Τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με την τρόικα και την κυβέρνηση θα ήταν κωμικά αν δεν συνοδεύονταν από τραγικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες για τη χώρα.Η περίφημη εξυγίανση του δημόσιου τομέα καταλήγει σε μια μεθόδευση η οποία επιτρέπει στα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση να διαχειριστούν το ανθρώπινο δυναμικό στο δημόσιο τομέα απομακρύνοντας ορισμένους και προσλαμβάνοντας κάποιους... άλλους.
Το προφανές πρόβλημα είναι ότι η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ δεν είναι -αποδεδειγμένα- σε θέση να προσλάβουν με αξιοκρατικά κριτήρια. Είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για τα χάλια του δημόσιου τομέα και ευθύνονται πολύ περισσότερο από ότι οι ίδιοι οι υπάλληλοι -όσες ευθύνες κι αν έχουν κάποιοι από αυτούς.
Και είναι αμφίβολο ότι η ΔΗΜΑΡ -που η αλήθεια είναι ότι δεν βαρύνεται με τέτοιες αμαρτίες, τουλάχιστον μέχρι τώρα- θα μπορέσει να εγγυηθεί οτιδήποτε, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι θέλει κάτι τέτοιο.
Οι εστίες διαφθοράς, γραφειοκρατίας, τα συστήματα προώθησης των ημετέρων και οι φαυλότητες με τις δημόσιες προμήθειες, στήθηκαν επί δεκαετίες “από πάνω” προς τα κάτω. Ήταν σε επίπεδο υπουργών που “κανονίζονταν” οι δουλειές, ενώ τα χαμηλότερα κλιμάκια διεκπεραίωναν τις υποθέσεις -στήνοντας, βέβαια, πολλές φορές και τα δικά τους αυτόνομα "κυκλώματα".
Ήταν, όμως, οι άνθρωποι της εκάστοτε κυβέρνησης που τοποθετούσαν τους ημέτερους στο δημόσιο τομέα. Εν γνώσει τους και με την έγκρισή τους γίνονταν όλα.
Οι κυβερνήσεις του παρελθόντος δεν ήταν από άλλο πλανήτη: Της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ ήταν.
Το γεγονός αυτό βέβαια δεν αθωώνει στο παραμικρό τους ενόχους σε οποιοδήποτε επίπεδο της ιεραρχίας κι αν βρίσκονται, ούτε ελαττώνει την ανάγκη ριζικής αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης του δημοσίου τομέα. Αντιθέτως.
Η πρόσφατη ιστορία όμως, αλλά και η κοινή λογική δείχνει ότι οι ίδιοι άνθρωποι που έστησαν το φαύλο σύστημα τις τελευταίες δεκαετίες δεν είναι σε θέση να το εξυγιάνουν.
Αντίθετα, ανακάλυψαν μια νέα συνταγή για να κάνουν τώρα τη δουλειά τους.
Η αντικατάσταση κάθε υπαλλήλου που αποχωρεί αναγκαστικά με έναν άλλο, είναι ένα "καταπληκτικό" εργαλείο όχι μόνο για διορισμούς ημετέρων αλλά και για απομάκρυνση όσων δεν ανταποκρίνονται στα κομματικά κριτήρια.
Και η αλήθεια είναι ότι σε αυτή τη δουλειά οι άνθρωποι των κομμάτων εξουσίας είναι πραγματικοί επιστήμονες.
Εκτός πια κι αν τους νέους διορισμούς τους αναλάβει απευθείας η ίδια η τρόικα, με δικούς της μηχανισμούς στους οποίους η κυβέρνηση "απλώς θα προεδρεύει".
Άλλωστε κάπως έτσι δεν γίνεται στις αποικίες;
Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου
