- Κρίσιμες πολιτικές εξελίξεις στην ΕΕ.
Πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα μέσα στο 2017 «βλέπει» σε έκθεσή της η PwC (PricewaterhouseCoopers), αποτιμώντας επίσης ως πολύ κρίσιμες τις..πολιτικές εξελίξεις στον χώρο της Ευρωζώνης το τρέχον έτος.
Ειδικότερα, στην έκθεσή της με αντικείμενο τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας, η PwC τονίζει ότι οι πολιτικές εξελίξεις στο νομισματικό μπλοκ εντός του έτους αυξάνουν την αβεβαιότητα και «οδηγούν» την οικονομία, επικαλούμενη τις εκλογικές αναμετρήσεις σε Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία και ενδεχομένως Ιταλία και Ελλάδα.
Σε ό,τι αφορά τις οικονομικές επιδόσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτιμά πως τα κράτη – μέλη της περιφέρειας θα καταγράψουν για 4η διαδοχική χρονιά ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης από τις χώρες του «πυρήνα».
Η Ιρλανδία εκτιμάται ότι θα σημειώσει τον ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης το 2017, άνω του 3%, ενώ στον «πυρήνα» θα ξεχωρίσουν Γαλλία και Ολλανδία, με ρυθμούς ανάπτυξης άνω του 1,5%.
Επίσης, αναμένεται η απασχόληση στις χώρες του «πυρήνα» θα αγγίξει εντός του έτους το ιστορικό υψηλό των 97 εκατομμυρίων.
Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, στις Ηνωμένες Πολιτείες, η PwC κάνει λόγο για ανάπτυξη ίση με 2% - η υψηλότερη επίδοση μεταξύ των χωρών των G7 - χάρη στη δυναμική βελτίωσης της αγοράς εργασίας και αύξησης της καταναλωτικής δαπάνης.
Μάλιστα, αποτιμά θετικά τις επικείμενες πολιτικές του Donald για μείωση της φορολογίας και δημοσιονομική τόνωση μέσω της αύξησης των δημόσιων δαπανών στις υποδομές.
Η PwC αναφέρει επίσης πως, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, το παγκόσμιο εμπόριο θα αναπτυχθεί με χαμηλότερο ρυθμό από ό,τι το παγκόσμιο ΑΕΠ.
Όπως τονίζει, η επανεμφάνιση του οικονομικού εθνικισμού σε αρκετές χώρες - όπως οι Η.Π.Α. - θα θέσει υπό αμφισβήτηση τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, με τη μεγαλύτερη διμερή εμπορική οδό παγκοσμίως (ΗΠΑ - Κίνα) να δέχεται πιέσεις.
Χωρίς τη Συμφωνία Συνεργασίας του Ειρηνικού (Trans-Pacific Partnership - TPP) και με το μέλλον της Διατλαντικής Συμφωνίας και της Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων (Transatlantic Trade and Investment Partnership - TTIP) να είναι αβέβαιο, η τάση αυτή ενδέχεται να συνεχιστεί μακροπρόθεσμα.
Η PwC αναμένει πιέσεις στις οικονομίες που βασίζουν τον δανεισμό τους στο δολάριο, ενώ προβλέπει επίσης:
«Η Ασία θα παραμείνει η ταχύτερα αναπτυσσόμενη περιοχή του κόσμου, αλλά η Ινδία και η Ινδονησία θα κλέψουν την παράσταση από την Κίνα.
Πιστεύουμε ότι φέτος η Ινδονησία θα γίνει το νέο μέλος της "ελίτ των τρισεκατομμυρίων δολαρίων".
Παράλληλα, η ανάπτυξη στην Κίνα αναμένουμε να διατηρηθεί στα επίπεδα-ορόσημο του 6%.
Η συνεισφορά της Ινδίας στην ανάπτυξη του παγκόσμιου ΑΕΠ ενδέχεται να ανέλθει στο 17% φέτος.
Μπορεί η ανάπτυξη στην Κίνα να σημειώνει επιβράδυνση, αλλά αν κατορθώσει να διατηρήσει τα επίπεδα του 6,5% ετησίως, θα συνεισφέρει πρόσθετα στο παγκόσμιο ΑΕΠ μια οικονομία του μεγέθους της Τουρκίας.
