Εmail-άρθρο
"Νιάου, νιάου, αλλά ποιος…νοιάζεται;
Κάθε πράξη έχει ένα ή περισσότερα αποτελέσματα και κάθε αποτέλεσμα έχει μία ή περισσότερες ερμηνείες. Καθώς πέφτει η αυλαία στο Πεκίνο…
Αναρωτήθηκε κανείς τι σημαίνει η Ολυμπιακή πορεία της πατρίδας μας όπου:
Το 1980 στη Μόσχα πήραμε 1 χρυσό και 2 χάλκινα μετάλλια,
Το 1984 στο Λος Άντζελες πήραμε 1 αργυρό και 1 χάλκινο,
Το 1988 στη Σεούλ πήραμε 1 χάλκινο
Το 1992 στη Βαρκελώνη πήραμε 2 χρυσά
Το 1996 στην Ατλάντα πήραμε 4 χρυσά και 4 αργυρά
Το 2000 στο Σίδνεη πήραμε 4 χρυσά, 6 αργυρά και 3 χάλκινα
Το 2004 στην Αθήνα πήραμε 4 χρυσά, 6 αργυρά και 4 χάλκινα
Το 2008 στο Πεκίνο, πήραμε (πέρα από τα μετάλλια των παιδιών μας)…
τον μπούλο που μας σέρβιρε με τη δήλωσή του ότι
« Η Ελλάδα είπε πήρε χρυσό στο doping!!!.» ο «πολύς»
Πρόεδρος της ΔΟΕ Δρ Ζακ Ρόγκ ( θα τον θυμόμαστε για
πολλά χρόνια από εκείνο το «εφκαριστούμε Ελλάντα» - για τα
3,5 τρισεκατομμύρια δραχμές που κόστισε η φιέστα της
Ολυμπιάδα του 2004 στην Ελλάδα και τον ελληνικό λαό)
Μήπως θέλει λίγο περισσότερο σοβαρό ψάξιμο αυτή η «Άνοδος και η Πτώση» του Ελληνικού πρωταθλητισμού; Λέω, μήπως;…
