Ένα νέο πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα με αφορμή την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου υπάρχει σήμερα στην Ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung.Τίτλος του: "Οι μοναχοί του Αγίου Όρους σε κυνήγι ακινήτων"..
Mεταξύ άλλων αναφέρει:
. «Σχεδόν και οι 20 μονές της αυτόνομης Μοναστική
ς Πολιτείας του Αγίου Όρους διεκδικούν τεράστιες εκτάσεις γης στα Βαλκάνια, φέρνοντας σε δύσκολη θέση το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Οι διεκδικήσεις τους στηρίζονται σε τίτλους ιδιοκτησίας οι οποίοι υποτίθεται ότι αποδίδονται σε βυζαντινούς αυτοκράτορες, ρώσους τσάρους, σέρβους και βούλγαρους ηγεμόνες, αλλά και οθωμανούς σουλτάνους. Δεν είναι η πρώτη φορά που το Άγιο Όρος προκαλεί πονοκέφαλο στην Αθήνα».Η εφημερίδα αναφέρεται στη συνέχεια στην ιστορία του Αγίου Όρους για να καταλήξει στην πρόσφατη υπόθεση με πρωταγωνιστή τον ηγούμενο Εφραίμ:
. «Το όνομά του σημαίνει στα εβραϊκά παραγωγικός και αποτελεσματικός. Ο ίδιος αποδείχθηκε ιδιαίτερα αποτελεσματικός. Λίγο μετά την εκλογή του εξασφάλισε την οικονομική υποστήριξη κύπριων βιομηχάνων εξοπλίζοντας τη μονή του με σύγχρονα κελιά και σύνδεση στο ίντερνετ για τους υψηλούς προσκεκλημένους του. Στη συνέχεια προσπάθησε να αντλήσει κέρδη από ανεκμετάλλευτες ιδιοκτησίες της μονής του, διεκδικώντας τη λίμνη της Βιστονίδας, ένας από τους ομορφότερους υγροβιότοπους της βόρειας Ελλάδας. Χάρη στις πολύχρονες επαφές με πιστούς, σημαντικούς παράγοντες των Σοσιαλδημοκρατών και αργότερα των μελών της συντηρητικής κυβέρνησης Καραμανλή, ο ηγούμενος Εφραίμ αποκόμισε με αγοραπωλησίες ακινήτων κέρδη ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ. Οι αδιαφανείς μεταβιβάσεις σε βάρος του κράτους συντάραξαν την κυβέρνηση Καραμανλή. Στα μέσα Σεπτεμβρίου ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Γιώργος Βουλγαράκης αναγκάστηκε ‘να τα μαζέψει ενώ προκύπτουν ερωτήματα για τον εκπρόσωπο τύπου, Θόδωρο Ρουσσόπουλο ο οποίος ανήκει στους συχνούς επισκέπτες του ‘επιχειρηματία’ ηγούμενου του Αγίου Όρους».
. «Η ελληνική κοινή γνώμη παρακολουθεί συχνά με γέλιο, αλλά και απορία το κυνήγι αυτό των μοναχών για νέα ακίνητα. Και χωρίς τις μεταβιβάσεις, η Ορθόδοξη Εκκλησία κατέχει τις μεγαλύτερες εκτάσεις γης μετά το ελληνικό δημόσιο. Το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας τους το έχουν από δωρεές ισχυρών πιστών του Μεσαίωνα. Αυτό δείχνει ότι μετά την ίδρυσή του, το νεοελληνικό κράτος δεν τόλμησε ποτέ να τα βάλει με τους ισχυρούς εκπροσώπους της εκκλησίας και να διευθετήσει το ζήτημα της εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας με κριτήρια ενός σύγχρονου κράτους. Αντιθέτως όλες οι κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως της ιδεολογικής τους κατεύθυνσης, προσπάθησαν να έχουν με το μέρος τους την εκκλησία δίνοντάς της τεράστιες αποζημιώσεις για ο,τιδήποτε διεκδικεί. Η εκκλησία έχει σήμερα στα χέρια της χιλιάδες ακίνητα ακόμη και στα κέντρα των μεγάλων πόλεων, παρόλα αυτά όμως δεν πληρώνει φόρο ακίνητης περιουσίας. Δεν είναι καιρός να επανεξεταστεί το όλο ζήτημα;»
πηγή ντοιτσε βέλλε
"Το όνομά του Εφραιμ σημαίνει στα εβραϊκά παραγωγικός και αποτελεσματικός"
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχαχαχαχ καλοοοοοοοοοοο!
"Το όνομά του Εφραιμ σημαίνει στα εβραϊκά παραγωγικός και αποτελεσματικός"
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχαχαχαχ καλοοοοοοοοοοο!
ΤΙ ΖΟΡΙ ΤΡΑΒΑΝΕ ΟΙ ΕΛΒΕΤΟΙ?ΜΥΡΙΣΤΙΚΑΝ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΠΛΑΚΩΣΑΝ???
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο επόμενο κείμενο έγραψε ο βραβευμένος με Nobel Οικονομίας και Καθηγητής Πανεπιστημίου, Joseph Stiglitz.
ΑπάντησηΔιαγραφή( http://www.tnr.com/politics/story.html?id=947bf9e5-923b-409a-adac-579658c99ddf )
Falling Down
by Joseph Stiglitz
No manufacturing. No new ideas. What's our economy based on?
Post Date Wednesday, September 10, 2008
More than 75 years ago, confidence in the market economy got a rude shock as the world sank into the Great Depression. Adam Smith had said that the market led the economy, as if by an invisible hand, to economic efficiency and societal wellbeing. It was hard to believe that Smith was right when one in four Americans was out of a job. Some economists held true to their faith in self-regulating markets; they said, just be patient, in the long run the market's restorative forces will take hold, and we will recover. But Keynes's retort ruled the day: In the long run, we are all dead. We could not wait. Today, even conservatives believe that government should intervene to maintain the economy at or near full employment.
Those who believe in free markets have now received another rude shock: We have not yet sunk into an "official" recession, but it has been more than half a year since any new jobs were created, and, meanwhile, our labor force continues to grow. If the Great Depression undermined our confidence in macroeconomics (the ability to maintain full employment, price stability, and sustained growth), it is our confidence in microeconomics (the ability of markets and firms to allocate labor and capital efficiently) that is now being destroyed. Resources were misallocated and risks were mismanaged so severely that the private sector had to go running to the government for help, lest the entire system melt down. Even with federal intervention, I have estimated the cumulative gap between what our economy could have produced--had we invested in actual businesses, rather than, say, mortgages for people who couldn't afford their homes--and what we will produce over the period of our slowdown to be more than $1.5 trillion.
Blame has rightly fallen on the financial markets because it is their responsibility to allocate capital and manage risk, and their failure has revived several old concerns of the political (and economic) left. Some looking at the U.S. economy's decreasing reliance on manufacturing and increasing dependence on the service sector (including financial services) have long worried that the whole thing was a house of cards. After all, aren't "hard objects"--the food we eat, the houses we live in, the cars and airplanes that we use to transport us from one place to another, the gas and oil that provides heat and energy--the "core" of the economy? And if so, shouldn't they represent a larger fraction of our national output?
The simple answer is no. We live in a knowledge economy, an information economy, an innovation economy. Because of our ideas, we can have all the food we can possibly eat--and more than we should eat--with only 2 percent of the labor force employed in agriculture. Even with only 9 percent of our labor force in manufacturing, we remain the largest producer of manufactured goods. It is better to work smart than to work hard, and our investments in education and technology have enabled us to enjoy higher standards of living--and to live longer--than ever before. America's dominance in so many aspects of high-tech is testimony to the real returns to these soft expenditures. Indeed, I would argue that we would do even better if we had more resources in these sectors.
But the view that our recent success is based on a house of cards has more than a grain of truth to it. In recent years, financial markets created a giant rich man's casino, in which well-off players could take trillion dollar bets against each other. I am among those who believe that consenting adults should be allowed great freedom in what they do--as long as they don't harm others. But there's the rub. These high-rollers weren't just gambling their own money. They were gambling other people's money. They were putting at risk the entire financial system--indeed, our entire economic system. And now we are all paying the price.
Financial markets have been likened to the brain of the economy. They are supposed to allocate capital and manage risk. When they do their job well, economies prosper. When they do their job badly, as we are once again learning, everyone suffers. Financial markets are amply rewarded for their work--in recent years, they have received over 30 percent of corporate profits--and the standard mantra in economics was that these rewards were commensurate with their social return. That is, financial wizards might walk off with a great deal of money, but the rest of society is better off because our capital generates so much more productivity than in societies with less well-developed--and less rewarded--financial markets. Part of the rewards that accrue to financial markets are thus for encouraging innovation--through venture capital firms and the like.
But not all innovations enhance welfare, even when they increase profits. For instance, cigarette profits may have increased when the tobacco industry developed products that were more addictive, but those who died as a result, and their families, were hardly better off; nor were the taxpayers who had to pick up the tab for the increased health care costs. Food companies that, today, taking a page out of the same playbook, develop products that lead to compulsive eating--and the resulting obesity epidemic--may be increasing profits, but not societal well-being. Microsoft was ingenious in its strategies to leverage the monopoly power it had from controlling the PC operating system; it increased its profits, but, in killing rivals like Netscape, it had a chilling effect on innovation.
The task of unraveling all that went wrong in our financial system is a difficult one, but in essence the financial system's latest innovation was to devise fee structures that were often far from transparent and that allowed it to generate enormous profits--private rewards that were not commensurate with social benefits. The imperfections of information (resulting from the non-transparency) led to imperfections in competition, helping to explain why the usual maxim that competition drives profits to zero seemed not to hold. One should have suspected that something was wrong when bank after bank made so much money year after year. One should have suspected that something was wrong with the economic system when millions of Americans owed billions to credit card companies and banks in "late fees," "penalties," and a variety of other charges, transforming a high annual interest rate of 20 percent into a truly usurious effective interest rate of 100 percent or more for those who fell behind in their payments.
Perhaps the worst problems--like those in the subprime mortgage market--occurred when non-transparent fee structures interacted with incentives for excessive risk-taking in which financial managers got to keep high returns made one year, even if those returns were more than offset by losses the next. Behind the subprime crisis were mortgages designed to encourage repeated refinancing of homes--a pyramid scheme that generated billions of dollars in fees for the mortgage company as long as home prices continued to soar. It was inevitable that the bubble would break. But, by then, the profits that had been pocketed would make these financial wizards secure for life--or, at least, that was their hope.
To put it another way, had those in the financial sector allocated capital and risk in a way that fueled the economy, they would have had handsome profits. But they wanted more, and so established incentive structures that encouraged gambling. If they gambled and won, they could walk away with a share of the profits. If they gambled and lost, the investors would bear the consequences. It was almost as if the entire financial system was converted into a giant casino in which the system was rigged to guarantee those running the games huge returns, at the expense of the players. But in Las Vegas and Atlantic City, the games are near zero-sum: The gains of the casino owners approximately equal the losses of the players. The financial-system-as-casino, on the other hand, is a negative-sum game. Those on Wall Street may have walked off with billions, but those billions are dwarfed by the costs to be paid by the rest of us. Some have lost their homes and life savings--to say nothing of their dreams for their own futures and those of their children. Others are innocent bystanders who resisted the false promises of the mortgage brokers and the credit card companies, but now find themselves out of jobs as the economy weakens. And the poor are hurt as state revenues plummet, forcing cutbacks in public services.
The current woes in America's financial system are not an isolated accident--a rare, once-in-a-century event. Indeed, there have been more than one hundred financial crises worldwide in the last 30 years or so. Here in the United States alone, we have had the S&L crisis in 1989, the dot-com/WorldCom/Enron problems of the early years of this decade, and now the subprime-morphing-into-the-beyond-subprime collapse. In addition to these national problems, there were regional troubles--real-estate crises fed by excessive lending in Texas and the Southwest in the mid-'80s, and in California and New England in the early '90s. In each of these instances, financial markets failed to do what they were supposed to do in allocating capital and managing risk. In the late '90s, for instance, so much capital was allocated to fiber optics that, by the time of the crash, it was estimated that 97 percent of fiber optics had seen no light.
In short, the problem with the U.S. economy is not that we have allocated too many resources to the "soft" areas and too few to the "hard." It is not necessarily that we have allocated too many resources to the financial sector and rewarded it too generously--though a strong argument could be put forward to that effect. It is that too little effort was devoted to managing real risks that are important--enabling ordinary Americans to stay in their homes in the face of economic vicissitudes--and that too much effort went into creating financial products that enhanced risk. Too much energy has been spent trying to make an easy buck; too much effort has been devoted to increasing profits and not enough to increasing real wealth, whether that wealth comes from manufacturing or new ideas. We have learned a painful lesson, both in the 1930s and today: The invisible hand often seems invisible because it's not there. At best, it's more than a little palsied. At worst, the pursuit of self-interest--corporate greed--can lead to the kind of predicament confronting the country today.
Joseph Stiglitz is University Professor at Columbia University, winner of the 2001 Nobel Memorial Prize in Economics, and co-author of The Three Trillion Dollar War.
mas epitithendai kai apo mesa kai apo ekso
ΑπάντησηΔιαγραφήoi efialtes tis Elladas en drasei
diavaste
h prodosia tis Kyprou apo ton anthellina Christofia
ΔΙΩΞΤΕ ΤΟΝ ΜΙΣΕΛΛΗΝΑ!
http://elkosmos.gr/site/
«Ελευθεροτυπία» (29 Σεπτεμβρίου 2008, σελ. 7): «Η ομιλία του κ. Χριστόφια δεν ήταν μόνο “διαφορετική”, αλλά και επικίνδυνα “πρωτότυπη”.
Σπουδαίες οι γνώσεις του αρθρογράφου στα Εβραϊκά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως προήλθε το άρθρο και από Εβραίους;
Μυρίστηκαν χρήμα και τρέχουν και αυτοί;
http://macedonia-greece.blogspot.com/2008/10/fyrom.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυναμική αντεπίθεση στα Σκόπια από την Ομογένεια των ΗΠΑ – Διαδήλωση στον ΟΗΕ για τα δικαιώματα των Ελλήνων της FYROM! ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...ΑΞΙΖΕΙ!
Επιτέλους ΦΩΣ από τους Έλληνες του εξωτερικού που αγωνίζονται γι' αυτό που τους λείπει περισσότερο και που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ έχοντας στο μυαλό τους την Ελλάδα του Ξανθόπουλου και του Θανάση Βέγγου που άφησαν πίσω τους. Μία Ελλάδα που οδηγήθηκε στο χάος προκειμένου MONO τα λαμόγια να πλουτίζουν σε μία νύχτα και παράλληλα να παριστάνουν τους Εθνικούς Ευεργέτες. Γι' αυτόν τον παράδεισο της αθλιότητας αγωνίζονται οι Έλληνες του εξωτερικού με συνεχείς μεγάλες κινητοποιήσεις που όμοιές της δεν έγιναν στην Ελλάδα . Την ίδια στιγμή που "ξεπουλημένοι" δημοσιογράφοι" κι αναλυτές παραπλανούν τους Έλληνες της Ελλάδας και τους κάνουν να ντρέπονται να δηλώσουν απλά πατριώτες ... οι Έλληνες μετανάστες αγωνίζονται να ξυπνήσουν τους Έλληνες της Ελλάδας , της χώρας που κάποιοι αποφάσισαν να αποδυναμώσουν και να μοιράσουν σε γείτονες-αρπακτικά ως αντίτιμο ενεργειακών διευκολύνσεων . Καλλιεργούνται και πληθαίνουν τα κρούσματα βίας ενάντια στην Ελληνική σημαία και ενάντια σε οποιονδήποτε θεωρεί ότι είναι σημαντικό να διατηρήσουμε ακέραια ότι κληρονομήσαμε από τους παππούδες μας. Ενώ στην Ελλάδα ζητούν την κατάργηση των παρελάσεων...στη Νέα Υόρκη οι Έλληνες κλείνουν την 5η Λεωφόρο για να παρελάσουν οι τσολιάδες! Επιτέλους κάποιοι θα μιλήσουν για τους Έλληνες της FYROM που το επίσημο Ελληνικό Κράτος ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ να δει και να βοηθήσει και οι οποίοι είναι κατά πολύ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ από τους 1500 πυροβολημένους αυτονομιστές της Βόρειας Ελλάδας.....
Δυναμική αντεπίθεση στα Σκόπια από την Ομογένεια των ΗΠΑ – Διαδήλωση στον ΟΗΕ για τα δικαιώματα των Ελλήνων της FYROM!
Νέα Υόρκη- Η Ομογένεια της Νέας Υόρκης δίνει άλλη διάσταση στο θέμα των Σκοπίων με ενδιαφέρον – για πρώτη φορά από όλους τους Έλληνες – για τα ανθρώπινα δικαιώματα 250 χιλιάδων συμπατριωτών μας που ζουν στα Σκόπια! Και προχωρεί σε συγκέντρωση - διαδήλωση διαμαρτυρίας στην έδρα του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, για την καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας των Σκοπίων καλώντας τον Ελληνισμό της Νέας Υόρκης, ο «Συνασπισμός για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ελλήνων», την Δευτέρα 27 Οκτωβρίου! Παράλληλα, καλούνται τα μέλη της Ελληνικής Ομογένειας σε κινητοποίηση και δράση, με έγγραφα (δείτε παρακάτω τη σχετική επιστολή) και τηλεφωνικά διαβήματα ενημέρωσης και διαμαρτυρίας στο αρμόδιο τμήμα του Στέιτ Ντηπάρτμεντ, για τη διαπραττόμενη από το καθεστώς των Σκοπίων πολιτιστική γενοκτονία σε βάρος της ελληνικής μειονότητας στη γειτονική χώρα!
...
http://macedonia-greece.blogspot.com/2008/10/fyrom.html
ΑS ENOTHOUME OLOI OI ELLINES ANA TON KOSMO
ΑπάντησηΔιαγραφήGIA THN ELLADA
http://macedonia-greece.blogspot.com/2008/10/fyrom.html
Δυναμική αντεπίθεση στα Σκόπια από την Ομογένεια των ΗΠΑ – Διαδήλωση στον ΟΗΕ για τα δικαιώματα των Ελλήνων της FYROM!
Νέα Υόρκη- Η Ομογένεια της Νέας Υόρκης δίνει άλλη διάσταση στο θέμα των Σκοπίων με ενδιαφέρον – για πρώτη φορά από όλους τους Έλληνες – για τα ανθρώπινα δικαιώματα 250 χιλιάδων συμπατριωτών μας που ζουν στα Σκόπια! Και προχωρεί σε συγκέντρωση - διαδήλωση διαμαρτυρίας στην έδρα του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, για την καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας των Σκοπίων καλώντας τον Ελληνισμό της Νέας Υόρκης, ο «Συνασπισμός για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ελλήνων», την Δευτέρα 27 Οκτωβρίου! Παράλληλα, καλούνται τα μέλη της Ελληνικής Ομογένειας σε κινητοποίηση και δράση, με έγγραφα (δείτε παρακάτω τη σχετική επιστολή) και τηλεφωνικά διαβήματα ενημέρωσης και διαμαρτυρίας στο αρμόδιο τμήμα του Στέιτ Ντηπάρτμεντ, για τη διαπραττόμενη από το καθεστώς των Σκοπίων πολιτιστική γενοκτονία σε βάρος της ελληνικής μειονότητας στη γειτονική χώρα!
TA ADELFIA MAS STHN AMERIKH MAS DINOYN TO PARADEIGMA
ELLINES BLOGERS ORGANOSTE
MHNYMATA STO STATE DEPARTMENT, STON OHE
KAI STHN EU
SAS AKOLOUTHOUME
http://hellenichumanrights.wordpress.com/
ΑπάντησηΔιαγραφήHellenic Human Rights! Stop Skopje !
Rally To Stop Skopje Now On Monday , October 27th
September 24, 2008
As you may know, the Skopje government abuses Hellenic human rights. We urge you all to mobilize your constituents to attend a national demonstration on Monday, October 27th at 12:00 noon to be held at United States Mission to the UN. Located at 140 East 45th Street (between Third and Lexington Avenues)
It is imperative that we send a clear and powerful message that we oppose Skopje’s cultural genocide program, its support for global terrorism, threats to destroy the Hellenic people. and its blatant abuse of human rights.
HELLENIC HUMAN RIGHTS
ΑπάντησηΔιαγραφήWhat You Can Do
Contact the State Department’s human rights division.
By Mail:
David J. Kramer
Assistant Secretary, Bureau of Democracy, Human Rights and Labor
Assistant Secretary of State for
Democracy, Human Rights and Labor
U.S. Department of State
Harry S. Truman Building, 2201 C Street, NW, Room 7802, Washington, DC 20520
By Tel: (202) 647-1780
By Fax: (202) 647-5283
By Email: kramerdj@state.gov
(Send a note to cana@cyprusactionnetwork.org to tell us what actions you took.)
http://hellenichumanrights.wordpress.com/
Sample Letter to Assistant Secretary (Mail, Fax, or Email)
ΑπάντησηΔιαγραφήThe Honorable David J. Kramer
Assistant Secretary of State for
Democracy, Human Rights and Labor
Harry S. Truman Building, 2201 C Street, NW, Room 7802, Washington, DC 20520
Dear Assistant Secretary Kramer:
I am writing to ask the State Department to publicly protest the Skopje government’s human rights violations and cultural genocide of the Hellenic people in “Macedonia”
According to the US State Dept “Promoting freedom and democracy and protecting human rights around the world are central to U.S. foreign policy. The values captured in the Universal Declaration of Human Rights and in other global and regional commitments are consistent with the values upon which the United States was founded centuries ago.”
(Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor, URL: http://www.state.gov/g/drl/ )
The Skopje government has a long legacy of anti-Hellenic cultural genocide, the previous Communist regime forcibly transferred Hellenic nationals, and prior to this the pro-Nazi Skopje government forcibly occupied Hellenic land, forcibly transferred Hellenic people, and targeted Hellenic people for massacres and torture. All governments in Skopje, by use of force together with racist propaganda and official racist discrimination , to this day have deprived the Hellenic people of their integrity as a distinct people, by use of forcible assimilation or integration by the majority Slavophone cultures or ways of life imposed on them by legislative, administrative or other measures including terror.
Article 7 of the United Nations Draft Declaration on the Rights of Indigenous Peoples (26 August 1994) [4] uses the phrase “cultural genocide”. The complete article reads as follows:
Indigenous peoples have the collective and individual right not to be subjected to ethnocide and cultural genocide, including prevention of and redress for:
(a) Any action which has the aim or effect of depriving them of their integrity as distinct peoples, or of their cultural values or ethnic identities;
(b) Any action which has the aim or effect of dispossessing them of their lands, territories or resources;
(c) Any form of population transfer which has the aim or effect of violating or undermining any of their rights;
(d) Any form of assimilation or integration by other cultures or ways of life imposed on them by legislative, administrative or other measures;
(e) Any form of propaganda directed against them.
The Skopje government is guilty of all of the above itemized sub-articles in “MACEDONIA”.
Please help save the Hellenic people from cultural genocide by 1) immediately investigating the Skopje government practice of denying Hellenic nationality to Hellenic people 2) publicly protesting any violations of human rights, and; 3) prominently addressing this matter in the annual “Country Reports on Human Rights Practices,” on “MACEDONIA” due to be released in February 2009.
Thank you for your attention to my concerns.
I look forward to hearing from you or your office in this regard.
Sincerely,
____________________________________
(Signature)
____________________________________
(Name)
____________________________________
(Address)
____________________________________
------------------------------
————————————————————
For more information visit:
NorthMacedonians.com/The Greek Community in FYROM
ELLINES HLTHE H ORA
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.greekinsight.com/?conID=16337
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυναμική αντεπίθεση στα Σκόπια από την Ομογένεια των ΗΠΑ – Διαδήλωση στον ΟΗΕ για τα δικαιώματα των Ελλήνων της FYROM!
29/09/2008
http://hellenichumanrights.wordpress.com/
ΑπάντησηΔιαγραφήHellenic Human Rights! Stop Skopje !
Rally To Stop Skopje Now On Monday , October 27th
September 24, 2008
As you may know, the Skopje government abuses Hellenic human rights. We urge you all to mobilize your constituents to attend a national demonstration on Monday, October 27th at 12:00 noon to be held at United States Mission to the UN. Located at 140 East 45th Street (between Third and Lexington Avenues)
It is imperative that we send a clear and powerful message that we oppose Skopje’s cultural genocide program, its support for global terrorism, threats to destroy the Hellenic people. and its blatant abuse of human rights.
POSO GRIGORA KSEXNATE ELLINES
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Βατοπέδι πρωταγωνίστησε «ενοχλητικά» στη μάχη εναντίον του ΑμερικανοΒρετανικού Σχεδίου Αννάν…
KAPOIOI TO KRATHSAN MANIATIKO
Άγιον Όρος. Βάλθηκαν μερικοί να μη μείνει τίποτα το ιερό όρθιο
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=24806
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Εκκλησίας είναι η εκκοσμίκευση που κατατρώει την Εκκλησία από τα μέσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου Νεοκλή Σαρρή, Καθηγητή Πανεπιστημίου και Προέδρου της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου (Ε.ΔΗ.Κ).
21/09/2008
( http://www.paron.gr/v3/new.php?id=32316&colid=37&catid=26&dt=2008-09-28&search=%CD%E5%EF%EA%EB%DE+%D3%E1%F1%F1%DE
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=32316&colid=37&catid=26&dt=2008-09-28&search=%CD%E5%EF%EA%EB%DE+%D3%E1%F1%F1%DE&page=2&mode=1 )
Ο (Άγιος) Νικόδημος ο Αγιορείτης ορίζει το σκάνδαλο ως το εμπόδιο που προβάλλει κατά το διάβα της ζωής του πιστού στο οποίο σκοντάφτοντας ο ίδιος κινδυνεύει να ξεστρατίσει από την πορεία του και να πάρει τον κακό τον δρόμο.
Συνεπώς, το σκάνδαλο συγκροτείται από πράξεις και συμπεριφορές που συγκρούονται προς το ηθικό δέον (με το σχετικό ανάλογό του) στο εκκλησιαστικό (το ιερό), αλλά και στο πολιτικό (το κοσμικό) επίπεδο και γίνονται αιτία κατά την περίπτωση ο πιστός ή/και ο δημοκρατικός πολίτης βλέποντας να θριαμβεύουν να χάσει την εμπιστοσύνη του σε αρχές και αξίες με αποτέλεσμα την κοινωνική διάλυση.
Σε αντιστροφή του παραπάνω ορισμού, μια προσεκτική και νηφάλια ανάλυση του προβαλλόμενου εσχάτως «σκανδάλου» της Μονής Βατοπεδίου αφήνει να διαφανεί σειρά πραγματικών σκανδάλων που προκύπτουν από και διά των βαρύγδουπων αποκαλύψεων με τις οποίες μαστιγώνεται ανελέητα ο (παρα)πληροφορούμενος πολίτης.
