Ούτε καν για τον κ. Παππά που προετοίμασε το νέο τηλεοπτικό καθεστώς.
Κάθε φορά που θέλεις να οικειοποιηθείς ένα δίκτυο, επιβάλλεις τους δικούς σου κανόνες.
Αυτή είναι μία από τις βασικότερες αρχές κάθε αδίστακτης εξουσίας που σέβεται τον αμοραλισμό της...
Εξηγήσεις από την Κυβέρνηση για τους.. χειρισμούς της στο ζήτημα της διαχείρισης των τηλεοπτικών αδειών ζητά η Κομισιόν, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο εξαρχής.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής, έγκληση προς την ελληνική κυβέρνηση σχετικά με τους νομικούς χειρισμούς των υπουργών Παππά και Σπίρτζη, για χειραγώγηση της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων και τη διαχείριση του τηλεοπτικού φάσματος, απέστειλε ο αρμόδιος κοινοτικός Επίτροπος Έντινκερ στην ελληνική κυβέρνηση. Μετά απ΄αυτό, επίκειται απειλή για παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ενώ το ζήτημα θεωρείται ενδεικτικό των προθέσεων της Κομισιόν και για τις τηλεοπτικές άδειες.
Καμία έκπληξη! Ούτε καν για τον κ. Παππά που προετοίμασε το νέο τηλεοπτικό καθεστώς. Κάθε φορά που θέλεις να οικειοποιηθείς ένα δίκτυο, επιβάλλεις τους δικούς σου κανόνες. Αυτή είναι μία από τις βασικότερες αρχές κάθε αδίστακτης εξουσίας που σέβεται τον αμοραλισμό της.
Στην περίπτωση των τηλεοπτικών αδειών το ζήτημα είναι διαχρονικό. Όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις ακολούθησαν την ίδια τακτική, με την πιο χαρακτηριστική αυτή του «βασικού μετόχου» (Ρουσόπουλος) στην πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή. Κάθε «δίκτυο» που παραλάμβαναν από τους προηγούμενους το προσάρμοζαν στις δικές τους «αξίες»…
Το «παιχνίδι» ξεκίνησε το 1989, ενώ δύο χρόνια νωρίτερα είχε αρχίσει η ιστορία με τα ραδιόφωνα. Το 1993 δίνονται απευθείας επτά άδειες για τη λειτουργία τηλεοπτικών σταθμών και επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, δίνονται άλλες πέντε άδειες. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος (τότε υπουργός Τύπου) καταθέτει τον ν. 2328/95 θέλοντας υποτίθεται να βάλει τάξη αλλά το αποτέλεσμα είναι να ανοίξουν απλά, νέες «ευκαιρίες» για «ημέτερους» και φίλους. Ο πρώτος διαγωνισμός αδειοδότησης γίνεται το 1997 με την προκήρυξη 117 αδειών τηλεοπτικών σταθμών! Ο τότε υπουργός Τύπου Δημήτρης Ρέππας δηλώνει ότι η διαδικασία θα ολοκληρωθεί σύντομα! Πέντε χρόνια μετά ο τότε υπουργός Τύπου Χρήστος Πρωτόπαππας κηρύσσει τον διαγωνισμό άγονο..! Κανάλια και ραδιόφωνα βέβαια συνεχίζουν να εκπέμπουν κανονικά.
Το 2003, το ΕΣΡ γίνεται Ανεξάρτητη Αρχή και ξεκινά νέα διαδικασία. Έρχονται εκλογές το 2004 και ο Θόδωρος Ρουσόπουλος φέρνει νέο νόμο για τον «βασικό μέτοχο» που δίνει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επαγγέλεται! Από εκεί και πέρα, δεν ισχύει πλέον ουσιαστικά κανένας περιορισμός. Kάποιος μπορεί να κατέχει το 100% ενός καναλιού, να έχει ποσοστά σε άλλα, να διαθέτει εφημερίδες, περιοδικά και μέχρι και πέντε ραδιοσταθμούς. Δίνει μάλιστα προβάδισμα στους ήδη κατέχοντες τηλεοπτικούς σταθμούς να εκπέμψουν το πρόγραμμά τους και ψηφιακά χωρίς ιδιαίτερη άδεια. Κάτι που δεν μπορεί να κάνει πιλοτικά κανένας καινούργιος παίκτης.
Τι έκανε ο Νίκος Παππάς, ακολουθώντας πιστά τους προκατόχους του; Ίσως μάλιστα και να συνεργάστηκε πολύ στενά μαζί τους, όπως λένε οι κακές γλώσσες, σε επίπεδο «τεχνογνωσίας»… Επικαλούμενος τα «τρίγωνα διαπλοκής» και εμφορούμενος από μεγάλο οίστρο «ηθικού δικαίου», κατέθεσε ένα νομοσχέδιο που θα δίνει κάτω από πέντε άδειες εθνικής εμβέλειας! Αυτό από μόνο του όπως και πολλά άλλα σημεία φανερώνουν την πολύ «αυστηρή θέση» της κυβέρνησης και την «αποφασιστικότητά» της να βάλει «τάξη» στα πράγματα. Τόση ισχυρή «αποφασιστικότητα» ώστε λόγω «υπερβάλλοντος ζήλου» «λησμόνησε» ο νομοθέτης να συμπεριλάβει ασφαλιστικές δικλείδες για να μην απορριφθεί από τους εταίρους…
Να όμως, που ήρθε η ώρα να απορριφθεί! Έτσι λοιπόν, αφού πρώτα συμβεί ο κακός χαμός, μετά την παρέμβαση της Κομισιόν, αφού γίνει μάχη εντός και εκτός Βουλής, κάποιοι νέοι παίκτες θα μπουν στο παιχνίδι αλλά, ως εκ θαύματος, θα διατηρηθούν και οι παλιοί. Εν τω μεταξύ, θα έχει ανανεωθεί με νέες «συνθήκες» το υπάρχον δίκτυο και θα εμπλουτιστεί με νέες άδειες φίλων και κολλητών. Έτσι θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι και οπωσδήποτε -θα φταίνε και πάλι οι ανάλγητοι νεοφιλελεύθεροι δανειστές που μας επιβάλλουν τους κανόνες της «απάνθρωπης» ελεύθερης αγοράς!
Πόσο προβλέψιμα ήταν όλα και "δεν τα βλέπαμε"…
