.
"Προσηλωμένοι στα προσχήματα και πέφτοντας με τα μούτρα στην υπερκατανάλωση, αφήσαμε την «πίσω πόρτα» ανοιχτή, και ο εχθρός είναι ήδη μέσα …παίρνοντας μάλιστα θέση. Μήπως είναι άραγε αργά για ανασυγκρότηση και ανάκαμψη;"«Σύμφωνα με όλες τις έρευνες, η Ελλάδα γίνεται ολοένα πιο διεφθαρμένη με το πέρασμα του χρόνου», έγραφε ο Γιώργος Κύρτσος την περασμένη εβδομάδα, και παρατηρεί εύστοχα:
«Οι αρνητικές εξελίξεις στερούν από την κυβέρνηση Καραμανλή το ηθικό πλεονέκτημα, το οποίο έχει τεράστια πολιτική σημασία σε συνθήκες κρίσης.
Μαζικό φαινόμενο
Η τελευταία έρευνα που έγινε για λογαριασμό του ελληνικού παραρτήματος της οργάνωσης Διεθνής Διαφάνεια επιβεβαιώνει ότι η διαφθορά στη χώρα μας έχει πάρει διαστάσεις μαζικού φαινομένου. Διαφθορά στο ΕΣΥ, την πολεοδομία, το υπουργείο Οικονομικών, το υπουργείο Μεταφορών αλλά και στον ιδιωτικό τομέα.
Οι περισσότεροι πολίτες συμμετέχουν, παθητικά ή ενεργητικά, στα κυκλώματα της διαφθοράς, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη της παραοικονομίας και στη δημιουργία πρόσθετων οικονομικών και κοινωνικών δυσλειτουργιών.
Ο κ. Καραμανλής επένδυσε πολιτικά στη λαϊκή απαίτηση για πάταξη της διαφθοράς και επιβολή της διαφάνειας στο δημόσιο βίο. Αξιοποίησε στην πορεία προς τις εκλογές του 2004 τα κυβερνητικά σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ και πέτυχε ένα εντυπωσιακό εκλογικό αποτέλεσμα. Η κυβερνητική συνέχεια, όμως, της ΝΔ δεν ήταν στο ύψος των προσδοκιών που δημιούργησε στους πολίτες.
Ραγδαία επιδείνωση
Όλες οι έρευνες και οι ειδικές μετρήσεις δείχνουν ραγδαία επιδείνωση σε ζητήματα διαφθοράς στη χώρα μας. Η εμπλοκή ισχυρών κυβερνητικών στελεχών... ισχυρών κυβερνητικών στελεχών και παραγόντων σε κάθε είδους διαχειριστικά σκάνδαλα -από τα ομόλογα μέχρι την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου- στέρησε σταδιακά από τον κ. Καραμανλή το ηθικό πλεονέκτημα.»Η δικιά μου παρατήρηση είναι, πως το ηθικό πλεονέκτημα δεν το έχει χάσει μόνο η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, αλλά η πλειονότητα των ελλήνων πολιτών. Από τη στιγμή που έχουν χάσει τον μπούσουλα και έχουν αφήσει τον «κάθε άνεμο της διδασκαλίας» να τους παρασέρνει από τη μία δίνη στην άλλη, που έπαψαν να βασίζονται σε δοκιμασμένες από τον χρόνο αξίες, τότε οι ελπίδες για ανάκαμψη είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες.Οι δοκιμασμένες αυτές αξίες, που έχουν ριχτεί πια στον κάλαθο των αχρήστων, είναι αυτές που χαρακτήριζαν κάποτε αυτόν τον λαό, που του έδιναν ταυτότητα και σκοπό ύπαρξης. Αυτό που βλέπει όμως κάποιος σήμερα γύρω του, είναι μάλλον πολίτες μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, που έχει κάνει ύψιστο ιδανικό την υπερκατανάλωση των προϊόντων των πολυεθνικών.Όλα δυστυχώς δείχνουν ότι οι προσπάθειες των προπαγανδιστών έχουν πετύχει, πράγμα το οποίο σημαίνει πως οι κυβερνήσεις δεν είναι παρά ο καθρέφτης των ίδιων των πολιτών, αυτών που τους ανέβασαν στην εξουσία."Βαριές κουβέντες και πεσιμιστικό πνεύμα", θα σπεύσουν κάποιοι να πουν. Δεν είναι όμως αυτή η αλήθεια; Και η αλήθεια είναι ως γνωστόν συνήθως πικρή!