Πρώτον: Σχεδόν σύσσωμος ο θίασος των διαμορφωτών της κοινής γνώμης επί σκηνής του έντυπου ή/και του ηλεκτρονικού Τύπου, ανεξαρτήτως των πολιτικών του προτιμήσεων κακίζει σειρά πράξεων του ηγουμένου της Μονής Βατοπεδίου να αξιοποιήσει την ακίνητη περιουσία της με βάση τους έγγραφους τίτλους που έχει στη διάθεσή του (όπως αυτοκρατορικά χρυσόβουλα βυζαντινών αυτοκρατόρων, φερμάνια ή μπεράτια σουλτανικά, αχτναμέδες κ.λπ.). Ο ίδιος θίασος δείχνει φανερά ενοχλημένος για τον «αναχρονισμό» αυτόν, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα την αμάθεια αλλά και την ιδεοληπτική του εμπάθεια. Γιατί λησμονεί ότι επικαλούμενοι τους ίδιους ειδολογικά τίτλους διεκδικούμε τις καταπατημένες από την αυθαιρεσία του τουρκικού κράτους κοινοτικές και εκκλησιαστικές περιουσίες στην Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο. Και το πιο σημαντικό, αναγνωρίζομε ως ελληνικό κράτος παρεμφερείς τίτλους για τα μουσουλμανικά ιδρύματα (βακούφια) στη Θράκη, αλλά και στη Δωδεκάνησο. Το οξύμωρο σχήμα αναδεικνύει μια περίπτωση ιδρύματος στη Ρόδο (του Φετχή πασά, έτους 1792) που ανήκει στην κατηγορία των οικογενειακών, με τη διευκρίνιση ότι το διοικεί η οικογένεια του αειμνήστου πασά (εγκατεστημένη εδώ και πολλές δεκαετίες στην Τουρκία) και μάλιστα το πρεσβύτερο την ηλικία μέλος της, ενώ τον επ’ αυτού έλεγχο ασκεί η Γενική Διεύθυνση των Βακουφίων (της Τουρκίας!). Κι αυτό με κάλυψη βέβαια των ελληνικών δικαστικών και διοικητικών αρχών. Το ίδρυμα αυτό κατέχει τεράστια κτηματική περιουσία στο κέντρο της παλαιάς πόλης της Ρόδου (καταστήματα, κατοικίες κ.λπ.), για την οποία κατά καιρούς βοά η Δωδεκάνησος δεδομένου ότι και εκεί ντόπιοι σατραπίσκοι συνασπίζονται με τα όργανα του ιδρύματος με γνωστά επακόλουθα. Για να αντιληφθείτε το παράλογο σκεφθείτε κάτι ανάλογο, στην Κωνσταντινούπολη, λόγου χάρη, το Νοσοκομείο Βαλουκλή με τα πολλά ακίνητα να διοικείται από μια οικογένεια εγκατεστημένη στην Ελλάδα και να ελέγχεται από το ελληνικό υπουργείο των Οικονομικών! Εκεί όμως συμβαίνουν άλλα δυσάρεστα, πολύ πιο εντυπωσιακά για την ελληνική κοινή γνώμη σε σχέση προς ό,τι συνέβη με τη Μονή Βατοπεδίου, αλλά αυτά βέβαια δεν έρχονται στη δημοσιότητα ή αποσιωπούνται.
Δεύτερον: Το πάγιο σύστημα συντήρησης των ναών (με τα σχολεία ή άλλα συναφή ιδρύματα) επί αιώνες στηριζόταν στην εκμετάλλευση της ακίνητης περιουσίας που περιερχόταν με διαφορετικές αιτίες στην Εκκλησία. Κλασική είναι η μορφή των αποκαλουμένων «σπιτιών της εκκλησίας» όπου ανεγείρονταν κατοικίες και καταστήματα με τα έσοδα των οποίων καλύπτονταν οι λειτουργικές δαπάνες της Εκκλησίας και της κοινότητας. Ακριβώς την ίδια παράδοση φαίνεται να θέλησε να ακολουθήσει και η Μονή Βατοπεδίου. Τίποτε περισσότερο. Το «σκανδαλώδες» στην περίπτωση είναι ότι έγινε η διαπλοκή με πρόσωπα που διέθεταν πολιτική ισχύ, είτε του ΠΑΔΟΚ είτε της ΝΔ. Σκάνδαλο εδώ συνιστά από μόνο του το γεγονός ότι η διεκδίκηση ενός δικαιώματος από μέρους της Ιεράς Μονής (δηλαδή της αξιοποίησης της ακίνητής της περιουσίας) είναι εφικτή μόνο με την προσφυγή στη διαπλοκή με άτομα από τον χώρο της εξουσίας με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Και ο νοών νοείτω. Κάτι για το οποίο δεν ευθύνεται βέβαια η Μονή. Μάλιστα μου δίνεται η εντύπωση ότι και η ενόχληση κάποιων ατόμων ή κύκλων πλησιόχωρων λόγω αξιώματος ή φρονήματος στην Εκκλησία με το γεγονός γίνεται με κίνητρο τον ενυπάρχοντα σ’ αυτούς φθόνο, γιατί δεν ήταν εκείνοι που θα πρόσφεραν τις ανάλογες υπηρεσίες προς τη Μονή, καρπούμενοι τα εντεύθεν ωφελήματα και ήταν άλλοι υπουργοί ή πενθεροί τους που το έπραξαν. (Στις ενδόμυχες ή ενδιάθετες προθέσεις δηλαδή κάποιων που σήμερα φαίνονται ενοχλημένοι θα πρέπει να υπολογίζει κανείς και την επιθυμία τους σε περίπτωση που είχαν οι ίδιοι την εξουσία, να βγάλουν για λογαριασμό τους κανένα εξοχικό ή διαμέρισμα ως μεσιτεία υπέρ της Μονής. Γνωρίζουν αυτοί!)
