για το Α.Π.Ε.
«Θέλουμε η μελωδία από το «Συρτάκι» του Μίκη Θεοδωράκη να καταπραΰνει το δριμύ πολικό ψύχος, να φωτίσει το βυθισμένο σε παγερό σκοτάδι Νορίλσκ, και να ευφράνει τις καρδιές όλων των ανθρώπων που μένουν εδώ, πάνω από τον Αρκτικό κύκλο».
Η
φωνή ερχόταν από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, από την βορειότερη πόλη του πλανήτη, το παγωμένο Νορίλσκ Ρωσίας και μετά βίας ακουγόταν. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, ένας από τους διακόσιους Ελληνες που ζουν εκεί, ο Σπάρτακος Μιχαήλοφ, πρόεδρος του εκεί συλλόγου (φωτογ.) των ομογενών μας.
«Θέλουμε έναν δάσκαλο ελληνικής και έναν δάσκαλο ελληνικών χορών, να μάθουμε να μιλάμε και να χορεύουμε ελληνικά και να νιώθουμε όχι απλά «γκρέκοι» ή πόντιοι (σ.σ. στη Ρωσία τους Έλληνες τους αποκαλούν «γκρέκους») αλλά και Νεοέλληνες», λέει.
-Ετοιμάζεστε να γιορτάσετε τα Χριστούγεννα; Τον ρωτάμε.
«Ναι βέβαια, θα γιορτάσουμε-εδώ τα Χριστούγεννα γιορτάζονται με το παλαιό ημερολόγια δεκατρείς ημέρες μετά-με γλέντι στα γραφεία του συλλόγου μας, το ίδιο και την πρωτοχρονιά», απαντάει.
Νορίλσκ. Μια πόλη με ένα εκατομμύριο πληθυσμό, όπου οι...πάγοι δεν λιώνουν σχεδόν ποτέ και ο χειμώνας διαρκεί εννιά μήνες. Μεταξύ αυτών και διακόσιοι ομογενείς, που συσπειρώνονται στον ελληνικό σύλλογο που έχει ως πρόεδρο τον κ. Μιχαήλοφ.
Μιλούν την ποντιακή διάλεκτο και ελάχιστα ελληνικά, όμως αν η «μισή τους καρδιά» χτυπάει στην παγωμένη βόρεια Σιβηρία, η «άλλη μισή» βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα νοτιότερα, στην Ελλάδα, την οποία όλοι ονειρεύονται να επισκεφθούν κάποτε, όπως σημειώνει ο κ. Μιχαήλοφ.
«Το Νορίλσκ είναι μια περιοχή αφιλόξενη ,με σκληρές κλιματολογικές συνθήκες , το χειμώνα το θερμόμετρο πέφτει στους μείον 60 βαθμούς Κελσίου γι΄αυτό εδώ επιβιώνουν μόνο οι άνθρωποι με αρχές και δύναμη ψυχής, άνθρωποι ανοικτοί και εργατικοί», λέει ο κ. Μιχαήλοφ.
«Στο Νορίλσκ η πλειοψηφία είναι οι Ρώσοι, αλλά υπάρχουν και πολλές άλλες εθνότητες. Εμείς οι Έλληνες είμαστε λίγοι, παρ όλα αυτά όλοι εκτιμούν την παρουσία μας εδώ και ιδίως τα ΜΜΕ, τα οποία με μεγάλη χαρά προβάλλουν όλες τις πολιτιστικές μας εκδηλώσεις».
«Στην πόλη μας όπου 240 μέρες το χρόνο έχει χιόνι εκ των όποιων 100 μέρες επικρατούν χιονοθύελλες, έχουμε αποκτήσει μια άτυπη ταυτότητα «νοριλσικοί»-είναι για ανθρώπους που μένουν εδώ - και είναι συνώνυμο τιμής» - επισημάνει, και συμπληρώνει:
«Η Ελλάδα δεν φαντάζει τόσο μακρινή, επειδή ζει στις καρδιές μας, την αγαπάμε και την σκεφτόμαστε. Γιορτάζουμε τις Εθνικές γιορτές - την Επέτειο του Όχι, την 25η Μαρτίου»
«Η πόλη Νορίλσκ ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 30 ως τόπος εξορίας των αντιφρονούντων. Λόγω του πλούσιου υπεδάφους το Νορίλσκ εξελίχθηκε σε μία αναπτυγμένη βιομηχανική πόλη. «Ήταν όμως και στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου εξοντώθηκαν μεταξύ άλλων σύμφωνα με ιστορικούς και πενήντα Ελληνες». Οι Ελληνες που ζουν πάνω από τον «Αρκτικό Κύκλο» αγωνιούν ωστόσο για τα παιδιά τους.
«Πρέπει να μάθουν για την καταγωγής τους και το βασικότερο να μάθουν την νεοελληνική γλώσσα, γι΄αυτό, ευχόμαστε για το νέο έτος να έχουμε έναν δάσκαλο ελληνικής έστω για έναν κύκλο σεμιναρίου, έτσι ώστε να μας δώσει κάποιες βάσεις γνώσεων», - λέει η Ελένα Μπιγκατσέβα - πρόεδρος του πολιτιστικού κέντρου.
Είναι προφανές ότι ο Ελληνισμός δεν «παγώνει» ακόμη και στις πιο αφιλόξενες και απόμακρες γωνιές αυτού του πλανήτη. Οι Ελληνες της διασποράς κρατούν άσβηστη τη φλόγα του πολιτισμού των προγόνων τους με την αγάπη και το θαυμασμό που διατηρούν για την ιστορική πατρίδα τους. Και οι καρδιές τους πάλλονται στο ρυθμό του «Συρτάκι», στο ρυθμό του αθάνατου και ανήσυχου ελληνικού πνεύματος.
