- Κάλεσμα για κινητοποίηση κατά την επίσκεψη Ομπάμα στην Αθήνα, απευθύνει η ομάδα του αντιεξουσιαστικού χώρου "Ρουβίκωνας" με κείμενό που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα indymedia με το οποίο καλεί "να υποδεχτούμε τον πρόεδρο των ΗΠΑ όπως του αναλογεί".
Όπως αναφέρει ο... Ρουβίκωνας, "πέρα από μία ένεση κύρους στο καθεστωτικό του προφίλ, η επίσκεψη Ομπαμα δεν κομίζει τίποτα άλλο για την "δεύτερη φορά αριστερά", τίποτα τουλάχιστον που να την έχει λάβει υπόψη ως παράγοντα. Οι αποφάσεις αυτού του επιπέδου, ποτέ στο παρελθόν δεν έλαβαν υπόψην τους ντόπιους περιστασιακούς διαχειριστές του οικοπέδου, όσο συνεργάσιμοι κι αν δείχνουν, και ποτέ δεν θα τους λάβουν. Γερμανία και ΗΠΑ, ΕΕ κ ΔΝΤ αν καταλήξουν σε κάποια λύση για το Ελληνικό πρόβλημα, αν αποφασίσουν για τα ποσοστά επιρροής τους μέσω του οικονομικού ελέγχου, θα το κάνουν μόνες τους".
Σε άλλο σημείο του κειμένου αναφέρετε ότι "Αν και η ΕΕ έχει τον κύριο λόγο, οι ΗΠΑ βρίσκονται βαθιά χωμένες στην Ελληνική κρίση μέσω του ΔΝΤ. Εναν παγκόσμιο μηχανισμό επιτήρησης της καπιταλιστικής οικονομικής τάξης, το ΝΑΤΟ της παγκοσμιοποιημένης νεοφιλελεύθερης ατζέντας. Στην εποχή των μνημονίων, αν το κυρίαρχο στην ΕΕ Γερμανικό κράτος είναι αυτό που προωθεί την λιτότητα και την απομύζηση ακόμα περισσότερου πλούτου απο τον κόσμο της εργασίας προς όφελος του χρέους, είναι το ΔΝΤ που παλεύει λυσσασμένα για την κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος, κάθε προστασίας της εργασίας, κάθε υπολείμματος του πάλαι ποτέ κοινωνικού κράτους. Ο Ομπάμα έρχεται στην Ελλάδα και ως μέρος της οικονομικής της επιτροπείας. Με όχημα την πρόταση για διακανονισμό (και βέβαια όχι διαγραφή, ούτε καν απομείωση) του χρέους, οι ΗΠΑ στριμώχνουν τον ανταγωνιστή τους, το Γερμανικό κράτος και συντηρούν τις συνθήκες διάλυσης της ΕΕ, χωρίς όμως να την διαλύουν, ενώ κάνουν χαρούμενο και τον ΣΕΒ με τις μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά".
Σύμφωνα με τον Ρουβίκωνα, "η επίσκεψη προέδρου των ΗΠΑ πρέπει να οδηγήσει τον κόσμο του αγώνα μαχητικά στους δρόμους όπως έκανε και τις προηγούμενες φορές, όπως έκανε και κατά τη διάρκεια των επεμβάσεων στη Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ. Αγώνες που να θυμίσουμε ότι δικαιώθηκαν όχι μόνο στο ηθικό πεδίο της καταγγελίας των σφαγών αλλά και στις πολιτικές προβλέψεις τους για τα νέα δεινά που θα ακολουθήσουν".
