- Έγινε ο νεότερος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης κι ένας από τους νεότερους στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας.
- Είναι ο μακροβιότερος αρχηγός του κόμματός του (12 χρόνια).
- Είναι ο αρχηγός που το οδήγησε στη μεγαλύτερη ήττας της ιστορίας του.
- Και, τέλος, είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που προκηρύσσει πρόωρες εκλογές και τις χ
άνει...
Λέγεται ότι όταν του έγινε η πρόταση, ο ίδιος είχε...αντιρρήσεις και χρειάστηκαν πιέσεις και διαβεβαιώσεις για να καμφθεί. Οσοι τον γνωρίζουν προσωπικά, λένε ότι δεν έβλεπε με καλό μάτι την ανάληψη μεγάλων ευθυνών, ούτε ήταν ποτέ άνθρωπος της καθημερινής δράσης. Σ' αυτό ίσως να κρύβεται και το μυστικό της -ακατανόητης σε πολλούς-απόφασής του να προκηρύξει πρόωρες εκλογές εν γνώσει του ότι ουσιαστικά παραδίδει την εξουσία, έξι μήνες νωρίτερα, στον Γιώργο Παπανδρέου. Στη διάρκεια της πρωθυπουργίας του οργίαζαν οι φήμες και τα ανέκδοτα για τον... χαλαρό τρόπο άσκησης των πρωθυπουργικών καθηκόντων του.
Με καλές σπουδές, όπως ταιριάζει σε γόνο μιας από τις δύο μεγάλες πολιτικές οικογένειες της χώρας (Νομική Αθηνών και μετά στο Πανεπιστήμιο Tufts της Βοστώνης), δραστηριοποιήθηκε στην ΟΝΝΕΔ και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1989. Οπως και ο εξάδελφός του Μιχάλης Λιάπης. Αν και ο Κώστας είχε το όνομά του, φαίνεται ότι ο Μιχάλης ήταν ο αγαπημένος ανιψιός του πατριάρχη της οικογένειας Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ο Λιάπης ήταν διευθυντής του γραφείου του στην Προεδρία της Δημοκρατίας το 1980. Ο Λιάπης έγινε και υφυπουργός στην κυβέρνηση Μητσοτάκη του 1992. Αντίθετα, ο Κώστας Καραμανλής ήταν ο πρώτος πολιτικός που έγινε πρωθυπουργός χωρίς να έχει προηγουμένως καμία κυβερνητική εμπειρία. Σε μια φαινομενικά αθώα δήλωσή του, ο Μητσοτάκης είχε πει «εγώ δεν τον είχα κάνει υφυπουργό».
Παρ' όλα αυτά ο Καραμανλής ο νεότερος ανταποκρίθηκε πλήρως στον ρόλο που του ανατέθηκε. Στις 21 Μαρτίου 1997 εξελέγη αρχηγός της Ν.Δ. νικώντας στον «τελικό» τον Γιώργο Σουφλιά. Οι σχέσεις των δύο ανδρών πέρασαν από σαράντα κύματα και έμελλε να τελειώσουν μαζί την πολιτική τους καριέρα.
Ο νεαρός αρχηγός εκδήλωσε από την αρχή την αποφασιστικότητά του να ελέγξει το κλυδωνιζόμενο κόμμα και το 1998 δεν δίστασε να διαγράψει έξι επιφανή στελέχη, μεταξύ των οποίων και τον συνυποψήφιό του για την αρχηγία Γ. Σουφλιά (οι άλλοι ήταν οι Στ. Μάνος, Β. Κοντογιαννόπουλος, Αν. Παπαληγούρας, Π. Τατούλης και Ν. Κάκαλος). Η αρχηγική πυγμή αποδίδει και μέσα σε τρία χρόνια ο νέος αρχηγός οδηγεί τη Ν.Δ. επί ίσοις όροις στην εκλογική αναμέτρηση. Χάνει πάνω στο νήμα τις εκλογές του 2000, αλλά δεν υπάρχει δύναμη ικανή να αμφισβητήσει την αρχηγία του.
Ανανεώνει το επιτελείο του (Θ. Ρουσόπουλος στη θέση του Αρη Σπηλιωτόπουλου στον επικοινωνιακό τομέα) και εφαρμόζει μετωπική αντιπολιτευτική τακτική. Στο πλαίσιό της δεν διστάζει να αμφισβητήσει ακόμη και την ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, κάνοντας λόγο για «τραβεστί οικονομία». Λίγο αργότερα οδηγεί στα άκρα την πολιτική αντιπαράθεση, χαρακτηρίζοντας τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη «αρχιερέα της διαπλοκής». Και για τους δύο αυτούς χαρακτηρισμούς έκανε αυτοκριτική μερικά χρόνια αργότερα ως πρωθυπουργός.