Η
φωνή ερχόταν από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, από την βορειότερη πόλη του πλανήτη, το παγωμένο Νορίλσκ Ρωσίας και μετά βίας ακουγόταν. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, ένας από τους διακόσιους Ελληνες που ζουν εκεί, ο Σπάρτακος Μιχαήλοφ, πρόεδρος του εκεί συλλόγου (φωτογ.) των ομογενών μας.«Θέλουμε έναν δάσκαλο ελληνικής και έναν δάσκαλο ελληνικών χορών, να μάθουμε να μιλάμε και να χορεύουμε ελληνικά και να νιώθουμε όχι απλά «γκρέκοι» ή πόντιοι (σ.σ. στη Ρωσία τους Έλληνες τους αποκαλούν «γκρέκους») αλλά και Νεοέλληνες», λέει.
-Ετοιμάζεστε να γιορτάσετε τα Χριστούγεννα; Τον ρωτάμε.
«Ναι βέβαια, θα γιορτάσουμε-εδώ τα Χριστούγεννα γιορτάζονται με το παλαιό ημερολόγια δεκατρείς ημέρες μετά-με γλέντι στα γραφεία του συλλόγου μας, το ίδιο και την πρωτοχρονιά», απαντάει.
Νορίλσκ. Μια πόλη με ένα εκατομμύριο πληθυσμό, όπου οι...πάγοι δεν λιώνουν σχεδόν ποτέ και ο χειμώνας διαρκεί εννιά μήνες. Μεταξύ αυτών και διακόσιοι ομογενείς, που συσπειρώνονται στον ελληνικό σύλλογο που έχει ως πρόεδρο τον κ. Μιχαήλοφ.
Μιλούν την ποντιακή διάλεκτο και ελάχιστα ελληνικά, όμως αν η «μισή τους καρδιά» χτυπάει στην παγωμένη βόρεια Σιβηρία, η «άλλη μισή» βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα νοτιότερα, στην Ελλάδα, την οποία όλοι ονειρεύονται να επισκεφθούν κάποτε, όπως σημειώνει ο κ. Μιχαήλοφ.
«Το Νορίλσκ είναι μια περιοχή αφιλόξενη ,με σκληρές κλιματολογικές συνθήκες , το χειμώνα το θερμόμετρο πέφτει στους μείον 60 βαθμούς Κελσίου γι΄αυτό εδώ επιβιώνουν μόνο οι άνθρωποι με αρχές και δύναμη ψυχής, άνθρωποι ανοικτοί και εργατικοί», λέει ο κ. Μιχαήλοφ.
«Στο Νορίλσκ η πλειοψηφία είναι οι Ρώσοι, αλλά υπάρχουν και πολλές άλλες εθνότητες. Εμείς οι Έλληνες είμαστε λίγοι, παρ όλα αυτά όλοι εκτιμούν την παρουσία μας εδώ και ιδίως τα ΜΜΕ, τα οποία με μεγάλη χαρά προβάλλουν όλες τις πολιτιστικές μας εκδηλώσεις».
«Στην πόλη μας όπου 240 μέρες το χρόνο έχει χιόνι εκ των όποιων 100 μέρες επικρατούν χιονοθύελλες, έχουμε αποκτήσει μια άτυπη ταυτότητα «νοριλσικοί»-είναι για ανθρώπους που μένουν εδώ - και είναι συνώνυμο τιμής» - επισημάνει, και συμπληρώνει:
«Η Ελλάδα δεν φαντάζει τόσο μακρινή, επειδή ζει στις καρδιές μας, την αγαπάμε και την σκεφτόμαστε. Γιορτάζουμε τις Εθνικές γιορτές - την Επέτειο του Όχι, την 25η Μαρτίου»
«Η πόλη Νορίλσκ ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 30 ως τόπος εξορίας των αντιφρονούντων. Λόγω του πλούσιου υπεδάφους το Νορίλσκ εξελίχθηκε σε μία αναπτυγμένη βιομηχανική πόλη. «Ήταν όμως και στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου εξοντώθηκαν μεταξύ άλλων σύμφωνα με ιστορικούς και πενήντα Ελληνες». Οι Ελληνες που ζουν πάνω από τον «Αρκτικό Κύκλο» αγωνιούν ωστόσο για τα παιδιά τους.
«Πρέπει να μάθουν για την καταγωγής τους και το βασικότερο να μάθουν την νεοελληνική γλώσσα, γι΄αυτό, ευχόμαστε για το νέο έτος να έχουμε έναν δάσκαλο ελληνικής έστω για έναν κύκλο σεμιναρίου, έτσι ώστε να μας δώσει κάποιες βάσεις γνώσεων», - λέει η Ελένα Μπιγκατσέβα - πρόεδρος του πολιτιστικού κέντρου.
Είναι προφανές ότι ο Ελληνισμός δεν «παγώνει» ακόμη και στις πιο αφιλόξενες και απόμακρες γωνιές αυτού του πλανήτη. Οι Ελληνες της διασποράς κρατούν άσβηστη τη φλόγα του πολιτισμού των προγόνων τους με την αγάπη και το θαυμασμό που διατηρούν για την ιστορική πατρίδα τους. Και οι καρδιές τους πάλλονται στο ρυθμό του «Συρτάκι», στο ρυθμό του αθάνατου και ανήσυχου ελληνικού πνεύματος.
