Αναδημοσίευση από τουςThe New York Times:
"Στο παρελθόν, όταν ο κόσμος βρισκόταν σε οικονομική κρίση, ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες που οδηγούσαν την παγκόσμια οικονομία μακριά από τη στενωπό, η Ευρώπη ακολουθούσε και μετά έρχονταν οι υπόλοιπες χώρες.
Σήμερα -και για πρώτη φορά στην Ιστορία- είναι η Κίνα και η υπόλοιπη νοτιοανατολική Ασία που αναδύονται και εξοπλίζονται για να στηρίξουν την ακόμα παραπαίουσα ανάκαμψη της Δύσης. Από καιρό οι οικονομολόγοι είχαν προβλέψει ότι η Κίνα σταδιακά θα ανταγωνιστεί την ισχύ της αμερικανικής οικονομίας και θα την ξεπεράσει.
Η οικονομία των ΗΠΑ εξακολουθεί να είναι τριπλάσια σε μέγεθος της...κινεζικής, αλλά η νεοφανής οικονομική ανάκαμψη υποδηλώνει ότι αυτή η μετατόπιση θα συμβεί κάποια στιγμή. Οσο για τις συνέπειες, αυτές θα είναι σημαντικές για τις ΗΠΑ και τη Δύση γενικότερα.
Η υπό κρατικό έλεγχο τελούσα κινεζική οικονομία αρχίζει να αναδύεται, αφότου οι τράπεζες της χώρας διέθεσαν άνω του ενός τρισ. δολάρια σε δάνεια το πρώτο εξάμηνο του έτους, πέραν των όσων διέθεσε η κυβέρνηση με τα 600 δισ. δολάρια σε μέτρα αναθέρμανσης της οικονομίας. «Το μείζον ερώτημα έχει να κάνει με το τι θα επακολουθήσει, αφότου σημειωθεί η μετατόπιση του κέντρου βαρους» παρατηρεί ο Κένεθ Ρογκόφ, καθηγητής Οικονομικών στο Χάρβαρντ. «Εάν οι καταναλωτές στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη δεν ανακάμψουν, τότε δεν είμαι πεπεισμένος ότι η Ασία έχει έτοιμο το εναλλακτικό σενάριο».
Ωστόσο, η ζωηρή ζήτηση από τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις στην Κίνα αποτελεί έναν από τους λόγους που η τιμή του πετρελαίου έχει διπλασιαστεί στα 70 δολάρια το βαρέλι συγκριτικά με τα χαμηλά επίπεδα στις αρχές του τρέχοντος έτους. Ενδεχομένως η Κίνα να εξακολουθήσει να αγοράζει αμερικανικά κρατικά ομόλογα, εφόσον οι ΗΠΑ χρειάζονται συνεχώς να δανείζονται και να χρηματοδοτούν τα αλλεπάλληλα προγράμματα οικονομικής τόνωσης.
Επιπροσθέτως, οι ΗΠΑ δεν συνιστούν πλέον τον βασικό αποδέκτη των αγαθών που προέρχονται από τις μεγάλες εξαγωγικές οικονομίες, όπως εκείνες της Γερμανίας και της Ιαπωνίας. Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2009, η Κίνα εμφανίζεται ως η μεγαλύτερη εμπορική εταίρος της Ιαπωνίας, υπερσκελίζοντας τις ΗΠΑ. Την ίδια στιγμή, οι βιομήχανοι της Ευρώπης στρέφουν το βλέμμα τους προς ανατολάς και όχι προς δυσμάς. «Ο, τι χάνεται σε ορους διατλαντικού εμπορίου με τις ΗΠΑ, το κερδίζουμε στις συναλλαγές μας με την Κίνα», τονίζει ο Γιενς Νάγκελ, επικεφαλής της διεύθυνσης διεθνούς εμπορίου στην Ενωση Γερμανών Εξαγωγέων.
Πάντως, σε βραχύ ορίζοντα οι ΗΠΑ ενδεχομένως να ωφεληθούν από την ανάκτηση δυνάμεων της Ασίας. Προσφάτως η Hewlett - Packard ανέφερε διψήφια αύξηση εσόδων στην Κίνα, ως ένα από τα λίγα φωτεινά σημεία σε μία έκθεση μάλλον απογοητευτική. «Τα νούμερα είναι ευμετάβλητα, αλλά η τάση σαφής», παρατηρούν οικονομολόγοι. «Είναι μεγάλη η αντίθεση της Κίνας με την Ιαπωνία, όπου οι αμερικανικές εξαγωγές συνεχίζουν την πτώση τους», προσθέτουν.
Καθώς ο κινητήριος μοχλός της μελλοντικής ζήτησης μετακινείται από την κυβέρνηση στους ιδιώτες, οι Αμερικανοί διστάζουν να επανέλθουν στις παρορμητικές δαπάνες τους.
Η κατανάλωση στην Ασία αναμένεται να αντισταθμίσει ώς ένα βαθμό αυτήν την αδυναμία. Εάν, όμως, η κινεζική οικονομία επιβραδυνθεί το δεύτερο εξάμηνο του 2009, όπως ορισμένοι φοβούνται, θα δυσχεράνει την έξοδο των ΗΠΑ από την ύφεση. Επιπλέον, παρατηρούν ότι η Κίνα στερείται μεγάλων διαθεσίμων σε ρευστό, που θα την προστατεύσουν από μία ενδεχόμενη ύφεση.
Εντούτοις, την τελευταία δεκαετία η χώρα εμφανίζει ογκώδη εμπορικά πλεονάσματα με τη Δύση και κατέχει 2,13 τρισ. δολάρια σε συναλλαγματικά διαθέσιμα, θεμελιώνοντας τη θέση της ως ραγδαία ανερχόμενη δύναμη".
kathimerini
