του κ.Γ.Πιπερόπουλου
καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
"Το είδωλο του Πρωθυπουργού φαλκιδεύετα
ι καθημερινά με γοργούς ρυθμούς, το ηγετικό προφίλ του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όσο και αν προσπαθεί το επιτελείο του, δεν γίνεται δεκτό στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ελλήνων, και ο νέος Αρχηγός της Εκκλησίας μας υιοθέτησε και τηρεί πιστά ένα απίστευτα χαμηλό προφίλ! Με την παραίτηση Βουλγαράκη, αρχίζει να δημιουργείται στην κοινή γνώμη η εντύπωση ότι ίσως αντιμετωπίζουμε πρόβλημα εξουσίας!
Εξουσία σημαίνει ισχύ ή δύναμη, δηλαδή την ικανότητα αυτού που την έχει και την ασκεί να απαιτεί και να πετυχαίνει υπακοή, πειθαρχία, συμμόρφωση στα προστάγματά του και στην εκπλήρωση στόχων που αυτός θέτει έστω και άν η εκπλήρωσή τους απολήγει σε καθοριστική διαμόρφωση της ζωής, των ενδιαφερόντων, όπως ακόμα και των συμφερόντων αυτών που τον ακολουθούν. Οι μορφές και οι τρόποι άσκησης της εξουσίας προβλημάτισαν και προβληματίζουν ανέκαθεν τους ανθρώπους που ανήκουν στο εξουσιαζόμενο πλήθος αλλά και φιλοσόφους, πολιτικούς επιστήμονες, κοινωνιολόγους, ψυχολόγους και δημοσιογράφους.
Οι παράγοντες που καθορίζουν τις διαδικασίες ανέλιξης του ατόμου σε θώκους εξουσίας είναι πολυποίκιλλοι. Υπάρχει το κληρονομικό δίκαιο όπου οι επίγονοι κερδίζουν θέσεις εξουσίας ακριβώς επειδή "γεννήθηκαν" ως παιδιά των κατόχων αυτών των θέσεων [αυτό συμβαίνει σε βασιλικές οικογένειες αλλά και σε δημοκρατίες όπως η Ελλάδα με οικογένειες όπως π.χ. Καραμανλή, Παπανδρέου, Μητσοτάκη και άλλες].
Υπάρχει η περίπτωση της "χαρισματικής" προσωπικότητας προσώπων που έχουν τεχνικές γνώσεις και ακόμα η περίπτωση ατόμων που κατέχουν πολύτιμη εμπειρία [η οποία συχνά αλλά όχι και υποχρεωτικά συμβαδίζει με την ηλικία τους] καθώς υπάρχουν τελικά και οι μέθοδοι της απειλής ή και της χρήσης "ωμής βίας" όπως και η εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων "πλύσης εγκεφάλου" που αποδίδει στον χρήστη της ως λάφυρο την εξουσία.
Ο αυταρχικός ηγέτης..."
(..η συνέχεια εδώ )
