«Τρεις μύθοι που μπλοκάρουν την πρόοδο των φτωχών» είναι ο τίτλος της ετήσιας επιτολής του πολυεκατομμυριούχου Μπιλ Γκέιτς, η οποία αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της φιλανθρωπικής οργάνωσης που έχει ο ίδιος ιδρύσει «Bill & Melinda Gates Foundation».Στο κείμενο αυτό, ο πλουσιότερος άνθρωπος του πλανήτη αποστέλλει ένα μήνυμα...αισιοδοξίας` ότι σε 21 χρόνια από τώρα καμία χώρα δεν θα είναι φτωχή.
Με μία σειρά επιχειρημάτων ο Μπιλ Γκέιτς καταρρίπτει τους μύθους -κατ΄αυτόν είναι τρεις- που περιβάλλουν τις 35 φτωχότερες χώρες του κόσμου, σύμφωνα με τα κριτήρια εισοδήματος των πολιτών, που έχει θεσπίσει η Παγκόσμια Τράπεζα.
«Με όποιο κριτήριο, ο κόσμος είναι καλύτερος από ό,τι ήταν. Έχει αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων, (οι οποίοι ζουν) πιο υγιεινές ζωές. Πολλά έθνη που παλαιότερα ελάμβαναν βοήθεια, τώρα είναι αυτάρκη. Ίσως να σκέφτεστε ότι τέτοια εντυπωσιακή πρόοδος θα γιορταζόταν ευρέως, αλλά στην πραγματικότητα, η Μελίντα (σ.σ. η σύζυγός του) κι εγώ εντυπωσιαστήκαμε από το πόσοι άνθρωποι θεωρούν ότι ο κόσμος χειροτερεύει. Η πεποίθηση ότι ο κόσμος δεν μπορεί να καταπολεμήσει την ακραία φτώχεια και τις επιδημίες, δεν είναι απλά λανθασμένη, αλλά και επιβλαβής. Για αυτό ακριβώς τον λόγο, σε αυτή την ετήσια επιστολή, θα σας παρουσιάσουμε μερικούς από τους μύθους που επιβραδύνουν το έργο και την επόμενη φορά που θα ακούσετε αυτούς τους μύθους, ελπίζουμε να κάνετε το ίδιο». Αυτή είναι η εισαγωγή της επιστολής.
Με το παραπάνω σκεπτικό, ξεκινά ο Μπιλ Γκέιτς την επιχειρηματολογία του, θέλοντας να καταρρίψει τρεις μύθους που εμποδίζουν την πρόοδο για τις φτωχές χώρες. Μάλιστα, σημειώνει πως οι περισσότερες χώρες θα έχουν μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα από όσο έχει σήμερα η Κίνα. Πώς θα το επιτύχουν αυτό; Επωφελούμενες από τις πιο παραγωγικές γειτονικές τους χώρες και από καινοτομίες, όπως νέα εμβόλια, ή και την ψηφιακή επανάσταση.
Οι τρεις μύθοι είναι οι εξής:
1. Οι φτωχές χώρες είναι καταδικασμένες να μείνουν φτωχές.
«Έχω ακούσει αυτό τον μύθο πολλές φορές για πολλές χώρες, αλλά κυρίως για τις χώρες της Αφρικής. Μία γρήγορη αναζήτηση στο Διαδίκτυο και θα σας βγάλει δεκάδες τίτλους άρθρων και βιβλίων για το πώς οι πλούσιες χώρες γίνονται πλουσιότερες και γιατί οι φτωχές φτωχότερες. Ευτυχώς, αυτά τα βιβλία δεν έγιναν μπεστσέλερ, επειδή είναι στη βάση τους λανθασμένα. Στην πραγματικότητα, τα εισοδήματα και άλλα κριτήρια τους ευ ζην ανεβαίνουν σχεδόν παντού, συμπεριλαμβανομένης της Αφρικής» αναφέρει μεταξύ άλλων, ο Μπιλ Γκέιτς.
2. Η ξένη βοήθεια πηγαίνει εντελώς χαμένη.
«Ίσως να έχετε διαβάσει ειδησεογραφικά άρθρα σχετικά με την ξένη βοήθεια, γεμάτα γενικεύσεις που βασίζονται σε μικρά παραδείγματα. Τείνουν να αναφέρουν παραδείγματα για σπατάλη σε κάποιο πρόγραμμα (ξένης βοήθειας) και δείχνουν ότι η ξένη βοήθεια είναι μία σπατάλη. Αν έχετε ακούσει αρκετές τέτοιες ιστορίες, είναι εύκολο να λάβετε την εντύπωση ότι η βοήθεια απλά δεν έχει αποτέλεσμα. Δεν προκαλεί, λοιπόν, απορία ότι μία βρετανική εφημερίδα υποστήριξε πέρυσι πως περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους επιθυμούν περικοπές στην υπερπόντια αποστολή βοήθειας. Αυτά τα άρθρα σας δίνουν μία λανθασμένη εικόνα αυτών που πραγματικά συμβαίνουν στις χώρες οι οποίες λαμβάνουν βοήθεια.Από τότε που η Μελίντα κι εγώ ιδρύσαμε αυτό το ίδρυμα 14 χρόνια πριν,σταθήκαμε αρκετά τυχεροί να διαπιστώσουμε ιδίοις όμασι τον αντίκτυπο των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από το ίδρυμα και λαμβάνουν κρατική επιχορήγηση. Αυτό που είδαμε με τον καιρό, είναι ανθρώπους να ζουν περισσότερο, να γίνονται υγιείς, να ξεφεύγουν από τη φτώχεια εξ αιτίας εν μέρη των υπηρεσιών που αναπτύχθηκαν από τη βοήθεια» τονίζει ο Αμερικανός μεγιστάνας.
3. Το να σώζονται ζωές οδηγεί σε υπερπληθυσμό.
«Διαβάζουμε σχόλια όπως αυτό (σ.σ. μύθος 3) στο μπλογκ του ιδρύματος, στη σελίδα στο Facebook και στο Twitter. Είναι λογικό που οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για το αν ο πλανήτης μπορεί να συνεχίσει να στηρίζει το ανθρώπινο είδος, ειδικότερα στην εποχή της κλιματικής αλλαγής. Αλλά αυτού του είδους η λογική έβαλε τον κόσμο σε μπελάδες. Το άγχος για το μέγεθος του πληθυσμού στον πλανήτη έχει μία επικίνδυνη τάση να παρακάμψει την ανησυχία για τα ανθρώπινα πλάσματα που συνθέτουν τον πληθυσμό» γράφει ο Μπιλ Γκέιτς.
