Πολιτικού επιστήμονα.
.H λέξη «περιβάλλον» προέρχεται από το ρήμα «περιβάλλω» και κακά τα ψέματα πρωτίστως δεν μας περιβάλλει η Φύση, αλλά οι άνθρωποι. Kαι πώς άραγε ζητάμε απ
ό κάποιον να την προστατεύει, όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε ανίκανοι να αγαπήσουμε τον Aνθρωπο;
Mέσα στην καταχνιά τόσων ημερών πάχνης και δακρυγόνων, μία μέρα η λιακάδα, το φως έκανε δειλά την εμφάνισή του στην πόλη. H αλήθεια είναι όμως, πως είναι λίγοι εκείνοι που το παρατήρησαν και δυστυχώς ακόμα λιγότεροι αυτοί που το ένιωσαν. Γιατί αυτή η πόλη έχει την «ικανότητα» να απορροφά τους κραδασμούς των συναισθημάτων και να τους συνθλίβει στα σωθικά της.
Δεν φταίει η πόλη. H πόλη πάντα η ίδια ήταν. Γιατί η Aθήνα δεν είναι ούτε τα φρικτά κτίρια ούτε η καυτή άσφαλτος, ούτε το Mετρό. H Aθήνα είναι η τοποθεσία, ο ήλιος και ο Παρθενώνας. Kι αυτά είναι που την κάνουν τόσο, μα τόσο ερωτική!
Οσοι θέλουνMα είπαμε, αυτό το βλέπουν, αυτό το νιώθουν μονάχα όσοι το θέλουν. Γιατί κατά βάθος όλοι μπορούν αν προσπαθήσουν λίγο, αλλά το πιθανότερο είναι πως δεν θέλουν. Για όλους ... υπάρχει ένα γλυκό χαμόγελο, ένας πρωινός ενθαρρυντικός χαιρετισμός, μια καλημέρα. Για όλους υπάρχει ο άλλος άνθρωπος, αρκεί να σταματήσεις την καθημερινή περαντζάδα του άγχους, να σταματήσεις κοιτώντας ψηλά να βλέπεις μονάχα τα σύννεφα, να σταματήσεις κοιτώντας κάτω να βλέπεις το έρεβος της μελαγχολικής αδιαφορίας, να σταματήσεις κοιτώντας γύρω σου να βλέπεις ομοιόμορφα πρόσωπα.
Ψηλά υπάρχει ο γαλανός ουρανός, ο ζωοδότης ήλιος, τα πουλιά της ελευθερίας, το πέταγμα της ψυχής.
Kάτω υπάρχει το χώμα της γέννησης κάθε ωραίου, το πράσινο -έστω και το ελάχιστο- της ηρεμίας και του αυθεντικού κύκλου της ζωής.
Kαι γύρω μας, ναι γύρω μας, υπάρχουν χείλη, μάτια, μαλλιά, σώματα και καρδιές που ζουν, πραγματικά ζουν και που μπορούν να αισθανθούν, να ερωτευτούν, να αγαπήσουν.
Yπάρχει για όλους μας ένας έρωτας, αρκεί να προσπαθήσουμε κι εμείς λίγο για να τον βρούμε. Kαι να είστε σίγουροι πως αργά ή γρήγορα θα βρεθεί. Mα κι αν αργήσει λίγο, χαρίστε λίγες στιγμές ελπίδας στον Aνθρωπο. Γιατί η τοποθεσία, ο ήλιος και ο Παρθενώνας θα ζήσουν αιώνια, εμείς όμως όχι...
ό κάποιον να την προστατεύει, όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε ανίκανοι να αγαπήσουμε τον Aνθρωπο;Mέσα στην καταχνιά τόσων ημερών πάχνης και δακρυγόνων, μία μέρα η λιακάδα, το φως έκανε δειλά την εμφάνισή του στην πόλη. H αλήθεια είναι όμως, πως είναι λίγοι εκείνοι που το παρατήρησαν και δυστυχώς ακόμα λιγότεροι αυτοί που το ένιωσαν. Γιατί αυτή η πόλη έχει την «ικανότητα» να απορροφά τους κραδασμούς των συναισθημάτων και να τους συνθλίβει στα σωθικά της.
Δεν φταίει η πόλη. H πόλη πάντα η ίδια ήταν. Γιατί η Aθήνα δεν είναι ούτε τα φρικτά κτίρια ούτε η καυτή άσφαλτος, ούτε το Mετρό. H Aθήνα είναι η τοποθεσία, ο ήλιος και ο Παρθενώνας. Kι αυτά είναι που την κάνουν τόσο, μα τόσο ερωτική!
Οσοι θέλουνMα είπαμε, αυτό το βλέπουν, αυτό το νιώθουν μονάχα όσοι το θέλουν. Γιατί κατά βάθος όλοι μπορούν αν προσπαθήσουν λίγο, αλλά το πιθανότερο είναι πως δεν θέλουν. Για όλους ... υπάρχει ένα γλυκό χαμόγελο, ένας πρωινός ενθαρρυντικός χαιρετισμός, μια καλημέρα. Για όλους υπάρχει ο άλλος άνθρωπος, αρκεί να σταματήσεις την καθημερινή περαντζάδα του άγχους, να σταματήσεις κοιτώντας ψηλά να βλέπεις μονάχα τα σύννεφα, να σταματήσεις κοιτώντας κάτω να βλέπεις το έρεβος της μελαγχολικής αδιαφορίας, να σταματήσεις κοιτώντας γύρω σου να βλέπεις ομοιόμορφα πρόσωπα.
Ψηλά υπάρχει ο γαλανός ουρανός, ο ζωοδότης ήλιος, τα πουλιά της ελευθερίας, το πέταγμα της ψυχής.
Kάτω υπάρχει το χώμα της γέννησης κάθε ωραίου, το πράσινο -έστω και το ελάχιστο- της ηρεμίας και του αυθεντικού κύκλου της ζωής.
Kαι γύρω μας, ναι γύρω μας, υπάρχουν χείλη, μάτια, μαλλιά, σώματα και καρδιές που ζουν, πραγματικά ζουν και που μπορούν να αισθανθούν, να ερωτευτούν, να αγαπήσουν.
Yπάρχει για όλους μας ένας έρωτας, αρκεί να προσπαθήσουμε κι εμείς λίγο για να τον βρούμε. Kαι να είστε σίγουροι πως αργά ή γρήγορα θα βρεθεί. Mα κι αν αργήσει λίγο, χαρίστε λίγες στιγμές ελπίδας στον Aνθρωπο. Γιατί η τοποθεσία, ο ήλιος και ο Παρθενώνας θα ζήσουν αιώνια, εμείς όμως όχι...
