"χωρίς πραγματικό διακύβευμα σε μια εποχή οικονομικής κρίσης και προϊούσας απαξίωσης πολιτικής και πολιτικών ήταν απόλυτα φυσικό ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες θα απείχαν από τις εκλογές σε μεγάλα ποσοστά ή θα στρέφονταν, αρκετοί τουλάχιστον, σε κόμματα διαμαρτυρίας.."Του Λ.Tσουκαλη
Αν το μήνυμα των ευρωεκλογών είναι ξεκάθαρο για τη δική μας χώρα, με την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα, την τεράστια αποχή και την αδυναμία των μικρών κομμάτων, με εξαίρεση τους Οικολόγους - Πράσινους, να επωφεληθούν μιας βαθιάς οικονομικής και πολιτικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα, δεν ισχύει το ίδιο και για την Ε. Ε. των «27» στο σύνολό της.
Με βάση τα πρώτα ενδεικτικά στοιχεία , ο συσχετισμός δυνάμεων ανάμεσα στις μεγάλες πολιτικές παρατάξεις που αντιπροσωπεύονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν φαίνεται να αλλάζει ριζικά.
Τα κεντροδεξιά κόμματα διατηρούν το προβάδισμα σε ψήφους σε σχέση με τους σοσιαλιστές, τουλάχιστον στις μεγάλες πληθυσμιακά χώρες. Οσο κι αν υπάρξει ανακατανομή ψήφων στις μικρότερες ή τουλάχιστον σε μερικές από αυτές, η ισορροπία μεταξύ Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και Σοσιαλιστών δεν πρόκειται να αλλάξει ουσιαστικά εφ’ όσον τα κεντροδεξιά κόμματα συνεχίζουν να υπερτερούν σε... Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία και Ιταλία. Είναι καθαρά θέμα αριθμητικής.
Η αποχή είναι μεγάλη. Σε μερικές χώρες, τα ποσοστά συμμετοχής ήταν τόσο μικρά ώστε να τίθεται, αναπόφευκτα, θέμα νομιμοποίησης των δημοκρατικά εκλεγμένων εκπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Το περιμέναμε αυτό και το φοβόμασταν. Χωρίς πραγματικό διακύβευμα σε μια εποχή οικονομικής κρίσης και προϊούσας απαξίωσης πολιτικής και πολιτικών (δεν διαθέτει η Ελλάδα το μονοπώλιο, αν και η κατάσταση σε μας είναι χειρότερη από πολλές άλλες χώρες), ήταν απόλυτα φυσικό ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες θα απείχαν από τις εκλογές σε μεγάλα ποσοστά ή θα στρέφονταν, αρκετοί τουλάχιστον, σε κόμματα διαμαρτυρίας.
Εκαναν και τα δύο.
Οι κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης ακολουθούν με χρονική υστέρηση. Τα πρώτα σημάδια καταγράφηκαν στις ευρωεκλογές. Δεν έκλεισε, όμως, ακόμη ο κύκλος. Οι μεγάλες ανατροπές ίσως ακολουθήσουν.
Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα χρήζει ριζικής ανακαίνισης.
Πόσοι πήραν το μήνυμα και τι σκοπεύουν να κάνουν;
Θα το μάθουμε στην πορεία...