Ο κ. Καραμανλής υιοθετεί τη «στρατηγική του μεσαίου χώρου», με στόχο να διεμβολίσει το ΠΑΣΟΚ και το πετυχαίνει. Το 2004 γίνεται πρωθυπουργός. Η πρώτη φάση της θητείας του χαρακτηρίζεται από τη συστηματική προσπάθεια να απαξιώσει το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και να μειώσει τον νέο αρχηγό του. Χαρακτηριστική ήταν η φράση του «Γιώργο άργησες», την οποία απηύθυνε γελώντας στον Γιώργο Παπανδρέου μέσα στη Βουλή. Συνέχισε τις «αριστερές» επαφές του (παρέστη σε εκδήλωση για τον Λεωνίδα Κύρκο, δέχεται τον Μίκη Θεοδωράκη και ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών κ.ά.) και δεν διστάζει να συναντήσει ακόμη και επιφανή στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, ένα από αυτά, ο Γεράσιμος Αρσένης, δεν διστάζει να τον εγκωμιάσει («είναι γρήγορο κανόνι»), συγκρίνοντάς τον με τον Γιώργο Παπανδρέου.
Ο κ. Καραμανλής στηρίζει την κυβερνητική του πολιτική της πρώτης τετραετίας σε δύο άξονες:
* Συνεχή... αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ. Σε κάθε δυσκολία που αντιμετώπιζε, υπενθύμιζε το κυβερνητικό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ.
* Συνεχή κηρύγματα ηθικολογικού περιεχομένου, με αποκορύφωμα την προτροπή προς υπουργούς για «σεμνότητα και ταπεινότητα».
Με την ανάληψη της πρωθυπουργίας, ο κ. Καραμανλής επιχείρησε να συντρίψει τους «πέντε νταβατζήδες», κατά τη δική του, παροιμιώδη πλέον, φράση, την οποία εκστόμισε στο γνωστό σουβλατζίδικο του Μπαϊρακτάρη. Ομως, ο νόμος με τον οποίο επιχείρησε να πετύχει αυτό τον στόχο ατύχησε, λόγω κατηγορηματικής αντίθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ηταν η πρώτη -και οριστική, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων- ήττα του Καραμανλή στη «μάχη κατά της διαπλοκής». Μάλλον η μάχη αυτή δεν δόθηκε ποτέ.
Η διακυβέρνηση Καραμανλή άρχισε να σκιάζεται από τις πρώτες σκανδαλώδεις υποθέσεις, οι οποίες είτε αφορούσαν προσωπικές υποθέσεις υπουργών του (περίπτωση Τσιτουρίδη) είτε τα δημόσια ταμεία (υπόθεση ομολόγων) είτε άλλους, καίριους τομείς της δημόσιας ζωής (σκάνδαλο υποκλοπών).
Ομως, αυτά δεν ήταν ικανά να αφαιρέσουν από τον κ. Καραμανλή την πολιτική ηγεμονία. Ετσι, βοηθούσης και της αδυναμίας του ΠΑΣΟΚ και παρά τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2007, ο κ. Καραμανλής προκηρύσσει εκλογές τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους και τις κερδίζει. Το ΠΑΣΟΚ σπαράσσεται μετά τη νέα ήττα και ο Καραμανλής μοιάζει παντοδύναμος. Ωσπου σκάει το σκάνδαλο του Βατοπεδίου και ο Καραμανλής καλύπτει, τον Σεπτέμβριο του 2007, τους εμπλεκόμενους υπουργούς του, Βουλγαράκη («ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό») και Ρουσόπουλο. Επειτα από λίγο άρχισε η κατρακύλα στις δημοσκοπήσεις. Ο Καραμανλής κάνει αυτοκριτική («άργησα να το καταλάβω»), Βουλγαράκης και Ρουσόπουλος εξωθούνται σε παραίτηση, αλλά ο έλεγχος μάλλον είχε χαθεί.
Το σκάνδαλο της «Ζίμενς» και η υπόθεση Παυλίδη δεν αφήνουν τον κ. Καραμανλή να σηκώσει κεφάλι και τον υποχρεώνουν σε πρωτοφανείς αποφάσεις (αποχώρηση των βουλευτών της πλειοψηφίας από τη Βουλή). Οι ευρωεκλογές του περασμένου Ιουνίου δείχνουν ότι έχει μπει σε πορεία μη αναστρέψιμης ήττας. Τα οικονομικά μεγέθη επιδεινώνονται μήνα με τον μήνα και αρχίζουν να κυκλοφορούν οι πρώτες φήμες ότι ο Καραμανλής έχει πάρει την απόφαση να προκηρύξει πρόωρες εκλογές και, αν χάσει, να αποχωρήσει από την αρχηγία. Ο ίδιος φέρεται να έχει πει τη λέξη «κουράστηκα».
Στις αρχές Σεπτεμβρίου προκηρύσσει πρόωρες εκλογές, αποδεχόμενος την εισήγηση του Γιώργου Σουφλιά. Τηρουμένων των αναλογιών υπόσχεται, όπως και ο Τσόρτσιλ, «δάκρυα και αίμα» και επικεντρώνει την προεκλογική του εκστρατεία στο ερώτημα προς το ΠΑΣΟΚ «πού θα βρείτε τα λεφτά για να υλοποιήσετε όσα υπόσχεσθε». Το εκλογικό σώμα τού επιφυλλάσσει οδυνηρή ήττα. Υστερα από πεντέμισι χρόνια στο μέγαρο Μαξίμου, ο κ. Καραμανλής παραδίδει αύριο στον Γιώργο Παπανδρέου και στα 53 του γίνεται ο νεότερος συνταξιούχος πρωθυπουργός.Γ.Καρέλιας.
enet.gr
