα ερευνήσει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ως οφείλει την πιθανότητα χειραγώγησης των αγορών;). Και μέσα σε δύο μέρες μετά την ευφορία της προηγούμενης εβδομάδας φτάνουμε την Παρασκευή 26 Ιουνίου και όσοι άνοιξαν την τηλεόραση, άκουσαν άναυδοι τον Πρωθυπουργό να απευθύνει διάγγελμα στον ελληνικό λαό εξαγγέλλοντας δημοψήφισμα σε 10 (!) ημέρες.
Με κατεπείγουσες διαδικασίες η Βουλή σύρθηκε να ψηφίσει για ένα δημοψήφισμα που αντί να είναι η υπέρτατη έκφραση της βούλησης του λαού, είναι αντίστοιχο «δημοψηφισμάτων» ολοκληρωτικών καθεστώτων: Με ένα ερώτημα που δεν υφίσταται, ουσιαστικά κατευθύνει την απάντηση του ελληνικού λαού. Είναι τουλάχιστον αστείο να ρωτάμε τους πολίτες αν θέλουν να τους επιβληθούν πρόσθετοι φόροι ή να αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης. Τέτοια «ναι», μόνο από κατοίκους Ελβετίας τα έχουμε συνηθίσει.
Αλλά η κυβέρνηση δεν ήταν καν έντιμη στο κείμενο επί του οποίου καλεί το λαό να αποφασίσει. Δεν έφερε το πλέον πρόσφατο κείμενο επί του οποίου διαπραγματευόταν και επί του οποίου -όπως τώρα ξέρουμε πια- η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα είχε δώσει τα χέρια στις Βρυξέλλες. Ο κ. Χουλιαράκης, επικεφαλής των τεχνικών διαπραγματεύσεων, έμεινε με το στόμα ανοιχτό ακούγοντας για το δημοψήφισμα: ο άνθρωπος μόλις είχε επιτυχώς τελειώσει την αποστολή που νόμιζε ότι του εμπιστεύθηκαν.
Και τα ευτράπελα συνεχίζονται: η Πρόεδρος της Βουλής νομίζει ότι είναι αυτοκράτειρα και δεν σηκώνεται από την καρέκλα της επ' ουδενί λόγο. Ο έτερος της συγκυβέρνησης βουρκώνει καθώς θυμάται τους παππούδες του που πολεμούσαν με τα γιαταγάνια τους τον εχθρό...
Ακούμε με έκπληξη ότι με ΠΝΠ η κυβέρνηση αλλάζει τη διαδικασία διεξαγωγής δημοψηφίσματος. Είναι τόσο άπειροι και αδαείς που δεν σκέφτηκαν να ρωτήσουν τη διαδικασία των εκλογών. Πώς θα εξασφαλίσουν άραγε να μην έχουμε φαινόμενα «βίας και νοθείας»;
Παράλληλα οι ακροβολισμένοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, «αγανακτισμένοι» πολίτες (πάντα ανώνυμα) λοιδορούν, βρίζουν, απειλούν όποιον τολμάει να έχει διαφορετική γνώμη. Και την ίδια στιγμή, οι «πατριώτες» απειλούν τους ηλικιωμένους που στέκονται στην ουρά να πάρουν τη σύνταξή τους, να μη βγάλουν τα λεφτά τους....
Καλούμε τους πολίτες να δούνε καθαρά τι συμβαίνει: Καταστρατηγείται η δημοκρατία, υφαρπάζεται η συγκατάθεση του λαού στην καταστροφή, γίνεται έκκληση στα πιο αγνά πατριωτικά αισθήματα για να καλύψουν την ανικανότητα και δική τους προδοσία. Γιατί περί προδοσίας πρόκειται: Ο Πρωθυπουργός διαλέγει το κόμμα του αντί της Πατρίδας, διαλέγει τα άκρα αντί της λογικής, διαλέγει να εμμείνει στις λανθασμένες του συμμαχίες αντί να στηριχτεί στις συμμαχίες που απλόχερα τους δόθηκαν.
Το ερώτημα που θα κληθούν να απαντήσουν οι Έλληνες πολίτες σε λιγότερο από 48 ώρες, δεν έχει διατυπωθεί σωστά από την Κυβέρνηση στα ψηφοδέλτια. Το πραγματικό ερώτημα είναι: Θέλουμε σταθερότητα ή όχι, θέλουμε προοπτική ή όχι, θέλουμε Ευρώπη ή όχι, θέλουμε τις ζωές μας πίσω ή θέλουμε να επιστρέψουμε πίσω στην Ελλάδα του '50;
Μας πήρε πολύ κόπο, πολύ αίμα, πολύ διχασμό να φτάσουμε να είμαστε στο πολιτισμένο κομμάτι της Ευρώπης. Και τώρα ο Πρωθυπουργός και οι φίλοι του θέλουν να μας θυμίσουν όλο τον πόνο, τα δάκρυα και τις πληγές της φυλής μας. Μην τους αφήσουμε να μας πάρουν τις ζωές των παιδιών μας!
Άρθρο του κ.Χ.Θεοχάρη
Βουλευτή Το Ποτάμι Β Άθηνών