Τρίτον: Γίνεται πολύς λόγος για την περιουσία των 45 εκατ. ευρώ του Βατοπεδίου. Σημειώνεται ότι αποτελεί κόκκο άμμου σε σύγκριση προς το ισλαμικό κεφάλαιο που κινείται στην ΕΕ (και έμμεσα και στην Ελλάδα), όπου και αλωνίζει ανενόχλητο. Αλλά το σκάνδαλο στην περίπτωση δεν είναι βέβαια αυτό το τελευταίο, αλλά η δήλη πλέον πρόθεση των κορυβαντιώντων δημοσιογράφων, αναλυτών, σχολιαστών, πολιτικών (κατά προτίμηση από τον ειδεχθή χώρο της οπορτουνιστικής αριστεράς), με αφορμή την περίπτωση Βατοπεδίου και τον τεχνητό σάλο που προκάλεσαν ως δικτάτορες των ΜΜΕ, να προλειάνουν το έδαφος για παραπέρα διασυρμό και συρρίκνωση της Εκκλησίας υπό το λάβρο σύνθημα του διαχωρισμού Κράτους και Εκκλησίας. Αλλά οίκοθεν νοείται ότι για να συμβεί αυτό θα πρέπει η Εκκλησία (και οι Μονές) να διαθέτουν ίδιους οικονομικούς πόρους. Αλλά στην πρόθεση όλοι αυτού του εσμού των ελεεινών και τρισάθλιων φαρισαίων δεν είναι καν ο διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας, αλλά η καταρράκωση της τελευταίας και ο ευτελισμός της.
Τέταρτον: Πολύς λόγος για φιλέτα. Εδώ η ακίνητος κληρονομία από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 καταρρέει και είναι ανενεργός. Δεν έχω αντιληφθεί ακόμη αν η αρχή της αξιοποίησής τους από τη Μονή Βατοπεδίου (σε περίπτωση ανταλλαγής των με προσφορά προς το Δημόσιο δικής της περιουσίας) συνιστά σκάνδαλο ή εάν η περιουσία που προσέφερε προς ανταλλαγή δεν της ανήκε. Κάπως έτσι ήταν και η κατάσταση πάλι στον ίδιο χώρο της Χαλκιδικής, για μια κολοσσιαία περιουσία κάποιων χιλιάδων στρεμμάτων, η οποία μολονότι ανταλλάξιμη διεκδίκησε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τούρκος πολίτης και υποχρεώθηκε το ελληνικό Δημόσιο να του καταβάλει δισεκατομμύρια. Η είδηση όμως αυτή πέρασε στα ψιλά και αυτό στον τοπικό Τύπο. Στον υπόλοιπο Τύπο δεν έχει καθόλου αναφερθεί, γιατί βλέπετε δεν αφορούσε καμιά Ιερά Μονή και κανένα Εφραίμ. Συνεπώς άλλο σκάνδαλο μεγαλύτερο των προηγουμένων.
Πέμπτον: Το κυριότερο σκάνδαλο είναι ότι με αφορμή το «σκάνδαλο» του Βατοπεδίου φαίνεται να πήρε βουτιά η ΝΔ και ο Γιώργος Παπανδρέου να υπερέβη σε ικανότητα τον Κ. Καραμανλή. Αν αυτό δεν είναι σκάνδαλο της μιντιοκρατίας (υπό την ταυτόχρονη έννοια του κράτους των Μέσων αλλά και των Μετρίων), είναι προφανώς θαύμα που έγινε με τη διαμεσολάβηση της Ιεράς Μονής!
Υπάρχουν ραγιάδες της εκκλησίας ή κρυφίως απολογείται υποστηρίζοντας τα πεπραγμένα της? Που πήγε η ακτημοσύνη? Δεν επιβουλεύεται όλος ο κόσμος την χώρα μας ,μην αναζητούμε εχθρό ανάμεσά μας .
ΑπάντησηΔιαγραφή