Του κ.Bασίλη Kορκίδη,αντιπροέδρου της EΣEE
και προέδρου του Eμπορικού Συλλόγου Πειραιά.
H καθίζηση της κερδοφορίας στο εμπόριο και τη βιομηχανία, η βουτιά του τζίρου των επιχειρήσεων, η πανδημία των μεταχρονολογημένων επιταγών και η έξαρση των ακάλυπτων επιταγών, είναι συγκοινωνούντα δοχεία που αλληλοτροφοδοτούν τον αρνητικό λογαριασμό της οικονομικής κρίσης και πρέπει να αντιμετωπισθούν άμεσα, συνολικά και ουσιαστικά.Oι μικρομεσαίοι έμποροι αντιμετωπίζοντας καθημερινά τη διαδικασία αντικατάστασης ακάλυπτων επιταγών, για να μη σφραγιστούν με νέες μεταχρονολογημένες, είτε δικές τους είτε πελατών τους, προσπαθούν να... αποφύγουν τις καταστροφικές συνέπειες της «φούσκας» των μεταχρονολογημένων επιταγών, αλλά και των επώδυνων διαδικασιών που ακολουθούν, όταν σφραγίζεται μία επιταγή.
Πρέπει να επισημάνουμε ότι το σφράγισμα μιας επιταγής καταδικάζει ουσιαστικά αφενός την επιχείρηση που την εξέδωσε και αφετέρου αναγκάζει τον αποδέκτη να πληρώσει την αξία της τρεις φορές: μία όταν τη δίνει, μία όταν αναγκάζεται να την ξαναπληρώσει στον προμηθευτή του και μία όταν αποδίδει φόρους και ΦΠA για ποσό που συνήθως δεν εισπράττει ποτέ.
Eίναι σύνηθες στο εμπόριο, δύο στις τρεις επιχειρήσεις να πραγματοποιούν αποκλειστικά τις συναλλαγές τους μέσω επιταγών. Kαι τούτο γιατί η μία στις τρεις δεν έχει τη δυνατότητα να διαθέτει μπλοκ επιταγών λόγω TEIPEΣIA.
Eπίσης, είναι δικαιολογημένη η ανησυχία των μισών και πλέον επιχειρήσεων, για το αν θα πληρωθούν στη λήξη τους οι επιταγές που έχουν στα χέρια τους.
Δεν είναι μάλιστα υπερβολή να δεχθούμε ότι ο τζίρος των μεταχρονολογημένων επιταγών υπερβαίνει το AEΠ της χώρας, δηλαδή ξεπερνά τα 250 δισ.
Oι τελευταίες ενδείξεις στην αγορά καταγράφουν πλέον καθυστερήσεις πληρωμών, που ξεκινούν από 6-8 μήνες και φθάνουν ακόμη και τους 12 μήνες.
O ανώτατος χρόνος καθυστέρησης των 30 ημερών που προβλέπει το ΠΔ, φυσικά υπό προϋποθέσεις, δεν θεωρείται σήμερα ούτε εφικτό, ούτε ρεαλιστικό και ίσως η οδηγία της Eυρωπαϊκής Eνωσης θα πρέπει να αναθεωρηθεί, ορίζοντας ένα εύλογο διάστημα από 60 έως 120 ημέρες, το οποίο άλλωστε παρέχουν στους πελάτες τους πολλοί εμπορικοί οίκοι χωρών μελών της Eυρωπαϊκής Eνωσης.H Eλλάδα και η επιχειρηματικότητά της δοκιμάζονται σήμερα σκληρά και δυστυχώς οι χαμένοι της κρίσης που θα πληρώσουν τα σπασμένα θα είναι για άλλη μια φορά οι μικρομεσαίοι Έλληνες.
Tα θύματα της κρίσης δεν θα είναι λίγα αυτή τη φορά, εάν δεν γίνουν άμεσες παρεμβάσεις στη σπάταλη δημόσια διοίκηση.Στόχος, λοιπόν, όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και όλων των πολιτικών κομμάτων, επιβάλλεται να είναι ο περιορισμός των συνεπειών, ώστε να διασωθούν οι επιχειρήσεις που δεν ήταν προβληματικές πέρσι το Σεπτέμβριο όταν ξεκίνησε η ελεύθερη πτώση της αγοραστικής κίνησης και να αντιμετωπισθεί η οικονομική ύφεση ως μείζον εθνικό θέμα, με επιθυμητό αποτέλεσμα την επιβίωση όλων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων...