Πιστεύουμε ότι η Βραζιλία και η Ρωσία θα επανέλθουν σε τροχιά ανάπτυξης με ετήσιους ρυθμούς 0,5% και 1% αντιστοίχως, καθώς θα ευνοηθούν από την άνοδο –παρότι περιορισμένη– στις τιμές του πετρελαίου και των commodities.
Επίσης, το 2017, το εργατικό δυναμικό της Σαουδικής Αραβίας αναμένεται να αυξηθεί κατά "δύο Ισλανδίες".
Και τα υπόλοιπα κράτη του Κόλπου αναμένεται να καταγράψουν ισχυρούς ρυθμούς αύξησης του εργατικού δυναμικού τους, της τάξης του 2%.
Η πρόκληση που αντιμετωπίζουν τα κράτη του Κόλπου είναι να δημιουργήσουν θέσεις απασχόλησης παράλληλα με τις δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις.
Η πτώση στην τιμή του πετρελαίου τα τελευταία χρόνια έχει επιφέρει επιδείνωση των δημοσιονομικών μεγεθών, αφού από δημοσιονομικό πλεόνασμα που είχαν καταγράψει το 2013, στο τέλος του τρέχοντος έτους αναμένεται να έχουν συσσωρεύσει καθαρό δημόσιο χρέος ίσο με το 10% του ΑΕΠ.
Η διαφοροποίηση της οικονομίας με έμφαση στον ιδιωτικό κλάδο θα αμβλύνει τις πιέσεις στα δημοσιονομικά και θα οδηγήσει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Η σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής στις ΗΠΑ θα ενθαρρύνει τον σταδιακό επαναπατρισμό των δολαρίων.
Η Μαλαισία, η Τουρκία και η Χιλή είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένες στον συγκεκριμένο κίνδυνο, καθώς το χρέος τους σε ξένο νόμισμα ανέρχεται στο 71%, 64% και 55% του ΑΕΠ τους, αντίστοιχα.
Οι τράπεζες με έκθεση σε αυτές τις οικονομίες ενδέχεται να δεχθούν πιέσεις εάν δεν διαθέτουν την απαιτούμενη κεφαλαιακή επάρκεια.
Στον αντίποδα, για τις οικονομίες που εξαρτώνται από τα commodities όπως η Βραζιλία και η Ρωσία, η προοπτική ανόδου στην τιμή του πετρελαίου (και άλλων commodities), σε συνδυασμό με το καθεστώς ευέλικτων συναλλαγματικών ισοτιμιών, θα μετριάσει τις επιπτώσεις από την επιστροφή κεφαλαίων προς τις ΗΠΑ.
Το χρέος του μη χρηματοοικονομικού κλάδου στην Κίνα υπερβαίνει το 250% του ΑΕΠ. Εάν αυξηθεί το 2017 με τον ίδιο μέσο ρυθμό που αυξάνεται από το 2010, το συνολικό χρέος της Κίνας θα μεγαλώσει κατά τουλάχιστον 650 δισ. δολάρια.
Λόγω του σχετικά κλειστού ισοζυγίου κεφαλαίων της, η βαθμολογία της Κίνας με βάση τον κίνδυνο όπως φαίνεται στον πιο πάνω πίνακα είναι μέτρια, περιορίζοντας την έκθεσή της σε συναλλαγματικές κινήσεις.
Η συσσώρευση ιδιωτικού χρέους μη χρηματοοικονομικού κλάδου όμως στην Κίνα παρουσιάζει επιτάχυνση από το 2008 προσεγγίζοντας τα υψηλά επίπεδα του λόγου "χρέος προς ΑΕΠ" που εμφανίζουν τα κράτη της Ευρωζώνης που βρίσκονται σε κρίση.
Πέρυσι, το άνοιγμα του λόγου "πιστώσεις προς ΑΕΠ" της Κίνας (η διαφορά ανάμεσα στον λόγο "πιστώσεις προς ΑΕΠ" και τις μακροπρόθεσμες τάσεις που υποδεικνύουν μη βιώσιμη συσσώρευση) ξεπέρασε τα επίπεδα πάνω από τα οποία υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για εμφάνιση κρίσης εντός της επόμενης τριετίας.
Ο κίνδυνος αυτός θα ενταθεί σε περίπτωση δραματικής πτώσης στις τιμές των ακινήτων και θα υπονομεύσει τα θεμέλια του χρέους».
