Πάνω από ένα χρόνο χρειάστηκε η αυξημένη 7μελής Σύνθεσης του Α΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας για να εκδώσει την απόφαση με την οποία απέρριψε την προσφυγή της ΑΔΕΔΥ με την οποία ζητούσε να ακυρωθούν οι αποφάσεις των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, που εκδόθηκαν κατ’ επιταγή του νόμου 4336/2015 και αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης (προβλέπουν τη σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από 19.8.2015 έως 1.1.2022 ).
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, οι υπουργικές αποφάσεις δεν έρχονται σε αντίθεση με το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και την Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία. Αν και η απόφαση διακρίνει ότι η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, «συνιστά μια επί το δυσμενέστερο μεταβολή των προϋποθέσεων χορηγήσεως των ασφαλιστικών παροχών» εν τούτοις κρίνει ότι αυτή «δεν απαγορεύεται, κατ΄ αρχήν, από το άρθρο 22 παράγραφος 5 του Συντάγματος, εφόσον προκύπτει αιτιολογημένα ότι με την επέμβαση αυτή μπορεί διασφαλιστεί η διατηρησιμότητα του ασφαλιστικού κεφαλαίου, αλλά πρέπει όμως να είναι και σύμφωνη με τις λοιπές διατάξεις του Συντάγματος».
Επικαλούνται μάλιστα οι σύμβουλοι Επικρατείας το ότι «η σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης του Δημοσίου τομέα θεσπίστηκε μετά την ανακοίνωση της Συνόδου των Αρχηγών των κρατών μελών της Ευρωζώνης».
Ακόμη, στην απόφαση του ΣτΕ αναφέρεται ότι «η σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης αποβλέπει πρωτίστως στον εξορθολογισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος με την αποτροπή των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων πριν τη νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης» και προσθέτουν ότι από τη Συμφωνία Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων κρίθηκαν αναγκαίες οι αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για «την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της επιλογής πολλών ασφαλισμένων να συνταξιοδοτηθούν πρόωρα».
