Όποιος έχει μιλήσει με υψηλόβαθμα στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων της χώρας γνωρίζει ότι η πλειονότητά τους είναι, σε γενικές γραμμές, απαισιόδοξη για την οικονομική κατάσταση.Μέχρι σήμερα δεν είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε τις απόψεις των υψηλόβαθμων στελεχών των επιχειρήσεων που απασχολούν λιγότερο κόσμο.
Ομως, η έρευνα της ΕΑΣΕ (Εταιρεία Ανώτατων Στελεχών Επιχειρήσεων) και της ICAP ρίχνει αρκετό φως σ' αυτή την υπόθεση.
Ομως, η έρευνα της ΕΑΣΕ (Εταιρεία Ανώτατων Στελεχών Επιχειρήσεων) και της ICAP ρίχνει αρκετό φως σ' αυτή την υπόθεση.
Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα, τα κορυφαία στελέχη των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων εμφανίστηκαν πιο απαισιόδοξα για την κατάσταση της οικονομίας το 3ο τρίμηνο της χρονιάς σε σχέση με το 2ο τρίμηνο. Πολύ μεγάλες...επιχειρήσεις ορίζονται εκείνες που απασχολούν πάνω από 300 άτομα, σύμφωνα με την έρευνα. Από την άλλη πλευρά, τα ανώτατα στελέχη των μεγάλων επιχειρήσεων, δηλαδή εκείνων που απασχολούν από 101 έως 300 άτομα, παρουσιάστηκαν πιο αισιόδοξα, γεγονός που αποτυπώθηκε στον δείκτη εμπιστοσύνης (ΕΑΣΕ/ICAP-CEO Confidence Index) της κατηγορίας.
Μικρότερη βελτίωση εμφάνισε ο δείκτης εμπιστοσύνης των ανώτατων διευθυντών των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, δηλαδή εκείνων που έχουν μέχρι 100 εργαζόμενους. Από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι η άποψη των στελεχών των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων για την οικονομική κατάσταση το 3ο τρίμηνο αποκλίνει από την άποψη των συναδέλφων τους σε μικρότερες εταιρείες, αν και ειδικά για τις μικρές εταιρείες θα πρέπει να επισημανθεί ότι βλέπουν ελαφρώς καλύτερα τα πράγματα σε σχέση με το 4ο τρίμηνο του 2008.
Σύμφωνα με μια άποψη, οι αποφάσεις των μεγαλύτερων επιχειρήσεων έχουν μεγαλύτερο βάρος στη διαμόρφωση των επενδύσεων, της απασχόλησης κ.τ.λ. σε επίπεδο εθνικής οικονομίας. Σύμφωνα όμως με μια άλλη άποψη, οι μικρότερες εταιρείες πιάνουν καλύτερα τον σφυγμό της αγοράς και της οικονομίας και επομένως δικαιολογείται μεγαλύτερη αισιοδοξία. Προφανώς, μία από τις δύο ανωτέρω απόψεις έχει δίκιο. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι η δεύτερη.
Η Ελλάδα δεν «χρεοκοπεί»
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρό δημοσιονομικό πρόβλημα και θα πρέπει να λάβει περιοριστικά μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος. Απ' αυτό το σημείο όμως μέχρι το σημείο να λέγεται ότι η χώρα κινδυνεύει με χρεοκοπία υπάρχει μεγάλη απόσταση. Ο λόγος είναι απλός. Η Ελλάδα είναι μέρος της ευρωζώνης. Ακόμη κι αν έχει μικρό ειδικό βάρος αφού το ΑΕΠ της χώρας είναι κάπου 250 δισ. ευρώ έναντι 10 τρισ. ευρώ που είναι η οικονομία της ευρωζώνης, δεν συμφέρει κανέναν να αφήσει μια χώρα-μέλος να φαλιρίσει γιατί κάτι τέτοιο θα είχε αρνητικό αντίκτυπο στο ευρώ. Αν φυσικά ήμασταν εκτός ευρωζώνης, τίποτα δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί, όπως απέδειξε το παράδειγμα της Ουγγαρίας.
