Για πέμπτη φορά από τον Οκτώβριο του 2009 οι Έλληνες προσφεύγουν στις κάλπες για να αναδείξουν την κυβέρνηση που θα αναλάβει το δύσκολο έργο της εξόδου της χώρας από την κρίση, καταγράφοντας ένα ακόμη ρεκόρ παγκοσμίως.
Αυτό αναφέρει νέα ανάλυση των Financial Times, για τη...λειτουργία της Δημοκρατίας στην Ελλάδα και για τον άθλο του Ηρακλή που θα πρέπει να πετύχει η κάθε κυβέρνηση που ανέλαβε τα τελευταία έξι χρόνια.
Οι νέες βουλευτικές εκλογές έχουν προγραμματιστεί για τις 20 Σεπτέμβρη και θα σηματοδοτούν την πέμπτη φορά, από τον Οκτώβριο του 2009, που οι ψηφοφόροι καλούνται να επιλέξουν μια νέα κυβέρνηση.
Οι ευρωπαίοι πιστωτές της Ελλάδας έχου ν κρατήσει μια διακριτική στάση σχετικά με την εκλογή, γεγονός που υποδηλώνει ότι αποζητούν μια σαφή εντολή για την επόμενη κυβέρνηση που θα πραγματοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται.
Αν επιστρέψει κανείς όμως στον πραγματικό κόσμο, τα πράγματα φαίνονται μάλλον διαφορετικά.
Η προεκλογική εκστρατεία αποδίδει την εικόνα ενός έθνους που βρίσκεται σε οικονομική δυσπραγία και δυσπιστεί απέναντι στις πολιτικές ελίτ που δημιούργησαν την καταστροφή στην Ελλάδα.
Οι ψηφοφόροι έχουν κάθε δικαίωμα να είναι δύσπιστοι.
Στον Τσίπρα βλέπουν έναν ηγέτη ο οποίος ανέβηκε στην εξουσία τον Ιανουάριο υποσχόμενος να σταματήσει τη λιτότητα και την εποπτεία της ελληνικής οικονομικής πολιτικής από τους ξένους.
Τελικά πραγματοποίησε μια γεναία κωλοτούμπα και υπέγραψε ακριβώς το είδος του Μνημονίου που κατήγγειλε με τόσο πάθος κατά την πορεία του προς την εξουσία.
Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί Έλληνες, ιδιαίτερα νέοι ψηφοφόροι, φαίνεται να χάνουν την πίστη τους σε έναν πολιτικό που του ζητά να υποστηρίξουν πολιτικές που είναι πολιτικά αντίθετες από αυτό που υποστήριζε.
Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που εκτιμούν ότι η ανεύθυνη συμπεριφορά της κυβέρνησης κατέληξαν σε όρους διάσωσης επαχθέστερους από εκείνους που προτείνονταν πριν το δημοψήφισμα.
Όσο για τη Νέα Δημοκρατία, το συντηρητικό κόμμα, φαίνεται ως τον μόνο σοβαρό αντίπαλο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά λειτουργεί και ακούγεται σαν μια πολιτική δύναμη που έχει εξαντληθεί μετά από δύομιση χρόνια διακυβέρνησης.
Το κόμμα δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει την ανανέωση της ηγεσίας του, μετά την παραίτηση του Αντώνη Σαμαρά.
Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι η Νέα Δημοκρατία μπορεί να βρεθεί στην κυβέρνηση.
Αλλά ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε και η Νέα Δημοκρατία θα μπορέσει να έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία να κάνει κυβέρνηση.
Συνεπώς, θα πρέπει να συμπράξει με έναν τουλάχιστον εταίρο του συνασπισμού.
Και μια τέτοια κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή θα πρέπει να αγωνιστεί για να ξεριζώσει τη διαφθορά, να εκσυγχρονίσει τη δημόσια διοίκηση και χαλαρώσει τον κλοιό της ολιγαρχίας στην οικονομία.
Θα είναι σαν ένας άθλος του Ηρακλή, αλλά η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να κάνει μια προσπάθεια.
Είναι κάτι που θα πείσει τους πιστωτές να χορηγήσουν έγκαιρη, ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους, που είναι απαραίτητη για τη μακροπρόθεσμη οικονομική ανάκαμψη.
Επίσης, την επόμενη φορά που θα διαπιστωθεί έλλειψη μιας ειλικρινούς προσπάθειας μεταρρύθμισης, η απειλή ενός Grexit αυτή θα είναι πάρα πολύ σοβαρή.