Εκπληξη προκάλεσε το μεγαλύτερο του αναμενομένου δημοσιονομικό έλλειμμα της Πορτογαλίας, αν και δεν φθάνει το μέγεθος του ελληνικού. Επίσης, η Πορτογαλία έχει λιγότερες πιθανότητες πτώχευσης.Του Ian Cambell
αρθογράφου του Reuters.
.
Ομως, όπως και η Ελλάδα, βαδίζει σε ένα ιδιαίτερα δύσβατο μονοπάτι - και ίσως αυτό να προκαλεί μεγαλύτερη απογοήτευση.
Εν αντιθέσει με την Ελλάδα, την Ιρλανδία ή την Ισπανία, η Πορτογαλία δεν γνώρισε εκρηκτική ανάπτυξη κατά την περίοδο του...εύκολου χρήματος στην Ευρωζώνη. Γνώρισε απλά μία ανάπτυξη χωρίς εκρήξεις.
Η τελευταία δυσάρεστη έκπληξη που ήρθε από την Πορτογαλία, μετά τα νέα στοιχεία για το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 την Τετάρτη, μοιάζει ιδιαίτερα οικεία.
Ακόμη ένα δημοσιονομικό έλλειμμα στη ζώνη του ευρώ αποδεικνύεται υπερβολικά μεγάλο. Η κυβέρνηση αναθεώρησε ανοδικά τις εκτιμήσεις της για το έλλειμμα του 2009 στο 9,3% του ΑΕΠ, από τη αρχική πρόβλεψη του 8%. Βεβαίως, αυτό απέχει πολύ από τα νούμερα της Ελλάδας.
Ούτε το έλλειμμα ούτε το χρέος της Πορτογαλίας βρίσκουν αντιστοιχία στα ελληνικά δεδομένα. Η δημοσιονομική της κατάσταση δεν απειλείται αυτή τη στιγμή.
Το θέμα όμως είναι ότι το έλλειμμα και το χρέος της πορτογαλικής κυβέρνησης έχουν εκτιναχθεί στα ύψη - το χρέος προβλέπεται στο 85% του ΑΕΠ το 2010. Αυτό αποτελεί ένα μεγάλο βάρος για μία οικονομία που δεν παρουσίαζε ικανοποιητικές επιδόσεις εδώ και χρόνια.
Το πραγματικό κατά κεφαλή ΑΕΠ το 2007 ήταν κατώτερο από αυτό του 2000. Την ίδια περίοδο, το βιοτικό επίπεδο στην Ισπανία είχε ενισχυθεί 8%, στην Ελλάδα κατά 10% και στην Ιρλανδία κατά 13%. Και αυτό, επειδή απλά η ανάπτυξη ήταν υπερβολικά μικρή για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο της κατοίκων της Πορτογαλίας.
Επιπλέον, η χώρα δεν είναι ανταγωνιστική. Το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών αντιστοιχεί στο ένα-δέκατο του ΑΕΠ. Το ένα-δέκατο δε του εργατικού δυναμικού είναι άνεργο. Και οι ουρές έξω από τα γραφεία εύρεσης εργασίας μεγαλώνουν, καθώς τα μέτρα λιτότητας αυξάνονται.
Η πρόκληση για τη χώρα είναι να καταστήσει αυτά τα μέτρα λιτότητας εφαλτήριο για μελλοντική ανάπτυξη. Η μείωση του βραδυκίνητου κρατικού μηχανισμού και η εξάρθρωση του γραφειοκρατικού κυκεώνα καθώς και η αναπροσαρμογή της εργασιακής νομοθεσίας θεωρούνται βασικές προτεραιότητες.
Ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Ζοζέ Σόκρατες θα πρέπει τώρα να χρησιμοποιήσει τα άδεια κρατικά ταμεία και το συσσωρευμένο χρέος ως μέσο άσκησης πίεσης για αλλαγή.
Η τελευταία δυσάρεστη έκπληξη που ήρθε από την Πορτογαλία, μετά τα νέα στοιχεία για το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 την Τετάρτη, μοιάζει ιδιαίτερα οικεία.
Ακόμη ένα δημοσιονομικό έλλειμμα στη ζώνη του ευρώ αποδεικνύεται υπερβολικά μεγάλο. Η κυβέρνηση αναθεώρησε ανοδικά τις εκτιμήσεις της για το έλλειμμα του 2009 στο 9,3% του ΑΕΠ, από τη αρχική πρόβλεψη του 8%. Βεβαίως, αυτό απέχει πολύ από τα νούμερα της Ελλάδας.
Ούτε το έλλειμμα ούτε το χρέος της Πορτογαλίας βρίσκουν αντιστοιχία στα ελληνικά δεδομένα. Η δημοσιονομική της κατάσταση δεν απειλείται αυτή τη στιγμή.
Το θέμα όμως είναι ότι το έλλειμμα και το χρέος της πορτογαλικής κυβέρνησης έχουν εκτιναχθεί στα ύψη - το χρέος προβλέπεται στο 85% του ΑΕΠ το 2010. Αυτό αποτελεί ένα μεγάλο βάρος για μία οικονομία που δεν παρουσίαζε ικανοποιητικές επιδόσεις εδώ και χρόνια.
Το πραγματικό κατά κεφαλή ΑΕΠ το 2007 ήταν κατώτερο από αυτό του 2000. Την ίδια περίοδο, το βιοτικό επίπεδο στην Ισπανία είχε ενισχυθεί 8%, στην Ελλάδα κατά 10% και στην Ιρλανδία κατά 13%. Και αυτό, επειδή απλά η ανάπτυξη ήταν υπερβολικά μικρή για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο της κατοίκων της Πορτογαλίας.
Επιπλέον, η χώρα δεν είναι ανταγωνιστική. Το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών αντιστοιχεί στο ένα-δέκατο του ΑΕΠ. Το ένα-δέκατο δε του εργατικού δυναμικού είναι άνεργο. Και οι ουρές έξω από τα γραφεία εύρεσης εργασίας μεγαλώνουν, καθώς τα μέτρα λιτότητας αυξάνονται.
Η πρόκληση για τη χώρα είναι να καταστήσει αυτά τα μέτρα λιτότητας εφαλτήριο για μελλοντική ανάπτυξη. Η μείωση του βραδυκίνητου κρατικού μηχανισμού και η εξάρθρωση του γραφειοκρατικού κυκεώνα καθώς και η αναπροσαρμογή της εργασιακής νομοθεσίας θεωρούνται βασικές προτεραιότητες.
Ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Ζοζέ Σόκρατες θα πρέπει τώρα να χρησιμοποιήσει τα άδεια κρατικά ταμεία και το συσσωρευμένο χρέος ως μέσο άσκησης πίεσης για αλλαγή.
