300 δισ. ευρώ το ποσό των μεταχρονολογημένων επιταγών

ΣHMANTIKH επιδείνωση καταγράφουν οι συνθήκες ρευστότητας των επιχειρήσεων, τουλάχιστον σύμφωνα με όσα προκύπτουν από την αύξηση του ποσού των μεταχρονολογημένων επιταγών στην αγορά.
Εκατοντάδες...χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις επιλέγουν τη μετάθεση του χρόνου εξόφλησης των επιταγών μέσω αντικατάστασής τους με νέες, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το γενικευμένο πλέον φαινόμενο αδυναμίας πληρωμής των επιταγών τους και τις συνθήκες πιστωτικής ασφυξίας που αντιμετωπίζουν.
Τραπεζικά στελέχη εκτιμούν, μιλώντας στην οικονομική εφημερίδα «Εξπρές», ότι το ποσό των μεταχρονολογημένων επιταγών προσεγγίζει πλέον τα 300 δισ. ευρώ, σημειώνοντας σημαντική αύξηση σε ετήσια βάση, καθώς αποτελούν τη μοναδική πηγή ρευστότητας για τις επιχειρήσεις, σε μια περίοδο όπου τα τραπεζικά γκισέ είναι δυσπρόσιτα.
Ενδεικτικό της έλλειψης ρευστότητας που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν στις συναλλαγές τους είναι ότι το 40% του συνόλου των μεταχρονολογημένων επιταγών θα επανεκδοθεί στη λήξη τους καθώς ο εκδότης μη μπορώντας να τις καλύψει, προχωρά στην έκδοση νέας, μικρότερης σχετικά διάρκειας.

Σύμφωνα με όσα επισημαίνουν παράγοντες τόσο από τον εμπορικό κόσμο όσο και από τον τραπεζικό κλάδο, «η αδυναμία ολοένα και περισσότερων επιχειρήσεων και επαγγελματιών να ανταποκριθούν στην έγκαιρη εξόφληση των υποχρεώσεών τους, τους οδηγεί στην ανανέωση –με επιμήκυνση του χρόνου– των επιταγών που έχουν εκδώσει.
Το φαινόμενο παίρνει ολοένα και μεγαλύτερη έκταση και σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς 4 στις 10 επιταγές εμφανίζουν αδυναμία των εκδοτών τους να εξοφληθούν στη συγκεκριμένη προθεσμία και προκειμένου να αποφευχθεί η σφράγισή τους ο εκδότης ζητά παράταση.

Συγκεκριμένα κατόπιν συνεννόησης με τον προμηθευτή κρατά τελικά την επιταγή που συνήθως έχει χρόνο λήξεως 8 - 10 μηνών από την έκδοσή της και χορηγεί επιταγή νέας λήξεως 3 - 4 μηνών.
Η ανανέωση των επιταγών με επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησής τους φαντάζει μονόδρομος τη δεδομένη χρονική στιγμή, καθώς όπως επισημαίνεται από τους επιχειρηματίες, «αυτός που έχει την επιταγή δεν έχει άλλη επιλογή από το να πάρει τη νέα, καθώς γνωρίζει ότι αν τη σφραγίσει, δεν πρόκειται να λάβει παρά του μη έχοντος, ενώ αυτός που έδωσε την επιταγή θα μπει στον Τειρεσία με αποτέλεσμα να μην μπορεί να λάβει μπλοκ επιταγών από τις τράπεζες με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δυνατότητα εξόφλησης των υποχρεώσεών του».Τραπεζικοί παράγοντες επισημαίνουν επίσης ότι το 5% των επιταγών αφορά σε χρονική διάρκεια μικρότερη του ενός μήνα, όταν το 30% του συνόλου είναι επιταγές με διάρκεια μεγαλύτερη των 6 μηνών.
Σημειώνεται ότι οι τράπεζες τους τελευταίες μήνες έχουν αναπροσαρμόσει τη στρατηγική τους αναφορικά με τη διαχείριση επιταγών και πιο συγκεκριμένα εξοφλούν λιγότερες μεταχρονολογημένες επιταγές, απορρίπτουν τις «επιταγές ευκολίας» και ζητούν τιμολόγια για να πιστοποιείται η εμπορική συναλλαγή, ενώ αξιολογούν επιπρόσθετα στοιχεία και το «πελατολόγιο» του κομιστή. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις, πιέζουν για πρόσθετες εξασφαλίσεις (ακίνητα κ.λπ.) για να διατηρήσουν οι επιχειρήσεις το «πλαφόν» στον λογαριασμό τους.