- Το καζάνι ήδη βράζει και είναι βέβαιον ότι θα εκραγεί, εάν κάποιος δεν σβήσει τη φωτιά.
- Όσα διαδραματίζονται στην Ειδομένη, στον Πειραιά και αλλού, συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα και αφορούν, εντέλει, τον πολιτισμό. μας.
Κατάσταση, η διαχείριση της οποίας απαιτεί «χειρουργικούς» χειρισμούς, διαμορφώνεται ταχύτατα στην Ειδομένη, στα... νησιά, στον Πειραιά και όπου αλλού βρίσκονται συγκεντρώσεις προσφύγων και μεταναστών.
Στον απόηχο τόσο της πρόσφατης απόφασης της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για το προσφυγικό, μέσω της οποίας έκλεισε ο διάδρομος της Βαλκανικής, όσο και των δραματικών εξελίξεων στις Βρυξέλλες χθες, η ένταση είναι διάχυτη και ενδέχεται να αποδειχθεί μη ελεγχόμενη.
Η απόγνωση των άνω των πενήντα χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών ήδη μεταφράστηκε χθες σε δύο προσπάθειες αυτοκτονίας, σε μαζική απεργία πείνας στην Ειδομένη αλλά και σε διαπληκτισμούς τους με εκπροσώπους των εκεί ΜΚΟ και των ιατρικών οργανώσεων, ορισμένοι εκ των οποίων αποφάσισαν να αποχωρήσουν από τον συγκεκριμένο χώρο.
Όπως ανέφερε ο πρόεδρος της ΜΚΟ Praksis -εκπρόσωποι της οποίας εξακολουθούν να παραμένουν στην Ειδομένη- Αντύπας Τζαννέτος, χθες, η κατάσταση μοιάζει με «μαρμίτα που πάει να σκάσει», ιδίως μετά την απόφαση της ΕΕ για το προσφυγικό.
Περίπου 500 μετανάστες και πρόσφυγες παραμένουν στις σιδηροδρομικές γραμμές και «οχυρώνονται» εκεί, δηλώνοντας αποφασισμένοι να μείνουν στο σημείο έως ότου ανοίξουν τα σύνορα.
Αντίστοιχα, η μετατροπή των hot spots στα νησιά σε κέντρα κράτησης, βάσει της απόφασης της ΕΕ, οδήγησε την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ να διαχωρίσει τη θέση της και επίσης να αποσυρθεί από αυτά, μολονότι η ροή των προσφύγων και μεταναστών από τα τουρκικά παράλια συνεχίζεται.
Υπό το πρίσμα αυτό, οι επόμενες κινήσεις της Πολιτείας αναφορικά με τη διαχείριση της κρίσης οφείλουν να είναι άριστα μελετημένες και στοχευμένες, αφενός απαλύνοντας το δράμα αυτών των χιλιάδων ανθρώπων και αφετέρου δημιουργώντας ασφαλείς και ελεγχόμενες συνθήκες διαβίωσής τους.
Οι ανθρωπιστικές δομές σίτισης και περίθαλψης που κατέρρευσαν με την αποχώρηση των ΜΚΟ και των ιατρικών οργανώσεων που τις συνόδευαν, οφείλουν άμεσα να υποκατασταθούν από αντίστοιχες υπό την μέριμνα του κράτους, στα κατά τόπους κέντρα που έχουν δημιουργηθεί.
Αν και ακόμη είναι ιδιαίτερα νωρίς να αποτιμηθεί η διαδικασία εφαρμογής της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό, ενδεικτική των ανησυχιών που υφίστανται για την επιτυχία της είναι και η χθεσινή επικοινωνία Τσίπρα - Μέρκελ.
Αύριο συνεδριάζει για πρώτη φορά το νεοσυσταθέν Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταναστευτικής Πολιτικής, υπό τον πρωθυπουργό, ο οποίος ήδη θέτει στους Ευρωπαίους ομολόγους του δύο ζητήματα αναφορικά με την εφαρμογή της παραπάνω συμφωνίας.
Πρώτον, την άμεση αποστολή ευρωπαϊκής βοήθειας, με τη μορφή μέσων αλλά και ανθρώπινου δυναμικού και δεύτερον, την άσκηση πίεσης προς την Τουρκία για τον έλεγχο των προσφυγικών ροών και των παράνομων κυκλωμάτων που εξακολουθούν να τις διακινούν προς τα ελληνικά νησιά.
Όσο όμως κι αν είναι εμφανής η ανάγκη ευρωπαϊκής αρωγής για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, άλλο τόσο σαφές είναι ότι η ελληνική πολιτεία οφείλει να υπερβεί εαυτόν, πριν η κατάσταση τεθεί εκτός ελέγχου.
Χώρος για ιδεοληψίες και αναποτελεσματικότητα δεν υπάρχει, όπως αντίστοιχα δεν υπάρχει και για νέες καθυστερήσεις.
Ακόμη κι αν η Ευρώπη αποδειχθεί κατώτερη των περιστάσεων, έτσι όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί, αυτή η ανθρωπιστική -κατά κύριο λόγο- κρίση ξεδιπλώνεται σε όλη της την ένταση στα εδάφη μας και το κύριο βάρος διαχείρισής της πέφτει στους δικούς μας ώμους.
Εάν υπάρχει μια στιγμή κατά την οποία η κρατική μηχανή οφείλει να δουλέψει εύρυθμα, αποτελεσματικά και κυρίως με σύνεση, αυτή είναι η παρούσα.
Του κ.Ν.Γ. Δρόσου
