Ο μηχανικός της Andrews and Arnold που πραγματοποίησε το πείραμα το έκανε στην ουσία για πλάκα. Η σύνδεση αυτή έπιασε ταχύτητες ύψους 3,5 Mbps, ωστόσο σκοπός ήταν απλά να διαπιστωθεί αν κάτι τέτοιο ήταν εφικτό, καθώς δεν υπάρχει κάποια διαφαινόμενη πρακτική χρησιμότητα.
«Για να είμαστε ειλικρινείς, ήταν διασκεδαστικό, κάτι που ένας από τους τεχνικούς μας αποφάσισε να δοκιμάσει- έχουμε εξοπλισμό που μπορούσαμε να δοκιμάσουμε στο γραφείο, και γιατί όχι;» είπε στο BBC ο Άντριαν Κέναρντ, διευθυντής της εταιρείας. «Δεν υπάρχει κάποια δυνατότητα εμπορικής εκμετάλλευσης που να γνωρίζουμε» σημείωσε- προσθέτοντας ωστόσο πως αυτό δείχνει πόσο προσαρμοστικό είναι το ADSL. «Αυτό μπορεί να είναι σημαντικό όταν έχουμε να κάνουμε με προβληματικές γραμμές, με κάποια κακά ή ακόμα και αποσυνδεδεμένα σημεία να παρέχουν ακόμα ένα επίπεδο υπηρεσιών broadband».
Ο σπάγκος που χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα είχε τοποθετηθεί πρώτα σε αλμυρό νερό, το οποίο επελέγη επειδή το αλάτι είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού.