Διαφορετικοί κόσμοι
Οσοι σπεύσουν να βγάλουν συμπεράσματα από τη χθεσινή μέρα διαπραγμάτευσης των κρατικών ομολόγων και των μετοχών στο Χρηματιστήριο Αθηνών θα ήταν χρήσιμο να λάβουν υπόψη τους δύο δεδομένα. Οσοι αγοράζουν ή πουλάνε κρατικά ομόλογα ενδιαφέρονται πρωτίστως για το έλλειμμα του προϋπολογισμού, τώρα και κυρίως στο μέλλον. Από την άλλη πλευρά, όσοι δραστηριοποιούνται στη Σοφοκλέους ενδιαφέρονται κυρίως για τα κέρδη των επιχειρήσεων, που αυξάνονται ταχύτερα όταν μια οικονομία αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς. Ομως, τα μεγαλύτερα ελλείμματα, που δεν θέλουν οι επενδυτές στα ομόλογα, ίσως δίνουν ώθηση στην ανάπτυξη που επιθυμούν οι παίκτες του Χρηματιστηρίου.
Δ.Κοντογιάννης.
enet.gr
Μικρότερη βελτίωση εμφάνισε ο δείκτης εμπιστοσύνης των ανώτατων διευθυντών των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, δηλαδή εκείνων που έχουν μέχρι 100 εργαζόμενους. Από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι η άποψη των στελεχών των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων για την οικονομική κατάσταση το 3ο τρίμηνο αποκλίνει από την άποψη των συναδέλφων τους σε μικρότερες εταιρείες, αν και ειδικά για τις μικρές εταιρείες θα πρέπει να επισημανθεί ότι βλέπουν ελαφρώς καλύτερα τα πράγματα σε σχέση με το 4ο τρίμηνο του 2008.
Σύμφωνα με μια άποψη, οι αποφάσεις των μεγαλύτερων επιχειρήσεων έχουν μεγαλύτερο βάρος στη διαμόρφωση των επενδύσεων, της απασχόλησης κ.τ.λ. σε επίπεδο εθνικής οικονομίας. Σύμφωνα όμως με μια άλλη άποψη, οι μικρότερες εταιρείες πιάνουν καλύτερα τον σφυγμό της αγοράς και της οικονομίας και επομένως δικαιολογείται μεγαλύτερη αισιοδοξία. Προφανώς, μία από τις δύο ανωτέρω απόψεις έχει δίκιο. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι η δεύτερη.
Η Ελλάδα δεν «χρεοκοπεί»
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρό δημοσιονομικό πρόβλημα και θα πρέπει να λάβει περιοριστικά μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος. Απ' αυτό το σημείο όμως μέχρι το σημείο να λέγεται ότι η χώρα κινδυνεύει με χρεοκοπία υπάρχει μεγάλη απόσταση. Ο λόγος είναι απλός. Η Ελλάδα είναι μέρος της ευρωζώνης. Ακόμη κι αν έχει μικρό ειδικό βάρος αφού το ΑΕΠ της χώρας είναι κάπου 250 δισ. ευρώ έναντι 10 τρισ. ευρώ που είναι η οικονομία της ευρωζώνης, δεν συμφέρει κανέναν να αφήσει μια χώρα-μέλος να φαλιρίσει γιατί κάτι τέτοιο θα είχε αρνητικό αντίκτυπο στο ευρώ. Αν φυσικά ήμασταν εκτός ευρωζώνης, τίποτα δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί, όπως απέδειξε το παράδειγμα της Ουγγαρίας.
Διαφορετικοί κόσμοι
Οσοι σπεύσουν να βγάλουν συμπεράσματα από τη χθεσινή μέρα διαπραγμάτευσης των κρατικών ομολόγων και των μετοχών στο Χρηματιστήριο Αθηνών θα ήταν χρήσιμο να λάβουν υπόψη τους δύο δεδομένα. Οσοι αγοράζουν ή πουλάνε κρατικά ομόλογα ενδιαφέρονται πρωτίστως για το έλλειμμα του προϋπολογισμού, τώρα και κυρίως στο μέλλον. Από την άλλη πλευρά, όσοι δραστηριοποιούνται στη Σοφοκλέους ενδιαφέρονται κυρίως για τα κέρδη των επιχειρήσεων, που αυξάνονται ταχύτερα όταν μια οικονομία αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς. Ομως, τα μεγαλύτερα ελλείμματα, που δεν θέλουν οι επενδυτές στα ομόλογα, ίσως δίνουν ώθηση στην ανάπτυξη που επιθυμούν οι παίκτες του Χρηματιστηρίου.
Δ.Κοντογιάννης.
enet.gr
