Η Ε.Ε. ψάχνει τρόπους να αντιδράσει, αφού δεν μπορεί να επέμβει στις ενεργειακές επιλογές άλλης χώρας…
Δημοσιεύματα στον ευρωπαικό Τύπο καταγράφουν πολλαπλασιασμό των σχεδίων κατασκευής νέων πυρηνικών σταθμών στη μεσογειακή λεκάνη.Ο ευρωβουλευτής κ. Νίκος Βακάλης υπέβαλε σχετική ερώτηση τον περασμένο Νοέμβριο τόσο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και στο Συμβούλιο. Η Κομισιόν απάντησε ότι παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή τις πρόσφατες εξελίξεις σε σχέση με την πυρηνική ενέργεια στη γειτονιά της Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένης της περιοχής της Μεσογείου, παρόλο που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει αρμοδιότητα να παρεμβαίνει στις ενεργειακές επιλογές τρίτων χωρών, κάτι που επιβεβαίωσε και το Συμβούλιο της Ε.Ε. υπό την πορτογαλική προεδρία. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ε.Ε., η Αίγυπτος σχεδιάζει να κατασκευάσει τέσσερις πυρηνικούς σταθμούς συνολικής ισχύος 4.000 Mw έως το 2020. Παρόμοιες αποφάσεις έχουν πάρει το Ισραήλ παλαιότερα και προσφάτως το Μαρόκο, η Αλγερία και η Λιβύη. Πολύς λόγος γίνεται και για τις προθέσεις της Τουρκίας, όπως και της Αλβανίας, οι οποίες αποτελούν ξεχωριστού ενδιαφέροντος περιπτώσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση... Σε κάθε περίπτωση όλες οι προαναφερθείσες γειτονεύουν με την Ε.Ε. και είναι είτε υποψήφιες προς ένταξη στην Ε.Ε. είτε εταίροι της ευρωμεσογειακής συνεργασίας.
Η πρόσφατη εμπειρία μας έχει διδάξει ότι οι συνέπειες ενός πυρηνικού ατυχήματος (click στο χάρτη) επεκτείνονται πολύ πέραν των συνόρων του κράτους που έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα να χρησιμοποιήσει ή όχι την πυρηνική ενέργεια.Η ουσία εντοπίζεται στο ότι καμιά από τις μέχρι τώρα παρουσιασθείσες προϋποθέσεις μίνιμουμ ασφαλείας από την ''ειρηνική'' -και πολλώ δε μάλλον πολεμική- χρήση της πυρηνικής ενέργειας δεν διατυπώνεται με κάτι παραπάνω από ευχολόγια, γενικότητες και ρυθμίσεις ασαφών αρμοδιοτήτων.
ΥΓ. Η δολοφονία της Μπεναζίρ Μπούτο μας θυμίζει ότι και το Πακιστάν είναι μια πυρηνική χώρα, στην οποία πλέον επικρατεί το χάος.