Η σημασία της ένταξης στην Ε.Ε.

Αναδημοσιεύουμε από το σημερινό "Βήμα της Κυριακής",
το παρακάτω άρθρο του κ.Γ.Μαρίνου:

Εκλογές σήμερα για τη νέα σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ενός από τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης που οι πολιτικές και οι αποφάσεις τους επηρεάζουν τη ζωή των 500 περίπου εκατομμυρίων κατοίκων της. Οι περισσότεροι νόμοι που ισχύουν ή είναι υπό διαμόρφωση στη χώρα μας υπαγορεύονται από την κοινοτική νομοθεσία και η ελληνική κυβέρνηση όπως και η Βουλή μας αλλά και οι δικαστικές αρχές οφείλουν να συμμορφώνονται σ΄ αυτήν, αλλιώς απειλούμεθα από τον πέλεκυ του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και από βαριά πρόστιμα, που φυσικά πληρώνουμε εμείς που πάμε να ψηφίσουμε σήμερα (ένας από τους λόγους που έχουμε υψηλά δημόσια ελλείμματα).
Δυστυχώς για τίποτε απ΄ όλα αυτά ακούσαμε και για ελάχιστα διαβάσαμε. Κι όμως, οι σφυγμομετρήσεις και όλα τα προηγούμενα εκλογικά αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι ο ελληνικός λαός στη συντριπτική πλειονότητα έχει συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικό είναι που είμαστε μέλη της ευρωπαϊκής οικογένειας (και όχι...τριτοκοσμική χώρα, με δικτατορική διακυβέρνηση, στέρηση κάθε ελευθερίας και δίωξη κάθε αντιφρονούντος, όπως αναιδώς το επιδιώκουν ακόμη και σήμερα σταλινικά και φασιστικά κατάλοιπα).
Την πολιτική ωριμότητα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού (που ελπίζω ότι θα προκύψει και σήμερα) ανέδειξε η μαζικότερη αποκαλυπτική σφυγμομέτρηση που προέκυψε από τον διαγωνισμό του Σκάι για τον «μεγαλύτερο Ελληνα όλων των εποχών». Είναι εκπληκτικό ότι πρώτος από τους πολιτικούς μας ηγέτες τής μετά την επανάσταση του 1821 Ελλάδας αναδείχθηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και με τεράστια διαφορά από τους αντίστοιχης σημασίας και αξίας Ελευθέριο Βενιζέλο και Ιωάννη Καποδίστρια.
Νομίζω ότι στο προβάδισμα του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή αναγνωρίζει ο σύγχρονος Ελληνας ότι του οφείλει, μαζί με τη μεταπολεμική πρωτοφανή οικονομική ανάπτυξη, και τη σημερινή ευημερία και ασφάλεια (εσωτερική και εξωτερική) που σχεδόν με το ζόρι εξασφάλισε στον ελληνικό λαό με την ένταξη στην ΕΟΚ. Συνάγω δηλαδή ότι η πρώτη αυτή θέση με την οποία τιμήθηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σχετίζεται με το σήμερα των Ελλήνων και την ευγνωμοσύνη τους, καθώς κατόρθωσε να εξουδετερώσει την ολέθρια παραπλανητική συνθηματολογία δημαγωγών και σταλινικών για «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
Αλλωστε ο Κων/νος Καραμανλής υπήρξε η λογική και συνεπής συνέχεια του Καποδίστρια, που πρώτος στον κόσμο υποστήριξε την ανάγκη της ενωμένης Ευρώπης, και του Ελευθέριου Βενιζέλου, που μεταξύ άλλων διπλασίασε εδαφικά την Ελλάδα και που το πέτυχε επιβάλλοντας έκτοτε τη σωτήρια πολιτική τού «ανήκομεν εις την Δύσιν».
Το τι σημαίνει να ανήκομεν στην ΕΕ το ξέρουν πάντως πολύ καλά και το αξιοποιούν κατά τον καλύτερο τρόπο δύο άγνωστες νησίδες δημιουργικής σκέψης και πρωτοποριακής προσφοράς μέσα στο κομματικό-τηλεοπτικό χάος. Πρόκειται πρώτα-πρώτα για τη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Βέροιας, που είναι πρότυπο στο είδος της σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς αξιοποιεί κατά τρόπο εκπληκτικό τα κονδύλια και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρέχοντας πνευματική τροφή και τεχνολογικές δεξιότητες σε χιλιάδες νέους και παιδιά της ωραίας αυτής πόλης της Μακεδονίας μας και του περίγυρου. Κι αυτό χάρη στον ζήλο και την εργατικότητα ενός δημοσίου υπαλλήλου, του διευθυντή της Γιάννη Τροχόπουλου και των συνεργατών του. Δικαίως τίμησε ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τα πρόσφατα εγκαίνια της νέας πτέρυγας της βιβλιοθήκης για τα παιδιά, που χρηματοδότησε το Ιδρυμα Νιάρχου.
Η δεύτερη εστία ελπίδας είναι το 1ο Γυμνάσιο Αρρένων Βύρωνα, όπου κι εκεί ένας δάσκαλος με ιεραποστολικό παιδαγωγικό ζήλο, ο κ. Χ. Χριστοδουλόπουλος, εκπαιδεύει τα παιδιά να αναδεικνύονται ενεργοί ευρωπαίοι πολίτες, να προσφέρονται στην άμιλλα και να πασχίζουν για την αριστεία.
Δύο μικροί φάροι για την αποπροσανατολισμένη νεολαία μας, αλλά και για τη μαστιζόμενη από την οικονομική κρίση Ευρώπη...